Lamentations 3

Ja sam čovjek što upozna bijedu pod šibom gnjeva njegova.

من آن کسی هستم که چوب مجازات خدا را خورده‌ام.

Mene je odveo i natjerao da hodam u tmini i bez svjetlosti.

او مرا به اعماق تاریکی برده

I upravo mene bije i udara bez prestanka njegova ruka.

و تمام روز دست خود را برضد من بلند کرده است.

Iscijedio je moje meso, kožu moju, polomio kosti moje.

گوشت و پوستِ بدن مرا فرتوت ساخته و استخوانهایم را شکسته است.

Načinio mi jaram, glavu obrubio tegobama.

مرا با سختی و مشقّت محاصره کرده

Pustio me da živim u tminama kao mrtvaci vječiti.

و مانند کسی‌که سالها پیش مرده باشد، در تاریکی نشانده است.

Zazidao me, i ja ne mogu izaći, otežao je moje okove.

دیواری به دورم کشیده و مرا با زنجیرهای سنگین بسته است و نمی‌توانم فرار کنم.

Kada sam vikao i zapomagao, molitvu je moju odbijao.

برای کمک التماس می‌کنم، امّا او دعایم را نمی‌پذیرد.

Zazidao mi ceste tesanim kamenom, zakrčio je putove moje.

راه مرا از هر طرف با دیوارهای سنگی بسته و آن را پُر پیچ و خم ساخته است.

Meni on bijaše medvjed koji vreba, lav u zasjedi.

او مانند خرسی در کمین من نشسته و مثل شیری برای حمله به من آماده است.

U bespuća me vodio, razdirao, ostavljao me da umirem.

مرا از راهم به گوشه‌ای برده و پاره پاره‌ام نمود و ترک گفت.

Napinjao je luk svoj i gađao me kao metu za svoje strelice.

کمان خود را کشید و مرا هدف تیرهای خود قرار داد.

U slabine mi sasuo strelice, sinove svoga tobolca.

تیرهایش به اعماق قلبم فرو رفت.

Postao sam smiješan svome narodu, rugalica svakidašnja.

مردم مرا مسخره می‌کنند و تمام روز به من می‌خندند.

Gorčinom me hranio, pelinom me napajao.

با سختی‌ها و مصیبت‌ها زندگی را برای من تلخ ساخته است.

Puštao me da zube kršim kamen grizući, zakapao me u pepeo.

رویم را به خاک مالید و دندانهایم را با سنگها شکست.

Duši je mojoj oduzet mir i više ne znam što je sreća!

سعادت و سلامتی را از من گرفته است.

Rekoh: Dotrajao je život moj i nada koja mi od Jahve dolazi.

گفتم: «شوکت و جلال من از بین رفت و امید من از خداوند قطع گردید.»

Spomeni se bijede moje i stradanja, pelina i otrova!

وقتی آوارگی و مصیبت‌های خود را به یاد می‌آورم، زندگی به کامم تلخ می‌شود.

Bez prestanka na to misli i sahne duša u meni.

همیشه به آنها فکر می‌کنم و روحم پریشان می‌گردد.

To nosim u srcu i gojim nadu u sebi.

امّا با این‌همه وقتی رنج‌هایم به یادم می‌آورم، نومید نمی‌شوم،

Dobrota Jahvina nije nestala, milosrđe njegovo nije presušilo.

زیرا محبّت خداوند پایدار و رحمت او بی‌پایان است.

Oni se obnavljaju svako jutro: tvoja je vjernost velika!

آنها هر صبح تازه می‌باشند و وفاداری او عظیم می‌باشد.

"Jahve je dio moj", veli mi duša, "i zato se u nj pouzdajem."

خداوند همه‌چیز من است، پس بر او امید دارم.

Dobar je Jahve onom koji se u nj pouzdaje, duši koja ga traži.

خداوند بر تمام کسانی‌که بر او توکّل دارند و طالب او می‌باشند، مهربان است.

Dobro je u miru čekati spasenje Jahvino!

پس بهتر است که با صبر منتظر باشیم تا خداوند ما را نجات دهد.

Dobro je čovjeku da nosi jaram za svoje mladosti.

چه نیکوست که در هنگام جوانی صبر و تحمّل را بیاموزیم.

Neka sjedi u samoći i šuti, jer mu On to nametnu;

وقتی گرفتار مصیبتی از جانب خداوند می‌شویم، باید خاموش و تنها بنشینیم؛

neka usne priljubi uz prašinu, možda još ima nade!

و در حضور خداوند به خاک بیافتیم، شاید هنوز امیدی باقی باشد.

Neka pruži obraz onome koji ga bije, neka se zasiti porugom.

وقتی کسی بخواهد ما را بزند، صورت خود را جلو بیاوریم و وقتی به ما اهانت می‌کنند، تحمّل کنیم.

Jer Gospod ne odbacuje nikoga zauvijek:

زیرا خداوند ما را برای همیشه ترک نمی‌کند.

jer ako i rastuži, on se smiluje po svojoj velikoj ljubavi.

هرچند خداوند غم و اندوه را بر سر ما بیاورد، ولی از روی محبّت سرشار خود بر ما رحمت خواهد کرد.

Jer samo nerado on ponižava i rascvili sinove čovjeka.

خداوند از غم و اندوه ما خشنود نمی‌گردد.

