Job 41

Zalud je nadu u njega gojiti, na pogled njegov čovjek već pogiba.

Indro, foana ny fihendrena azy; Tsy mahakivy va na dia ny fijery azy aza?

Junaka nema da njega razdraži, tko će mu se u lice suprotstavit'?

Tsy misy sahy manao vi-very hanaitra azy; Koa iza kosa no mahajanona eo anatrehako?

Tko se sukobi s njim i živ ostade? Pod nebesima tog čovjeka nema!

Iza no nanome Ahy aloha mba hamaliako azy? Ny eny ambanin'ny lanitra rehetra dia Ahy avokoa.

Prešutjet neću njegove udove, ni silnu snagu, ni ljepotu stasa.

Tsy mbola hangina Aho ny amin'ny momba ny tenany sy ny heriny ary ny fahatsaran'ny endriny.

Tko mu smije razodjenut' odjeću, tko li kroz dvostruk prodrijeti mu oklop?

Iza no mahasonga ny fitafiany anoloany? Na iza no sahy hiditra ao amin'ny nifiny roa sosona?

Tko će mu ralje rastvorit' dvokrilne kad strah vlada oko zubi njegovih?

Iza no mahasokatra ny varavaran'ny tavany? Mahatsiravina ny nifiny manodidina!

Hrbat mu je od ljuskavih štitova, zapečaćenih pečatom kamenim.

Reharehany ny faharaoraon'ny kirany, mihidy avokoa toy ny voapetaka mafy amin'ny tombo-kase ireo;

Jedni uz druge tako se sljubiše da među njima dah ne bi prošao.

Mikirindro ireo, ka tsy azon'ny rivotra idirana eo anelanelany.

Tako su čvrsto slijepljeni zajedno: priljubljeni, razdvojit' se ne mogu.

Mifanindry lany ireo sady mifaniditra ka tsy azo sarahina,

Kad kihne, svjetlost iz njega zapršti, poput zorinih vjeđa oči su mu.

Ny fieviny dia mampamirapiratra fahazavana, ary ny masony dia tahaka ny hodimason'ny maraina.

Zublje plamsaju iz njegovih ralja, iskre ognjene iz njih se prosiplju.

Lelafo no mivoaka avy amin'ny vavany; Kilalaon'afo no mipariaka avy aminy.

Iz nozdrva mu sukljaju dimovi kao iz kotla što kipi na vatri.

Ny vavorony dia ivoahan'ny setroka, tahaka ny avy amin'ny vilany mangotraka, na amin'ny fahandroana.

Dah bi njegov zapalio ugljevlje, jer mu iz ralja plamenovi suču.

Ny fofonainy mampirehitra arina, ary misy lelafo mivoaka avy amin'ny vavany.

U šiji leži sva snaga njegova, a ispred njega užas se prostire.

Ny vozony no itoeran'ny hery; Ary mibitaka eo alohany ny fampahatahorana.

Kad se ispravi, zastrepe valovi i prema morskoj uzmiču pučini.

Mivalombalona ny hotraka amin'ny tenany; Mafy ireny ka tsy azo endahana.

Poput pećine srce mu je tvrdo, poput mlinskoga kamena otporno.

Mafy tahaka ny vato ny fony; Eny, mafy tahaka ny vato fikosoham-bary.

Pregibi tusta mesa srasli su mu, čvrsti su kao da su saliveni.

Raha mitsangana izy, dia raiki-tahotra ny mahery; Eny, toran-kovitra ireo ka tsy mahavoa.

Zgodi li ga mač, od njeg se odbije, tako i koplje, sulica i strijela.

Raha misy mamely azy amin'ny sabatra dia tsy mahalaitra, na amin'ny lefom-pohy, na ny firombaka, na ny zana-tsipìka.

Poput slame je za njega željezo, mjed je k'o drvo iscrvotočeno.

Ataony toy ny mololo ny vy, ary toy ny hazo momoka ny varahina.

On ne uzmiče od strelice s luka, stijenje iz praćke na nj k'o pljeva pada.

Tsy mampandositra azy ny zana-tsipìka; Ataony ho toy ny vodivary ny vaton'antsamotady.

K'o slamčica je toljaga za njega, koplju se smije kad zazviždi nad njim.

Ataony ho toy ny vodivary koa ny langilangy; Ihomehezany ny fanetsehana ny lefona.

Crepovlje oštro ima na trbuhu i blato njime ore k'o drljačom.

Ny takibany dia tahaka ny tavim-bilany maranitra; Mamelatra fivelezam-bary maranitra eo amin'ny fotaka izy.

Pod njim vrtlog sav k'o lonac uskipi, uspjeni more k'o pomast u kotlu.

Mampandevy ny lalina ho tahaka ny ao am-bilany izy; Manao ny ranomasina ho tahaka ny vilany misy menaka manitra izy.

Za sobom svijetlu ostavlja on brazdu, regbi, bijelo runo bezdan prekriva.

Mampahazava ny lalany eo aoriany izy. Ataon'ny olona ho toy ny volo fotsy ny lalina.

Ništa slično na zemlji ne postoji i niti je tko tako neustrašiv.

Tsy misy tahaka azy eny ambonin'ny tany, izay voaforona tsy hahalala tahotra.

I na najviše on s visoka gleda, kralj je svakome, i najponosnijim."

Ny avo rehetra jereny avokoa; Mpanjakan'ny bibi-dia rehetra izy