Romans 8

如今，那些在基督耶稣里的就不定罪了。

پس دیگر برای کسانی‌که در اتّحاد با مسیح عیسی به سر می‌برند هیچ محكومیّتی وجود ندارد،

因为赐生命圣灵的律，在基督耶稣里释放了我，使我脱离罪和死的律了。

زیرا فرمان حیات‌بخش روح‌القدس كه در اتّحاد با مسیح عیسی یافت می‌شود، مرا از فرمان گناه و مرگ آزاد كرده است.

律法既因肉体软弱，有所不能行的，　神就差遣自己的儿子，成为罪身的形状，作了赎罪祭，在肉体中定了罪案，

آنچه را كه شریعت به علّت ضعف طبیعت نفسانی نتوانست انجام دهد، خدا انجام داد. او فرزند خود را به صورت انسان جسمانی و گناهكار، برای آمرزش گناهان بشر فرستاد و به این وسیله گناه را در ذات انسانی محكوم ساخت.

使律法的义成就在我们这不随从肉体、只随从圣灵的人身上。

خدا چنین كرد تا احكام شریعت به وسیلهٔ ما كه گرفتار طبیعت نفسانی خود نیستیم، بلكه مطیع روح خدا می‌باشیم، بجا آورده شود.

因为随从肉体的人体贴肉体的事，随从圣灵的人体贴圣灵的事。

زیرا کسانی‌که بر طبق خواهش‌های نفس زندگی می‌کنند، همیشه در فكر چیزهای نفسانی هستند ولی كسانی ‌كه مطیع روح خدا هستند، در فكر چیزهای روحانی می‌باشند.

体贴肉体的，就是死；体贴圣灵的，乃是生命、平安。

عاقبت دلبستگی به امور نفسانی، مرگ و عاقبت پیروی از امور روحانی، حیات و آرامش است.

原来体贴肉体的，就是与　神为仇；因为不服　神的律法，也是不能服，

زیرا دلبستگی به امور نفسانی، دشمنی با خداست. چنین شخصی از شریعت خدا اطاعت نمی‌کند و در واقع نمی‌تواند اطاعت نماید.

而且属肉体的人不能得　神的喜欢。

بنابراین انسانهای نفسانی نمی‌‌توانند خدا را خشنود سازند.

如果　神的灵住在你们心里，你们就不属肉体，乃属圣灵了。人若没有基督的灵，就不是属基督的。

اگر روح خدا در وجود شما ساكن است شما اشخاصی روحانی هستید، نه نفسانی. هرکه روح مسیح را ندارد، از آن او نیست.

基督若在你们心里，身体就因罪而死，心灵却因义而活。

امّا اگر مسیح در وجود شما ساكن است، حتّی اگر بدن شما به علّت گناه محكوم به مرگ باشد، روح خدا به شما حیات می‌بخشد، چون شما کاملاً نیک محسوب شده‌اید.

然而，叫耶稣从死里复活者的灵若住在你们心里，那叫基督耶稣从死里复活的，也必借著住在你们心里的圣灵，使你们必死的身体又活过来。

اگر روح خدا كه مسیح را پس از مرگ زنده گردانید، در وجود شما ساكن باشد، همان‌طور كه او را پس از مرگ زنده گردانید، به وسیلهٔ همان روح‌‌القدس كه در شما ساكن است، به جسم فانی شما هم حیات خواهد بخشید.

弟兄们，这样看来，我们并不是欠肉体的债去顺从肉体活著。

پس ای دوستان من، ما مدیونیم، امّا نه به طبیعت نفسانی خود و نه به پیروی از خواهش‌های نفس.

你们若顺从肉体活著，必要死；若靠著圣灵治死身体的恶行，必要活著。

زیرا اگر مطابق طبیعت نفسانی خود زندگی كنید خواهید مرد. امّا اگر به یاری روح خدا، کارهای جسمانی را نابود سازید، خواهید زیست.

