Job 15

Elifaz Temanac progovori tad i reče:

A odpowiadając Elifas Temańczyk rzekł:

"Zar šupljom naukom odgovara mudrac i vjetrom istočnim trbuh napuhuje?

Izali mądry ma na wiatr mówić? albo napełniać wschodnim wiatrem myśl swoję?

Zar on sebe brani riječima ispraznim, besjedama koje ničem ne koriste?

Przytaczając słowa niepożyteczne, i mowy, z których nie masz pożytku?

Još više ti činiš: ništiš strah od Boga, pred njegovim licem pribranost ukidaš.

Zaiste ty psujesz bojaźń Bożą i znosisz modlitwy do Boga.

Tvoje riječi krivicu tvoju odaju, poslužio si se jezikom lukavih,

Albowiem pokazują nieprawość twą usta twoje, chociażeś sobie obrał język chytrych,

vlastita te usta osuđuju, ne ja, protiv tebe same ti usne svjedoče.

Potępiają cię usta twoje, a nie ja; a wargi twoje świadczą przeciwko tobie.

Zar si prvi čovjek koji se rodio? Zar si na svijet prije bregova došao?

Czyś się najpierwszym człowiekiem urodził? czyś przed pagórkami utworzony?

Zar si tajne Božje ti prisluškivao i mudrost čitavu za se prisvojio?

Izażeś tajemnic Bożych słuchał, a nie masz mądrości jedno w tobie?

Što ti znadeš, a da i mi ne znamo, što ti razumiješ, a da to ne shvaćamo?

Cóż ty umiesz, czego my nie wiemy? albo cóż ty rozumiesz, czegobyśmy my nie rozumieli?

Ima među nama i sijedih i starih kojima je više ljeta no tvom ocu.

I sędziwyć i starzec między nami jest starszy w latach niż ojciec twój.

Zar su ti utjehe Božje premalene i blage riječi upućene tebi?

I lekceż sobie ważysz pociechy Boskie? i maszże jeszcze co tak skrytego w sobie?

Što te srce tvoje tako slijepo goni i što tako divlje prevrćeš očima

Czemuż cię tak uniosło serce twoje? Czemu mrugają oczy twoje?

kad proti Bogu jarost svoju okrećeš, a iz usta takve riječi ti izlaze!

Że tak odpowiada Bogu duch twój, a wypuszczasz z ust twoich takowe mowy?

Što je čovjek da bi čist mogao biti? Zar je itko rođen od žene pravedan?

Cóż jest człowiek, aby miał być czystym, albo żeby miał być sprawiedliwym, urodzony z niewiasty?

Gle, ni u svece se On ne pouzdava, oku njegovu ni nebesa čista nisu,

Oto i w świętych jego niemasz doskonałości, i niebiosa nie są czyste w oczach jego.

a kamoli to biće gadno i buntovno, čovjek što k'o vodu pije opačinu!

Daleko więcej obrzydły jest, i nieużyteczny człowiek, który pije nieprawość jako wodę.

Mene sad poslušaj, poučit' te hoću, što god sam vidjeh, ispričat' ti želim,

Okażęć, tylko mię słuchaj; a com widział, oznajmięć,

i ono što naučavahu mudraci ne tajeć' što su primili od pređa

Co mędrzy powiedzieli, a nie zataili, co mieli od przodków swoich;

kojima je zemlja ova bila dana kamo tuđin nije nikada stupio.

Którym samym dana była ziemia, a żaden obcy nie przeszedł przez nię.

Zlikovac se muči cijelog svoga vijeka, nasilniku već su ljeta odbrojena.

Po wszystkie dni swoje sam siebie niepobożny boleśnie trapi, a nie wiele lat zamierzono okrutnikowi.

Krik strave svagda mu u ušima ječi, dok miruje, na njeg baca se razbojnik.

Głos straszliwy brzmi w uszach jego, że czasu pokoju pustoszący przypadnie nań.

Ne nada se da će izbjeći tminama i znade dobro da je maču namijenjen,

Nie wierzy, żeby się miał nawrócić z ciemności, obawiając się zewsząd miecza.

strvinaru da je kao plijen obećan. On znade da mu se dan propasti bliži.

Tuła się za chlebem, szukając gdzieby był; wie, że zgotowany jest dla niego dzień ciemności.

Nemir i tjeskoba na njeg navaljuju, k'o kralj spreman na boj na nj se obaraju.

Straszą go utrapienie i ucisk, i zmocnią się przeciwko niemu jako król gotowy do boju.

On je protiv Boga podizao ruku, usuđivao se prkosit' Svesilnom

Bo wyciągną przeciw Bogu rękę swą, a przeciwko Wszechmocnemu zmocnił się.

Ohola je čela na njega srljao, iza štita debela dobro zaklonjen.

Natrze nań na szyję jego z gęstemi i wyniosłemi tarczami swemi.

Lice mu bijaše obloženo salom a bokovi pretilinom otežali.

Bo okrył twarz swą tłustością swoją, a fałdów mu się naczyniło na słabiźnie.

Razrušene je zaposjeo gradove i kućišta nastanio napuštena. Srušit će se ono što za sebe sazda;

I mieszka w miastach popustoszonych, i w domach, w których nie mieszkano, które się miały obrócić w kupę rumu.

cvasti mu neće, već rasuti se blago, sjena mu se neće po zemlji širiti.

Nie zbogaci się, i nie ostoi się majętność jego, ani się rozszerzy na ziemi doskonałość takowych.

On se tami više izmaknuti neće, opržit će oganj njegove mladice, u dahu plamenih usta nestat će ga.

Nie wynijdzie z ciemności; świeżą jego latorośl ususzy płomień, a zginie od ducha ust jego.

U taštinu svoju neka se ne uzda, jer će mu ispraznost biti svom nagradom.

Nie wierzy, że w próżności jest, który błądzi; a że próżność będzie nagrodą jego.

Prije vremena će svenut' mu mladice, grane mu se nikad neće zazelenjet'.

Przed wypełnieniem dni swoich wycięty będzie, a różdżka jego nie zakwitnie.

Kao loza, grozd će stresat' svoj nezreo, poput masline pobacit će cvatove.

Jako winna macica utraci niedojrzałe grona swoje, a jako oliwa kwiat swój zrzuci.

Da, bezbožničko je jalovo koljeno, i vatra proždire šator podmitljivca.

Albowiem zgromadzenie obłudnych spustoszone będzie, a ogień pożre przybytki pobudowane za dary.

Koji zlom zanesu, rađaju nesreću i prijevaru nose u utrobi svojoj."

Poczęli kłopot, a porodzili nieprawość; a żywot ich gotuje zdradę.