Kad se gaze nogama svi zemaljski sužnjevi,

وقتی اسیران و ستمدیدگان ما پایمال می‌شوند؛

kad se izvrće pravica čovjeku pred licem Svevišnjeg,

هنگامی‌که حقّی را که خدا به ما داده است، پایمال می‌گردد؛

kad se krivica nanosi čovjeku u parnici, zar Gospod ne vidi?

و زمانی که در حق شخصی در دادگاه بی‌عدالتی می‌شود، خدا همه را می‌بیند.

Tko je rekao nešto i zbilo se? Nije li Gospod to zapovjedio?

هیچ امری بدون اراده و رضای خداوند انجام نمی‌شود.

Ne dolazi li iz usta Svevišnjega i dobro i zlo?

خیر و شر، تنها به فرمان خداوند متعال واقع می‌شود.

Na što se tuže živi ljudi? Svatko na svoj grijeh.

پس چرا وقتی به‌خاطر گناهان خود مجازات می‌شویم، شکایت کنیم؟

Ispitajmo, pretražimo pute svoje i vratimo se Jahvi.

بیایید رفتار خود را بسنجیم و به سوی خداوند بازگردیم.

Dignimo svoje srce i ruke svoje k Bogu koji je na nebesima.

بیایید با تمام قلب، دست دعا به سوی خدایی که در آسمانهاست بلند کنیم،

Da, mi smo se odmetali, bili nepokorni, a ti, ti nisi praštao!

و بگوییم: «خداوندا، ما گناهکاریم و از فرمان تو سرکشی کرده‌ایم و تو ما را نبخشیده‌ای.

Obastrt gnjevom svojim, gonio si nas, ubijao i nisi štedio.

«بر ما غضب کردی و ما را کُشتی، رحمت تو به وسیلهٔ خشمت پنهان گشت.

Oblakom si se obastro da molitva ne prodre do tebe.

چون بر ما خشمگین بودی، خود را از ما پنهان کردی تا دعاهای ما به حضور تو نرسد.

Načinio si od nas smeće i odmet među narodima.

تو ما را پیش مردم جهان همچون خاکروبه و زباله ساختی.

Razjapili usta na nas svi neprijatelji naši.

«تمام دشمنان ما، ما را تحقیر می‌کنند.

Užas i jama bila nam sudbina, propast i zator!

با هلاکت و نابودی روبه‌رو شده‌ایم و ترس و وحشت ما را فراگرفته است.

Potoci suza teku iz očiju mojih zbog propasti Kćeri naroda mojega.

به‌خاطر نابودی قومم، سیل اشک از چشمانم جاریست.

Moje oči liju suze bez prestanka, jer prestanka nema

«پیوسته اشک می‌ریزم

dok ne pogleda i ne vidi Jahve s nebesa.

تا خداوند از آسمان به پایین بنگرد و ما را ببیند.

Moje mi oko bol zadaje zbog kćeri svih mojega grada.

وقتی می‌بینم چه بلایی بر سر دختران شهر من آمده است، دلم از غصّه ریش‌ریش می‌شود.

Uporno me k'o pticu progone svi što me mrze, a bez razloga.

«دشمنان بدون هیچ دلیلی مرا مثل پرنده به دام انداختند.

U jamu baciše moj život i zatrpaše je kamenjem.

مرا زنده در چاه انداختند و سنگی بر سر آن گذاشتند.

Voda mi dođe preko glave, rekoh sam sebi: "Pogiboh!"

آب از سرم گذشت و فکر کردم که بزودی خواهم مرد.

I tada zazvah ime tvoje, Jahve, iz najdublje jame.

«خداوندا، از ته چاه تو را طلبیدم.

Ti oču moj glas: "Ne začepljuj uši svoje na vapaje moje."

فریاد مرا شنیدی و به ناله‌های من گوش دادی.

Bliz meni bijaše u dan vapaja mog, govoraše: "Ne boj se!"

وقتی به حضور تو دعا کردم، آمدی و گفتی: 'نترس!'

Ti si, Gospode, izborio pravdu za dušu moju, ti si život moj izbavio.

«خداوندا، تو از حق من دفاع کردی و از مرگ نجاتم دادی.

Ti, Jahve, vidje kako me tlače, dosudi mi pravdu.

تو ای خداوند، شاهد ظلم‌هایی که در حق من کردند، بودی؛ پس به داد من برس و خودت داوری کن.

Ti vidje svu osvetu njinu, sve podvale protiv mene.

تو می‌دانی که دشمنانم همه از من نفرت دارند و برضد من دسیسه می‌چینند.

Čuo si, Jahve, podrugivanje njihovo, sve podvale protiv mene.

«خداوندا، تو شنیده‌ای که آنها چگونه به من اهانت کرده و برضد من توطئه چیده‌اند.

Usne protivnika mojih i misli njine protiv mene su cio dan.

دشمنانم تمام روز دربارهٔ من سخنان بد می‌گویند و برای آزار من نقشه می‌کشند.

Kad sjede, kad ustaju, pogledaj samo: ja sam im pjesma-rugalica.

در همه حال به من می‌خندند و مسخره‌ام می‌کنند.

Vrati im, Jahve, milo za drago, po djelu ruku njihovih.

«خداوندا، آنها را به سزای کارهایشان برسان.

Učini da srca im otvrdnu, udari ih prokletstvom svojim.

آنها را لعنت کن تا گرفتار غم و درد شوند.

Goni ih gnjevno i sve ih istrijebi pod nebesima svojim, Jahve!

با خشم و غضب آنها را تعقیب کن و از روی زمین نابود ساز.»