因为凡被　神的灵引导的，都是　神的儿子。

كسانی ‌كه به ‌وسیلهٔ روح خدا هدایت می‌شوند، فرزندان خدا هستند.

你们所受的，不是奴仆的心，仍旧害怕；所受的，乃是儿子的心，因此我们呼叫：阿爸！父！

زیرا آن روحی كه خدا به شما داده است، شما را برده نمی‌‌سازد و موجب ترس نمی‌شود، بلكه آن روح شما را فرزندان خدا می‌گرداند و ما به كمک این روح در پیشگاه خدا فریاد می‌کنیم: «ابا، ای پدر.»

圣灵与我们的心同证我们是　神的儿女；

روح خدا با روح ما با هم شهادت می‌دهند كه ما فرزندان خدا هستیم

既是儿女，便是后嗣，就是　神的后嗣，和基督同作后嗣。如果我们和他一同受苦，也必和他一同得荣耀。

و اگر فرزندان او هستیم، در آن صورت، وارث -‌یعنی وارث خدا و هم ارث با مسیح- نیز هستیم و اگر ما در رنج مسیح شریک هستیم، در جلال او نیز شریک خواهیم شد.

我想，现在的苦楚若比起将来要显于我们的荣耀就不足介意了。

به عقیدهٔ من درد و رنج كنونی ما ابداً با جلالی كه در آینده برای ما ظاهر می‌شود، قابل مقایسه نیست.

受造之物切望等候　神的众子显出来。

تمامی خلقت با اشتیاق فراوان در انتظار ظهور فرزندان خدا به سر می‌برد.

因为受造之物服在虚空之下，不是自己愿意，乃是因那叫他如此的。

زیرا خلقت نه به ارادهٔ خود بلكه به خواست خدا دچار بیهودگی شد تا این امید باقی بماند

但受造之物仍然指望脱离败坏的辖制，得享（享：原文是入）　神儿女自由的荣耀。

كه روزی خود آفرینش از قید فساد آزاد گردد و در آزادی پر شكوه فرزندان خدا سهیم شود.

我们知道一切受造之物一同叹息、劳苦，直到如今。

زیرا می‌دانیم كه تمامی آفرینش تا زمان حاضر از دردی مانند درد زایمان نالیده است.

不但如此，就是我们这有圣灵初结果子的，也是自己心里叹息，等候得著儿子的名分，乃是我们的身体得赎。

نه تنها خلقت، بلكه ما نیز كه روح خدا را به عنوان اولین نمونهٔ عطایای خدا دریافت كرده‌ایم، در درون خود می‌نالیم و در انتظار آن هستیم كه خدا ما را فرزندان خود بگرداند و كلّ بدن ما را آزاد سازد.

我们得救是在乎盼望；只是所见的盼望不是盼望，谁还盼望他所见的呢（有古卷作：人所看见的何必再盼望呢）？

زیرا با چنین امیدی بود كه ما نجات یافتیم؛ امّا امیدی كه برآورده شده باشد، دیگر امید نیست. چه كسی در انتظار چیزی است كه قبلاً آن را یافته است؟

但我们若盼望那所不见的，就必忍耐等候。

امّا اگر در امید چیزی هستیم كه هنوز نیافته‌ایم، با صبر منتظر آن می‌شویم.

况且我们的软弱有圣灵帮助，我们本不晓得当怎样祷告，只是圣灵亲自用说不出来的叹息替我们祷告。

به همین طریق روح خدا در عین ضعف و ناتوانی، ما را یاری می‌کند؛ زیرا ما هنوز نمی‌دانیم چگونه باید دعا كنیم. امّا خود روح خدا با ناله‌هایی ‌كه نمی‌توان بیان كرد، برای ما شفاعت می‌کند

鉴察人心的，晓得圣灵的意思，因为圣灵照著　神的旨意替圣徒祈求。

و آنكه قلبهای انسان را جستجو می‌کند، از نیّت روح آگاه است؛ چون روح‌‌القدس مطابق خواست خدا برای مقدّسین شفاعت می‌کند.

