Lamentations 5

5:1

Spomeni se, Jahve, što nas je snašlo, pogledaj, vidi sramotu našu!

Seyè, gade sa ki te rive nou non! Voye je gade nou. Wè nan ki mizè nou ye!

5:2

Baština naša pade u ruke strancima, domovi naši pripadoše tuđincima.

Peyi nou an nan men moun lòt nasyon! Yo pran kay nou pou yo.

5:3

Siročad smo: oca nemamo, majke su nam kao udovice.

Nou se timoun san papa. Manman nou tankou fanm ki pèdi mari yo.

5:4

Vodu što pijemo plaćamo novcem, i za drvo valja nam platiti.

Se achte pou n' achte dlo pou nou bwè. Si nou pa gen lajan, nou pa jwenn bwa pou nou boule.

5:5

Jaram nam je o vratu, gone nas, iscrpljeni smo, ne daju nam predahnuti.

N'ap travay di tankou bourik, tankou bèf kabwa. Nou bouke, nou pa ka pran kanpo.

5:6

Pružamo ruke k Egiptu i Asiriji da se kruha nasitimo.

Pou nou ka jwenn manje pou nou manje nou blije ap lonje men bay peyi Lejip ak peyi Lasiri.

5:7

Oci naši zgriješiše i više ih nema, a mi nosimo krivice njihove.

Zansèt nou yo fè peche. Yo pa la ankò! Se nou menm k'ap peye pou sa yo te fè.

5:8

Robovi nama zapovijedaju, a nitko da nas izbavi iz ruku njihovih.

Moun k'ap gouvènen nou yo se esklav yo ye. Pesonn pa ka delivre nou anba men yo.

5:9

Kruh svoj donosimo izlažući život maču u pustinji.

Se gwo danje lè nou soti al dèyè manje. Ansasen toupatou nan peyi a.

5:10

Koža nam gori kao peć užarena, ognjicom od plamena gladi.

Grangou ban nou lafyèb. Kò nou cho kou dife.

5:11

Oskvrnuli su žene na Sionu i djevice u gradovima judejskim.

Yo fè kadejak sou madanm nou sou mòn Siyon an. Nan tout ti bouk peyi Jida yo yo kenbe pitit fi nou yo.

5:12

Svojim su rukama vješali knezove, ni lica staračka nisu poštivali.

Yo pran chèf nou yo, yo pann yo. Yo derespekte granmoun nou yo.

5:13

Mladići su nosili žrvnjeve, djeca padala pod bremenom drva.

Yo fòse jenn gason nou yo rale moulen. Ti gason nou yo ap titibe anba gwo chay bwa.

5:14

Starci su ostavili vrata, mladići više ne sviraju na lirama.

Granmoun yo pa chita nan pòtay lavil la ankò. Jennmoun nou yo pa chante ankò.

5:15

Radosti nesta iz naših srdaca, naš ples se pretvori u tugovanje.

Pa gen kè kontan lakay nou. Nou pa danse ankò! Lapenn plen kè nou!

5:16

Pao je vijenac s naše glave, jao nama što zgriješismo!

Tou sa ki te konn ban nou kè kontan disparèt. Nou te peche, malè tonbe sou nou.

5:17

Evo zašto nam srce boluje, evo zašto nam oči se zastiru:

Nou malad nan fon kè nou, nou pa ka wè tèlman n'ap kriye,

5:18

zato što Gora sionska opustje i po njoj se šuljaju šakali.

paske mòn Siyon an tounen savann. Se bèt nan bwa ase ki rete la.

5:19

Ali ti, Jahve, ostaješ zauvijek, tvoj je prijesto od koljena do koljena.

Men ou menm, Seyè, ou wa pou tou tan. W'ap gouvènen jouk sa kaba.

5:20

Zašto da nas zaboraviš zauvijek, da nas ostaviš za mnoge dane?

Poukisa ou lage nou pou tout tan sa a? Gen lè ou p'ap janm chonje nou ankò!

5:21

Vrati nas k sebi, Jahve, obratit ćemo se, obnovi dane naše kao što nekoć bijahu.

Seyè, fè nou tounen vin jwenn ou non! Fè nou tounen vin jwenn ou! Fè nou viv jan nou te konn viv nan tan lontan an non!

5:22

Il' nas hoćeš sasvim zabaciti i na nas se beskrajno srditi?

Eske ou voye nou jete pou tout bon? Pou di ou p'ap janm sispann fache sou nou?