Job 36

Elihu nastavi i reče:

Kaj plue parolis Elihu, kaj diris:

"Strpi se malo, pa ću te poučit', jer još nisam sve rekao za Boga.

Atendu ankoraŭ iom; mi montros al vi, Ĉar mi havas ankoraŭ kion paroli pro Dio.

Izdaleka ću svoje iznijet' znanje da Stvoritelja svojega opravdam.

Mi prenos mian scion de malproksime, Kaj mi montros, ke mia Kreinto estas prava.

Zaista, za laž ne znaju mi riječi, uza te je čovjek znanjem savršen.

Ĉar vere miaj vortoj ne estas mensogaj; Homo sincera estas antaŭ vi.

Gle, Bog je silan, ali ne prezire, silan je snagom razuma svojega.

Vidu, Dio estas potenca, kaj tamen Li neniun malŝatas; Li estas potenca per la forto de la koro.

Opakome on živjeti ne daje, nevoljnicima pravicu pribavlja.

Al malpiulo Li ne permesas vivi, Kaj al mizeruloj Li donas justecon.

S pravednika on očiju ne skida, na prijestolje ih diže uz kraljeve da bi dovijeka bili uzvišeni.

Li ne forturnas de virtuloj Siajn okulojn, Sed kun reĝoj sur trono Li sidigas ilin por ĉiam, Por ke ili estu altaj.

Ako su negvam' oni okovani i užetima nevolje sputani,

Kaj se ili estas ligitaj per ĉenoj, Malliberigitaj mizere per ŝnuroj,

djela njihova on im napominje, kazuje im grijeh njine oholosti.

Tiam Li montras al ili iliajn farojn kaj kulpojn, Kiel grandaj ili estas.

Tad im otvara uho k opomeni i poziva ih da se zla okane.

Li malfermas ilian orelon por la moralinstruo, Kaj diras, ke ili deturnu sin de malbonagoj.

Poslušaju li te mu se pokore, dani im završavaju u sreći, u užicima godine njihove.

Se ili obeas kaj servas al Li, Tiam ili finas siajn tagojn en bono Kaj siajn jarojn en stato agrabla;

Ne slušaju li, od koplja umiru, zaglave, sami ne znajući kako.

Sed se ili ne obeas, Tiam ili pereas per glavo Kaj mortas en malprudento.

A srca opaka mržnju njeguju, ne ištu pomoć kad ih on okuje;

La hipokrituloj portas en si koleron; Ili ne vokas, kiam Li ilin ligis;

u cvatu svoga dječaštva umiru i venu poput hramskih milosnika.

Ilia animo mortas en juneco, Kaj ilia vivo pereas inter la malĉastuloj.

Nevoljnog on bijedom njegovom spasava i u nesreći otvara mu oči:

Li savas la suferanton en lia mizero, Kaj per la sufero Li malfermas ilian orelon.

izbavit će te iz ždrijela tjeskobe k prostranstvima bezgraničnim izvesti, k prepunu stolu mesa pretiloga.

Ankaŭ vin Li elkondukus el la suferoj En spacon vastan, kie ne ekzistas premateco; Kaj vi havus pacon ĉe via tablo, plena de grasaĵoj.

Ako sudio nisi opakima, ako si pravo krnjio siroti,

Sed vi fariĝis plena de kulpoj de malvirtulo; Kulpo kaj juĝo tenas sin kune.

nek' te obilje odsad ne zavede i nek' te dar prebogat ne iskvari.

Via kolero ne forlogu vin al mokado, Kaj grandeco de elaĉeto ne deklinu vin.

Nek' ti je gavan k'o čovjek bez zlata, a čovjek jake ruke poput slaba.

Ĉu Li atentos vian riĉecon? Ne, nek oron, nek forton aŭ potencon.

Ne goni one koji su ti tuđi da rodbinu na njino mjesto staviš.

Ne strebu al tiu nokto, Kiu forigas popolojn de ilia loko.

Pazi se da u nepravdu ne skreneš, jer zbog nje snađe tebe iskušenje.

Gardu vin, ne kliniĝu al malpieco; Ĉar tion vi komencis pro la mizero.

Gle, uzvišen je Bog u svojoj snazi! Zar učitelja ima poput njega?

Vidu, Dio estas alta en Sia forto. Kiu estas tia instruanto, kiel Li?

Tko je njemu put njegov odredio? Tko će mu reći: 'Radio si krivo'?

Kiu povas preskribi al Li vojon? Kaj kiu povas diri: Vi agis maljuste?

Spomeni se veličati mu djelo što ga pjesmama ljudi opjevaše.

Memoru, ke vi honoru Liajn farojn, Pri kiuj kantas la homoj.

S udivljenjem svijet čitav ga promatra, divi se čovjek, pa ma izdaleka.

Ĉiuj homoj ilin vidas; Homo rigardas ilin de malproksime.

Veći je Bog no što pojmit' možemo, nedokučiv je broj ljeta njegovih!

Vidu, Dio estas granda kaj nekonata; La nombro de Liaj jaroj estas neesplorebla.

U visini on skuplja kapi vode te dažd u paru i maglu pretvara.

Kiam Li malgrandigas la gutojn de akvo, Ili verŝiĝas pluve el la nebulo;

Pljuskovi tada pljušte iz oblaka, po mnoštvu ljudskom dažde obilato.

Verŝiĝas la nuboj Kaj gutas sur multe da homoj.

Tko li će shvatit' širenje oblaka, tutnjavu strašnu njegovih šatora?

Kaj kiam Li intencas etendi la nubojn Kiel tapiŝojn de Sia tendo,

Gle, on nad sobom razastire svjetlost i dno morsko on vodama pokriva.

Tiam Li etendas sur ilin Sian lumon Kaj kovras la radikojn de la maro.

Pomoću njih on podiže narode, u izobilju hranom ih dariva.

Ĉar per ili Li juĝas la popolojn Kaj donas ankaŭ manĝaĵon abunde.

On munju drži objema rukama i kazuje joj kamo će zgoditi.

Per la manoj Li kovras la lumon Kaj ordonas al ĝi aperi denove.

Glasom gromovnim sebe navješćuje, stiže s gnjevom da zgromi opačinu.

Antaŭdiras pri ĝi ĝia bruo, Kaj eĉ la brutaroj, kiam ĝi alproksimiĝas.