Job 13

Očima svojim sve to ja vidjeh, ušima svojim čuh i razumjeh.

Ĉion ĉi tion mia okulo vidis, Mia orelo aŭdis kaj komprenis.

Sve što vi znate znadem to i ja, ni u čemu od vas gori nisam.

Kion vi scias, mi ankaŭ scias; Kaj mi ne estas malpli valora ol vi.

Zato, zborit' moram sa Svesilnim, pred Bogom svoj razlog izložiti.

Sed mi volus paroli kun la Plejpotenculo, Mi dezirus disputi kun Dio.

Jer, kovači laži vi ste pravi, i svi ste vi zaludni liječnici!

Tamen vi komentarias malvere, Vi ĉiuj estas senutilaj kuracistoj.

Kada biste bar znali šutjeti, mudrost biste svoju pokazali!

Ho, se vi silentus, Tio estus saĝeco de via flanko.

Dokaze mi ipak poslušajte, razlog mojih usana počujte.

Aŭskultu do mian moralinstruon, Kaj atentu la defendan parolon de mia buŝo.

Zar zbog Boga govorite laži, zar zbog njega riječi te prijevarne?

Ĉu pro Dio vi volas paroli malveron, Kaj pro Li paroli falsaĵon?

Zar biste pristrano branit' htjeli Boga, zar biste mu htjeli biti odvjetnici?

Ĉu vi volas esti personfavoraj al Li, Aŭ pro Dio vi volas disputi?

Zar bi dobro bilo da vas on ispita? Zar biste ga obmanuli k'o čovjeka?

Ĉu estos bone, kiam Li esploros vin? Ĉu vi volas trompi Lin, kiel oni trompas homon?

Kaznom preteškom on bi vas pokarao poradi potajne vaše pristranosti.

Li certe vin punos, Se vi sekrete estos personfavoraj.

Zar vas veličanstvo njegovo ne plaši i zar vas od njega užas ne spopada?

Ĉu Lia majesto ne konfuzas vin? Ĉu ne falas sur vin timo antaŭ Li?

Razlozi su vam od pepela izreke, obrana je vaša obrana od blata.

Viaj memorigoj estas sentencoj polvaj, Via bastionoj estas amasoj da argilo.

Umuknite sada! Dajte da govorim, pa neka me poslije snađe što mu drago.

Silentu antaŭ mi, kaj parolos mi, Kio ajn trafos min.

Zar da meso svoje sam kidam zubima? Da svojom rukom život upropašćujem?

Por kio mi portu mian karnon en miaj dentoj Kaj metu mian animon en mian manon?

On me ubit' može: nade druge nemam već da pred njim svoje držanje opravdam.

Li ja mortigos min, kaj mi ne havas esperon; Sed pri mia konduto mi volas disputi antaŭ Li.

I to je već zalog mojega spasenja, jer bezbožnik preda nj ne može stupiti.

Tio jam estos savo por mi, Ĉar ne hipokritulo venos antaŭ Lin.

Pažljivo mi riječi poslušajte, nek' vam prodre u uši besjeda.

Aŭskultu mian parolon Kaj mian klarigon antaŭ viaj oreloj.

Gle: ja sam pripremio parnicu, jer u svoje sam pravo uvjeren.

Jen mi pretigis juĝan aferon; Mi scias, ke mi montriĝos prava.

Tko se sa mnom hoće parničiti? - Umuknut ću potom te izdahnut'.

Kiu povas procesi kontraŭ mi? Tiam mi eksilentus kaj mortus.

Dvije mi molbe samo ne uskrati da se od tvog lica ne sakrivam:

Nur du aferojn ne faru al mi, Tiam mi ne kaŝos min antaŭ Via vizaĝo:

digni s mene tešku svoju ruku i užasom svojim ne straši me.

Malproksimigu de mi Vian manon, Kaj Via teruro ne timigu min.

Tada me pitaj, a ja ću odgovarat'; ili ja da pitam, ti da odgovaraš.

Tiam voku, kaj mi respondos; Aŭ mi parolos, kaj Vi respondu al mi.

Koliko počinih prijestupa i grijeha? Prekršaj mi moj pokaži i krivicu.

Kiom da malbonagoj kaj pekoj estas sur mi? Sciigu al mi miajn krimojn kaj pekojn.

Zašto lice svoje kriješ sad od mene, zašto u meni vidiš neprijatelja?

Kial Vi kaŝas Vian vizaĝon Kaj rigardas min kiel Vian malamikon?

Zašto strahom mučiš list vjetrom progonjen, zašto se na suhu obaraš slamčicu?

Ĉu Vi volas montri Vian forton kontraŭ deŝirita folio? Kaj ĉu sekiĝintan pajleron Vi volas persekuti?

O ti, koji mi gorke pišeš presude i teretiš mene grijesima mladosti,

Ĉar Vi skribas kontraŭ mi maldolĉaĵon Kaj venigas sur min la pekojn de mia juneco.

koji si mi noge u klade sapeo i koji bdiš nad svakim mojim korakom i tragove stopa mojih ispituješ!

Vi metis miajn piedojn en ŝtipon, Vi observas ĉiujn miajn vojojn, Kaj Vi observas la plandojn de miaj piedoj;

Život mi se k'o trulo drvo raspada, k'o haljina što je moljci izjedaju!

Dum mi ja disfalas kiel putraĵo, Kiel vesto dismanĝita de tineoj.