Ecclesiastes 10

Uginula muha usmrdi mirisno ulje, a i malo ludosti jače je od mudrosti i časti.
Jako muchy zdechłe zasmradzają i psują olejek aptekarski: tak człowieka z mądrości i z sławy zacnago trochę głupstwa oszpeca.
Mudrac kroči pravim putem, a luđak krivim.
Serce mądrego jest po prawej stronie jego; ale serce głupiego po lewej stronie jego.
Dovoljno je da luđak pođe putem: kako razbora nema, svakomu pokazuje da je lud.
I na ten czas, gdy głupi drogą idzie, serce jego niedostatek cierpi; bo pokazuje wszystkim, że głupim jest.
Ako se na te digne vladaočev gnjev, ne ostavljaj svoga mjesta, jer blagost sprečava velike grijehe.
Jeźliby duch panującego powstał przeciwko tobie, nie opuszczaj miejsca twego; albowiem pokora wstręt czyni grzechom wielkim.
Ima zlo što ga vidjeh pod suncem kao prestupak koji dolazi od vladaoca:
Jest złe, którem widział pod słońcem, to jest, błąd, który pochodzi od zwierzchności:
ludost se podiže na najviša mjesta, a veliki zauzimaju niske položaje.
Że głupi wywyższani bywają w godności wielkiej, a bogaci w mądrość nisko siadają;
Vidjeh sluge na konjima, a knezove gdje idu pješice kao sluge.
Widziałem sługi na koniach, a książąt chodzących piechotą jako sługi.
Tko jamu kopa, u nju pada; i tko ruši zid, ujeda ga zmija.
kto kopie dół, sam weń wpada; a kto rozrzuca płot, wąż go ukąsi.
Tko lomi kamenje, ono ga ranjava; tko cijepa drva, može nastradati.
Kto przenosi kamienie, urazi się niemi; a kto łupie drwa, niebezpieczen jest od nich.
Kad zatupi željezo i oštrica mu nije nabrušena, tada treba više snage; a nagrada mudrosti je uspjeh.
Jeźliże się stępi żelazo, a nie naostrzyłby ostrza jego, tedy mocy przyłożyć musi; ale to daleko lepiej mądrość sprawić może.
Ako zmija ujede prije čaranja, ništa onda opčaratelj ne koristi.
Jeźli ukąsi wąż przed zaklęciem, nic nie pomogą słowa zaklinacza.
Pune su miline riječi iz usta mudraca, a bezumnika upropašćuju njegove usne.
Słowa ust mądrego są wdzięczne; ale wargi głupiego pożerają go.
On počinje svoje besjede ludošću i svršava ih potpunim bezumljem.
Początek słów ust jego głupstwo, a koniec powieści jego wielkie błazeństwo.
Luđak previše govori: čovjek ne poznaje budućnost, i tko mu može kazati što će poslije njega biti?
Bo głupi wiele mówi, choć nie wie ten człowiek, co ma być. Albowiem któż mu oznajmi, co po nim nastanie?
Luđake mori njihov trud; tko ne zna puta, ne može u grad.
Głupi pracują aż do ustania, a przecie nie mogą dojść do miasta.
Jao tebi, zemljo, kad ti je kralj premlad i knezovi se već ujutro goste.
Biada tobie, ziemio! której król jest dziecięciem, i której książęta rano biesiadują.
Blago tebi, zemljo, kad ti je kralj plemenit i knezovi ti u svoje vrijeme blaguju da se okrijepe, a ne da se opiju.
Błogosławionaś ty, ziemio! której król jest synem zacnych, a której książęta czasu słusznego jadają dla posilenia, a nie dla opilstwa.
S lijenosti se ugiblju grede, zbog nebrige prokišnjava kuća.
Dla lenistwa się dach pochyla, a dla osłabiałych rąk przecieka dom.
Ali su gozbe radi zabave i vino uveseljava život, a novci pribavljaju sve.
Dla uweselenia gotują uczty, i wino rozwesela żywot; ale pieniądze do wszystkiego dopomagają.
Ni u svojoj misli ne kuni kralja, ni u svojoj ložnici ne kuni bogataša, jer će ptice odnijeti glas i kleveta lako okrilati.
Ani w myśli twojej królowi nie złorzecz, ani w skrytym pokoju twoim nie przeklinaj bogatego; albowiem i ptak niebieski doniósłby ten głos; a to, co ma skrzydła, objawiłoby powieść twoję.