我们晓得万事都互相效力，叫爱　神的人得益处，就是按他旨意被召的人。

ما می‌دانیم همه‌چیز برای خیریّت آنانی كه خدا را دوست دارند و به حسب ارادهٔ او خوانده شده‌اند، با هم در كارند.

因为他预先所知道的人，就预先定下效法他儿子的模样，使他儿子在许多弟兄中作长子。

زیرا خدا آنانی را كه از ابتدا می‌شناخت از پیش برگزید تا به شكل پسر او درآیند و تا پسر، نخستین برادر در میان ایمانداران بسیار باشد.

预先所定下的人又召他们来；所召来的人又称他们为义；所称为义的人又叫他们得荣耀。

او كسانی را كه قبلاً برگزیده بود به سوی خود خوانده است و خوانده شدگان را کاملاً نیک محسوب كرد و نیكان را نیز جاه و جلال بخشید.

既是这样，还有什么说的呢？　神若帮助我们，谁能敌挡我们呢？

پس در برابر این چیزها چه بگوییم؟ اگر خدا پشتیبان ماست، كیست كه برضد ما باشد؟

　神既不爱惜自己的儿子，为我们众人舍了，岂不也把万物和他一同白白的赐给我们吗？

آیا خدایی که پسر خود را دریغ نداشت، بلكه او را در راه همهٔ ما تسلیم كرد، با بخشیدن او همه‌چیز را با سخاوتمندی به ما نمی‌بخشد؟

谁能控告　神所拣选的人呢？有　神称他们为义了（或作：是称他们为义的　神吗）

چه كسی برگزیدگان خدا را متّهم خواهد كرد؟ خدا آنان را تبرئه می‌نماید!

谁能定他们的罪呢？有基督耶稣已经死了，而且从死里复活，现今在　神的右边，也替我们祈求（有基督....或译：是已经死了，而且从死里复活，现今在　神的右边，也替我们祈求的基督耶稣吗）

پس كیست كه بتواند آنان را محكوم سازد؟ مسیح عیسی ‌كسی است كه مُرد و حتّی دوباره زنده شد و اكنون در دست راست خدا برای ما شفاعت می‌کند!

谁能使我们与基督的爱隔绝呢？难道是患难吗？是困苦吗？是逼迫吗？是饥饿吗？是赤身露体吗？是危险吗？是刀剑吗？

پس چه كسی می‌تواند ما را از محبّت مسیح جدا سازد؟ آیا مصیبت یا نگرانی یا زجر یا گرسنگی یا تهیدستی یا خطر و یا شمشیر قادر است ما را از مسیح جدا سازد؟

如经上所记：我们为你的缘故终日被杀；人看我们如将宰的羊。

چنانکه كتاب ‌مقدّس می‌فرماید: «به‌خاطر تو در تمام روز در خطر مرگ هستیم و با ما مانند گوسفندانی كه به كشتارگاه می‌روند، رفتار می‌شود.»

然而，靠著爱我们的主，在这一切的事上已经得胜有余了。

با وجود همهٔ این چیزها، به وسیلهٔ او كه ما را دوست داشت، پیروزی ما كامل می‌شود.

因为我深信无论是死，是生，是天使，是掌权的，是有能的，是现在的事，是将来的事，

زیرا یقین دارم كه نه موت و نه حیات، نه فرشتگان و نه نیروها و قدرتهای فوق بشری، نه پیشامدهای امروز و نه وقایع فردا، نه قدرتهای آسمانی

是高处的，是低处的，是别的受造之物，都不能叫我们与　神的爱隔绝；这爱是在我们的主基督耶稣里的。

و نه بلندی و نه پستی و خلاصه هیچ چیز در تمام آفرینش نمی‌تواند ما را از محبتّی كه خدا در خداوند ما عیسی مسیح آشكار نموده، جدا سازد.