1. Home
  2. Pair
  3. Cro
  4. Esperanto
  5. Ps.147

Psalms 147

147:1
Aleluja! Hvalite Jahvu jer je dobar, pjevajte Bogu našem jer je sladak; svake hvale on je dostojan!
Haleluja! Ĉar estas bone kanti al nia Dio, Ĉar agrabla estas la glorkantado.
147:2
Jahve gradi Jeruzalem, sabire raspršene Izraelce.
La Eternulo konstruas Jerusalemon, La elpelitojn de Izrael Li kolektas.
147:3
On liječi one koji su srca skršena i povija rane njihove.
Li sanigas la korprematojn Kaj bandaĝas iliajn vundojn.
147:4
On određuje broj zvijezda, svaku njezinim imenom naziva.
Li kalkulas la stelojn, Kaj al ili ĉiuj Li donas nomojn.
147:5
Velik je naš Gospodin i svesilan, nema mjere mudrosti njegovoj.
Granda estas nia Sinjoro kaj tre forta; Lia saĝo estas nemezurebla.
147:6
Jahve pridiže ponizne, zlotvore do zemlje snizuje.
La Eternulo altigas la humilulojn; Sed la malvirtulojn Li malaltigas ĝis la tero.
147:7
Pjevajte Jahvi pjesmu zahvalnu, svirajte na citari Bogu našem!
Kantu al la Eternulo gloradon, Muziku al nia Dio per harpo.
147:8
Oblacima on prekriva nebesa i zemlji kišu sprema; daje da po bregovima raste trava i bilje na službu čovjeku.
Li kovras la ĉielon per nuboj, Pretigas por la tero pluvon, Kreskigas sur la montoj herbon.
147:9
On stoci hranu daje i mladim gavranima kada grakću.
Li donas al la bruto ĝian nutraĵon, Kaj al la korvidoj, kiuj krias.
147:10
Za konjsku snagu on ne mari nit' mu se mile bedra čovječja.
Ne la forton de ĉevalo Li ŝatas; Ne la femuroj de homo al Li plaĉas:
147:11
Mili su Jahvi oni koji se njega boje, koji se uzdaju u dobrotu njegovu.
Plaĉas al la Eternulo Liaj timantoj, Kiuj fidas Lian bonecon.
147:12
Slavi Jahvu, Jeruzaleme, hvali Boga svoga, Sione!
Laŭdu, ho Jerusalem, la Eternulon; Gloru vian Dion, ho Cion.
147:13
On učvrsti zasune vrata tvojih, blagoslovi u tebi tvoje sinove.
Ĉar Li fortikigis la riglilojn en viaj pordegoj, Li benis viajn filojn interne de vi.
147:14
On dade mir granicama tvojim, pšenicom te hrani najboljom.
Li donas pacon al viaj limoj, Li satigas vin per la plej bona el la tritiko.
147:15
Besjedu svoju šalje na zemlju, brzo trči riječ njegova.
Li sendas Sian ordonon al la tero; Tre rapide kuras Lia vorto.
147:16
Kao vunu snijeg razbacuje, prosipa mraz poput pepela.
Li donas neĝon kiel lanon, Li ŝutas prujnon kiel cindron.
147:17
On sipa grÓad kao zalogaje, voda mrzne od njegove studeni.
Li ĵetas Sian glacion kiel pecojn; Kiu kontraŭstaros al Lia frosto?
147:18
Riječ svoju pošalje i vode se tope; dunu vjetrom i vode otječu.
Li sendas Sian vorton, kaj ĉio degelas; Li blovas per Sia vento, kaj ekfluas akvo.
147:19
Riječ svoju on objavi Jakovu, odluke svoje i zakone Izraelu.
Li sciigas al Jakob Sian vorton, Siajn leĝojn kaj decidojn al Izrael.
147:20
Ne učini tako nijednom narodu: nijednom naredbe svoje ne objavi! Aleluja!
Tiel Li ne faras al iu alia popolo; Kaj Liajn decidojn ili ne scias. Haleluja!

© bibleglot.com