Job 37

Da, od toga i moje srce drhti i s mjesta svoga iskočiti hoće.

از این سبب دل من به لرزه می‌آید و بشدّت تکان می‌خورد.

Čujte, čujte gromor glasa njegova, tutnjavu što mu iz usta izlazi.

غرّش صدای خدا را بشنوید و به زمزمه‌ای که از دهان او خارج می‌شود گوش بدهید.

Gle, munja lijeće preko cijelog neba - i sijevne blijesak s kraja na kraj zemlje -

او برق را به سراسر آسمان می‌فرستد و هر گوشهٔ زمین را روشن می‌کند.

iza nje silan jedan glas se ori: to On gromori glasom veličajnim. Munje mu lete, nitko ih ne priječi, tek što mu je glas jednom odjeknuo.

بعد غرّش صدای او همچون آواز با هیبت رعد به گوش می‌رسد و با صدای او تیرهای برق پیاپی رها می‌شوند.

Da, Bog gromori glasom veličajnim, djela velebna, neshvatljiva stvara.

به فرمان خدا کارهای عجیبی رخ می‌دهد که عقل ما از درک آنها عاجز است.

Kad snijegu kaže: 'Zasniježi po zemlji!' i pljuskovima: 'Zapljuštite silno!'

به برف امر می‌کند که بر زمین ببارد و وقتی‌که بارش باران بر زمین شروع می‌شود،

svakom čovjeku zapečati ruke da svi njegovo upoznaju djelo.

مردم دست از کار می‌کشند و متوجّه قدرت او می‌شوند.

U brlog se tad zvijeri sve uvuku i na svojem se šćućure ležaju.

حیوانات وحشی به بیشهٔ خود می‌شتابند و در آنجا پناه می‌برند.

S južne se strane podiže oluja, a studen vjetri sjeverni donose.

توفان از جنوب می‌آید و باد سرد از شمال.

Već led od daha Božjega nastaje i vodena se kruti površina.

خدا بر آب دریاهای وسیع می‌دمد و آن را منجمد می‌سازد.

I opet vodom puni on oblake, i sijevat' stanu oblaci munjama;

ابرها را از رطوبت پُر می‌کند و برق خود را به وسیلهٔ آنها به هر سو می‌فرستد.

kruže posvuda po volji njegovoj, što im naloži, to će izvršiti na licu cijelog kruga zemaljskoga.

به فرمان او به همه‌جا حرکت می‌کنند و آنچه را که خدا اراده می‌فرماید، بجا می‌آورند.

Šalje ih - ili da kazni narode, ili da ih milosrđem obdari.

او باران را برای مجازات مردم، یا به عنوان رحمت برای انسان و آبیاری زمین می‌فرستد.

Poslušaj ovo, Jobe, umiri se i promotri djela Božja čudesna.

لحظه‌ای صبر کن و گوش بده و لحظه‌ای دربارهٔ کارهای عجیب خدا تأمل کن.

Znaš li kako Bog njima zapovijeda, kako munju iz oblaka svog pušta?

آیا می‌دانی که خدا چگونه ارادهٔ خود را عملی می‌سازد و برق را در بین ابرها تولید می‌کند؟

Znaš li o čem vise gore oblaci? Čudesna to su znanja savršenog.

آیا می‌دانی که چطور ابرها در هوا معلّق می‌مانند؟ اینها همه کارهای شگفت‌آور خدایی است که در دانش و حکمت کامل است.

Kako ti gore od žege haljine u južnom vjetru kad zemlja obamre?

وقتی زمین در اثر باد جنوب داغ می‌شود و لباسهایت از گرمی به تنت می‌چسبند،

Zar si nebesa s njim ti razapeo, čvrsta poput ogledala livenog?

آیا می‌توانی خدا را کمک کنی که آسمان را گسترش بدهد و آن را مثل آهن صیقل داده شده، سخت بگرداند؟

DÓe naputi me što da mu kažemo: zbog tmine se ne snalazimo više.

به ما یاد بده که به او چه بگوییم، زیرا فکر ما نارساست و نمی‌دانیم که چگونه با او صحبت کنیم.

Zar ćeš mu reći: 'Hoću govoriti'? Ili na propast vlastitu pristati?

من جرأت آن را ندارم که با خدا حرف بزنم، زیرا می‌ترسم که کشته شوم.

Tko, dakle, može u svjetlost gledati na nebesima što se sja blistavo kada oblake rastjeraju vjetri?

همان‌طور که نمی‌توانیم در آسمان صاف و بی‌ابر، به نور خورشید نگاه کنیم،

Sa sjevera k'o zlato je bljesnulo: veličanstvom strašnim Bog se odjenu!

همچنین نیز نمی‌توانیم به جلال با هیبت خدا، که با شکوه تمام بر ما می‌درخشد، خیره شویم.

Da, Svesilnog doseći ne možemo, neizmjeran je u moći i sudu, velik u pravdi, nikog on ne tlači.

خدای قادر مطلق آن‌قدر با عظمت است که ما حتّی نمی‌توانیم تصوّر کنیم. او در قدرت و عدالت بزرگ است و نسبت به همه از روی انصاف رفتار می‌کند و بر کسی ظلم نمی‌کند.

Zato ljudi svi neka ga se boje! Na mudrost oholu on i ne gleda!"

بنابراین همهٔ انسانها از او می‌ترسند و او به کسانی‌که ادّعای حکمت می‌کنند، توجّهی ندارد.