Psalms 61

Zborovođi. Uza žičana glazbala. Davidov.

Aŭskultu, ho Dio, mian krion; Atentu mian preĝon.

O Bože, vapaj mi poslušaj, budi pomnjiv na molitvu moju!

De la fino de la tero mi vokas al Vi en la malĝojo de mia koro: Sur rokon tro altan por mi suprenkonduku min.

S kraja zemlje vapijem k tebi jer mi srce klonu. Dignut ćeš me na liticu i pokoj mi dati,

Ĉar Vi estis mia rifuĝejo, Fortika turo kontraŭ malamiko.

jer ti si moje sklonište, utvrda čvrsta protiv dušmana.

Lasu min loĝi eterne en Via tendo, Havi rifuĝon sub la kovro de Viaj flugiloj. Sela.

O, da mi je stanovati uvijek u tvom šatoru, da se sklanjat' mogu pod okrilje tvoje!

Ĉar Vi, ho Dio, aŭdis miajn promesojn; Vi donis al mi la heredon de tiuj, kiuj timas Vian nomon.

Jer ti, Bože, usliši molbe moje, dade mi baštinu onih što ime ti štuju.

Aldonu tagojn al la tagoj de la reĝo, Ke liaj jaroj daŭru multajn generaciojn.

Kraljevim danima pridometni danÄa, kroz koljena mnoga nek' mu ljeta traju,

Li restu eterne antaŭ Dio; Boneco kaj vero laŭ Via volo lin gardu.

nek' pred Bogom uvijek vlada; dobrotu i vjernost pošalji da ga čuvaju! [ (Psalms 61:9) Ovako ću pjevat svagda tvom imenu, dan za danom vršit' zavjete svoje. ]

Tiel mi prikantos Vian nomon eterne, Plenumante miajn promesojn ĉiutage.