Job 11

Sofar iz Naama progovori tad i reče:

Kaj ekparolis Cofar, la Naamano, kaj diris:

"Zar na riječi mnoge da se ne odvrati? Zar će se brbljavac još i opravdati?

Ĉu kontraŭ multe da vortoj oni ne povas doni respondon? Kaj ĉu tiu, kiu multe parolas, estas prava?

Zar će tvoje trice ušutkati ljude, zar će ruganje ostat' neizrugano?

Ĉu via senenhava parolado devas silentigi la homojn, Por ke vi mokinsultu kaj neniu vin hontigu?

Rekao si: 'Nauk moj je neporočan, u očima tvojim čist sam i bez ljage.'

Vi diras: Mia opinio estas ĝusta, Kaj mi estas pura antaŭ Viaj okuloj.

Ali kada bi Bog htio progovorit' i otvorit usta da ti odgovori

Sed ho, se Dio ekparolus, Kaj malfermus antaŭ vi Siajn lipojn,

kada bi ti tajne mudrosti otkrio koje um nijedan ne može doumit', znao bi da ti za grijehe račun ište.

Kaj malkaŝus antaŭ vi la sekretojn de la saĝo, Kiu havas multoblan forton! Sciu, ke ne ĉiujn viajn pekojn Dio rememoras.

Možeš li dubine Božje proniknuti, dokučiti savršenstvo Svesilnoga?

Ĉu vi povas eltrovi la esencon de Dio? Ĉu vi povas plene kompreni la perfektecon de la Plejpotenculo?

Od neba je više: što još da učiniš? Od Šeola dublje: što još da mudruješ?

Tio estas pli alta ol la ĉielo; Kion vi povas fari? Tio estas pli profunda ol Ŝeol; Kion vi povas ekscii?

Duže je od zemlje - šire je od mora!

Pli longa ol la tero estas ĝia mezuro, Kaj pli larĝa ol la maro.

Ako se povuče, ako te pograbi, ako na sud preda, tko će mu braniti?

Se Li preteriros, kaj fermos, kaj faros juĝon, Tiam kiu repuŝos Lin?

Jer on u čovjeku prozire prijevaru, vidi opačinu ako i ne gleda.

Ĉar Li konas la homojn malvirtajn; Li vidas la malbonagojn, kiujn oni ne rimarkas.

Čovjek se bezuman obraća k pameti i divlji magarac uzdi se pokori.

Eĉ vanta homo devas kompreni, Eĉ homo, kiu naskiĝis sovaĝulo.

Ako li srce svoje ti uspraviš i ruke svoje pružiš prema njemu,

Se vi aranĝas vian koron Kaj etendas al Li viajn manojn;

ako li zloću iz ruku odbaciš i u šatoru svom ne daš zlu stana,

Se vi forigas la malvirton, kiu estas en via mano, Kaj vi ne permesos al malbonaĵoj resti en via tendo:

čisto ćeš čelo moći tad podići, čvrst ćeš biti i bojati se nećeš.

Tiam vi povos levi vian vizaĝon sen difekto; Vi estos firma kaj ne timos.

Svojih se kušnja nećeš sjećat' više kao ni vode koja je protekla.

Tiam vi forgesos mizeron; Vi rememoros ĝin kiel forfluintan akvon.

Jasnije će tvoj život sjat' no podne, tmina će se obratit' u svanuće.

Kaj via vivo leviĝos pli hele ol la tagmezo, La mallumo fariĝos kiel mateno.

U uzdanju svom živjet ćeš sigurno i zaštićen počivat ćeš u miru.

Kaj vi estos trankvila, ĉar ekzistas espero; Vi rigardos ĉirkaŭen, kaj iros dormi en sendanĝereco.

Kad legneš, nitko te buniti neće; mnogi će tvoju tražiti naklonost.

Vi kuŝos, kaj neniu vin timigos; Kaj multaj serĉos vian favoron.

A zlikovcima ugasnut će oči, neće im više biti utočišta: izdahnut', bit će jedina im nada."

Sed la okuloj de malpiuloj konsumiĝos, Pereos por ili la rifuĝo, Kaj ilia espero elspiros sian vivon.