Psalms 114

Aleluja! Kad izađe Izrael iz Egipta i kuća Jakovljeva iz naroda barbarskog,
وقتی بنی‌اسرائیل مصر را ترک کرد و وقتی فرزندان یعقوب از سرزمین بیگانه خارج شدند،
Judeja mu posta svetište, a Izrael kraljevstvo njegovo.
یهودا قوم مقدّس او و اسرائیل ملک خاص او گردید.
Vidje more i uzmače, a Jordan ustuknu.
دریای سرخ با دیدن آنها گریخت و رود اردن به عقب بازگشت.
Bregovi skakahu poput ovnova i brežuljci poput jaganjaca.
کوهها مانند قوچها و تپّه‌ها، همچون برّه‌ها به جست و خیز پرداختند.
Što ti je, more, da uzmičeš? Jordane, zašto natrag okrećeš?
ای دریا تو را چه شده است که گریختی؟ و ای رود اردن چرا به عقب برگشتی؟
Bregovi, zašto skačete poput ovnova i vi, brežuljci, poput jaganjaca?
ای کوهها و ای تپّه‏ها چرا مانند قوچها به جست و خیز پرداختید؟
Dršći, zemljo, pred licem Gospodnjim, pred licem Boga Jakovljeva.
ای زمین در برابر خداوند و در حضور خدای یعقوب بلرز،
On hrid pretvara u slap vodeni i stijenu u izvor vode.
زیرا او کسی است که صخره را به دریاچه تبدیل نمود و از سنگ خارا، چشمهٔ آب جاری ساخت.