Psalms 147

Aleluja! Hvalite Jahvu jer je dobar, pjevajte Bogu našem jer je sladak; svake hvale on je dostojan!
خداوند را سپاس باد! چه نیکوست که خداوند را با سراییدن سرود ستایش کنیم، ستایش خداوند بسیار مناسب و لذّت بخش است.
Jahve gradi Jeruzalem, sabire raspršene Izraelce.
خداوند اورشلیم را دوباره آباد می‌کند و پراکندگان اسرائیل را جمع می‌سازد.
On liječi one koji su srca skršena i povija rane njihove.
او دل‏شكستگان را تسلّی می‌دهد و بر زخمهای ایشان مرهم می‌گذارد.
On određuje broj zvijezda, svaku njezinim imenom naziva.
او تعداد ستارگان را می‌‌داند و هر کدام از آنها را به نام می‌شناسد.
Velik je naš Gospodin i svesilan, nema mjere mudrosti njegovoj.
خداوند ما بزرگ و قدرتش عظیم است، دانش و حکمت او بی‌کران است.
Jahve pridiže ponizne, zlotvore do zemlje snizuje.
خداوند، مسکینان را برمی‌افرازد، و شریران را سرنگون می‌کند.
Pjevajte Jahvi pjesmu zahvalnu, svirajte na citari Bogu našem!
برای خداوند سرود شکرگزاری بخوانید و با نوای بربط برای خدای ما بسرایید.
Oblacima on prekriva nebesa i zemlji kišu sprema; daje da po bregovima raste trava i bilje na službu čovjeku.
او آسمانها را با ابر می‌پوشاند و برای زمین باران فراهم می‌سازد و سبزه‌ها را بر تپّه‌ها می‌رویاند.
On stoci hranu daje i mladim gavranima kada grakću.
به حیوانات خوراک می‌دهد و جوجه کلاغها را غذا می‌دهد.
Za konjsku snagu on ne mari nit' mu se mile bedra čovječja.
به قدرت اسبها علاقه‌ای ندارد و نیروی انسانها او را خشنود نمی‌سازد،
Mili su Jahvi oni koji se njega boje, koji se uzdaju u dobrotu njegovu.
بلکه رضامندی او از کسانی است که او را گرامی می‌دارند و به محبّت پایدار او توکّل می‌کنند.
Slavi Jahvu, Jeruzaleme, hvali Boga svoga, Sione!
خداوند را ستایش کن، ای اورشلیم! خدای خود را ستایش کن، ای صهیون!
On učvrsti zasune vrata tvojih, blagoslovi u tebi tvoje sinove.
او دروازه‌هایت را بر روی دشمن محکم می‌بندد و ساکنان تو را برکت می‌دهد.
On dade mir granicama tvojim, pšenicom te hrani najboljom.
او صلح را به مرزهای تو می‌آورد و انبارهایت را از غلّه پُر می‌سازد.
Besjedu svoju šalje na zemlju, brzo trči riječ njegova.
او به زمین فرمان می‌دهد و فرمایشات او فوراً انجام می‌شود.
Kao vunu snijeg razbacuje, prosipa mraz poput pepela.
زمین را با لحاف برف می‌پوشاند و شبنم را مانند گرد می‌پاشد.
On sipa grÓad kao zalogaje, voda mrzne od njegove studeni.
تگرگ را همچون سنگریزه می‌فرستد و کسی تاب تحمّل سرمای آن را ندارد.
Riječ svoju pošalje i vode se tope; dunu vjetrom i vode otječu.
به فرمان او یخها آب می‌شوند، باد می‌وزد و آب جاری می‌گردد.
Riječ svoju on objavi Jakovu, odluke svoje i zakone Izraelu.
کلام خود را به یعقوب بیان می‌کند و احکام و دستورات خود را به بنی‌اسرائیل می‌دهد.
Ne učini tako nijednom narodu: nijednom naredbe svoje ne objavi! Aleluja!
با هیچ قوم دیگری چنین رفتار نمی‌کند، زیرا آنها احکام او را نمی‌دانند. خداوند را سپاس باد!