Psalms 2

Zašto se bune narodi, zašto puci ludosti snuju?

Kial tumultas popoloj, Kaj gentoj pripensas vanaĵon?

Ustaju kraljevi zemaljski, knezovi se rotÄe protiv Jahve i Pomazanika njegova:

Leviĝas reĝoj de la tero, Kaj eminentuloj konsiliĝas kune, Kontraŭ la Eternulo kaj kontraŭ Lia sanktoleito, dirante:

"Skršimo okove njihove i jaram njihov zbacimo!"

Ni disŝiru iliajn ligilojn, Kaj ni deĵetu de ni iliajn ŝnurojn!

Smije se onaj što na nebu stoluje, Gospod im se podruguje.

La loĝanta en la ĉielo ridas, La Sinjoro mokas ilin.

Tad im veli u svom gnjevu, žestinom ih on zbunjuje:

Tiam Li parolos al ili en Sia kolero, Kaj per Sia furiozo Li ilin ektimigos, dirante:

"TÓa ja kralja svog postavih nad Sionom, svojom svetom gorom."

Mi starigis ja Mian reĝon Super Cion, Mia sankta monto.

Obznanjujem odluku Jahvinu: Gospodin mi reče: "Ti si sin moj, danas te rodih.

Mi raportos pri la decido: La Eternulo diris al mi: Vi estas Mia filo, Hodiaŭ Mi vin naskis.

Zatraži samo, i dat ću ti puke u baštinu, i u posjed krajeve zemaljske.

Petu Min, kaj Mi donos al vi popolojn por heredo, Kaj por posedo limojn de tero.

Vladat ćeš njima palicom gvozdenÄom i razbit ih kao sud lončarski."

Vi disbatos ilin per fera sceptro, Kiel potan vazon vi ilin dispecigos.

Opametite se sada, vi kraljevi, Urazumite se, suci zemaljski.

Kaj nun, ho reĝoj, prudentiĝu; Instruiĝu, juĝistoj de la tero!

Služite Jahvi sa strahom, s trepetom se pokorite njemu,

Servu al la Eternulo kun timo, Kaj ĝoju kun tremo.

da se ne razgnjevi te ne propadnete na putu, kad uskoro plane srdžba njegova. Blago svima koji se njemu utječu!

Kisu la filon, ke Li ne koleru, kaj vi ne pereu sur la vojo, Ĉar baldaŭ ekbrulos Lia kolero. Feliĉaj estas ĉiuj, kiuj fidas Lin.