Psalms 139

Zborovođi. Davidov. Jahve, proničeš me svega i poznaješ,

למנצח לדוד מזמור יהוה חקרתני ותדע׃

ti znaš kada sjednem i kada ustanem, izdaleka ti već misli moje poznaješ.

אתה ידעת שבתי וקומי בנתה לרעי מרחוק׃

Hodam li ili ležim, sve ti vidiš, znani su ti svi moji putovi.

ארחי ורבעי זרית וכל דרכי הסכנתה׃

Riječ mi još nije na jezik došla, a ti, Jahve, sve već znadeš.

כי אין מלה בלשוני הן יהוה ידעת כלה׃

S leđa i s lica ti me obuhvaćaš, na mene si ruku svoju stavio.

אחור וקדם צרתני ותשת עלי כפכה׃

Znanje to odveć mi je čudesno, previsoko da bih ga dokučio.

פלאיה דעת ממני נשגבה לא אוכל לה׃

Kamo da idem od duha tvojega i kamo da od tvog lica pobjegnem?

אנה אלך מרוחך ואנה מפניך אברח׃

Ako se na nebo popnem, ondje si, ako u Podzemlje legnem, i ondje si.

אם אסק שמים שם אתה ואציעה שאול הנך׃

Uzmem li krila zorina pa se naselim moru na kraj

אשא כנפי שחר אשכנה באחרית ים׃

i ondje bi me ruka tvoja vodila, desnica bi me tvoja držala.

גם שם ידך תנחני ותאחזני ימינך׃

Reknem li: "Nek' me barem tmine zakriju i nek' me noć umjesto svjetla okruži!" -

ואמר אך חשך ישופני ולילה אור בעדני׃

ni tmina tebi neće biti tamna: noć sjaji kao dan i tama kao svjetlost.

גם חשך לא יחשיך ממך ולילה כיום יאיר כחשיכה כאורה׃

Jer ti si moje stvorio bubrege, satkao me u krilu majčinu.

כי אתה קנית כליתי תסכני בבטן אמי׃

Hvala ti što sam stvoren tako čudesno, što su djela tvoja predivna. Dušu moju do dna si poznavao,

אודך על כי נוראות נפליתי נפלאים מעשיך ונפשי ידעת מאד׃

kosti moje ne bjehu ti sakrite dok nastajah u tajnosti, otkan u dubini zemlje.

לא נכחד עצמי ממך אשר עשיתי בסתר רקמתי בתחתיות ארץ׃

Oči tvoje već tada gledahu djela moja, sve već bješe zapisano u knjizi tvojoj: dani su mi određeni dok još ne bješe ni jednoga.

גלמי ראו עיניך ועל ספרך כלם יכתבו ימים יצרו ולא אחד בהם׃

Kako su mi, Bože, naumi tvoji nedokučivi, kako li je neprocjenjiv zbroj njihov.

ולי מה יקרו רעיך אל מה עצמו ראשיהם׃

Da ih brojim? Više ih je nego pijeska! Dođem li im do kraja, ti mi preostaješ!

אספרם מחול ירבון הקיצתי ועודי עמך׃

De, istrijebi, Bože, zlotvora, krvoloci nek' odstupe od mene!

אם תקטל אלוה רשע ואנשי דמים סורו מני׃

Jer podmuklo se bune protiv tebe, uzalud se dižu tvoji dušmani.

אשר יאמרך למזמה נשא לשוא עריך׃

Jahve, zar da ne mrzim tvoje mrzitelje? Zar da mi se ne gade protivnici tvoji?

הלוא משנאיך יהוה אשנא ובתקוממיך אתקוטט׃

Mržnjom dubokom ja ih mrzim i držim ih svojim neprijateljima.

תכלית שנאה שנאתים לאויבים היו לי׃

Pronikni me svega, Bože, srce mi upoznaj, iskušaj me i upoznaj misli moje:

חקרני אל ודע לבבי בחנני ודע שרעפי׃

pogledaj, ne idem li putem pogubnim i povedi me putem vječnim!

וראה אם דרך עצב בי ונחני בדרך עולם׃