Psalms 120

Hodočasnička pjesma Kad bijah u nevolji, Jahvi zavapih i on me usliša.

Al la Eternulo mi vokis en mia sufero, Kaj Li aŭskultis min.

Jahve, izbavi dušu moju od usana prijevarnih, od zlobna jezika!

Ho Eternulo, savu mian animon de mensoga parolo, De falsa lango.

Kojim zlom da te prokunem, zlobni jeziče?

Kion Li donos al vi, Kaj kion Li alportos al vi, ho falsa lango?

Strelicama oštrim iz ratničke ruke i ugljevljem žarkim.

Akrajn sagojn de fortulo Kun karboj genistaj.

Jao meni što mi je boraviti u Mešeku i stanovati u šatorima kedarskim!

Ve al mi, ke mi gastas en Meŝeĥ, Ke mi loĝas inter la tendoj de Kedar!

Predugo mi duša mora živjeti s mrziteljima mira.

Tro longe loĝis mia animo Inter malamantoj de paco.

Kada o miru govorim, oni sile na rat.

Mi estas pacema; Sed kiam mi ekparolas, ili komencas militon.