Psalms 77

（亚萨的诗，照耶杜顿的作法，交与伶长。）我要向　神发声呼求；我向　神发声，他必留心听我。

با صدای بلند نزد خدا زاری می‌کنم. در پیشگاه خدا فریاد می‌کنم تا او مرا بشنود.

我在患难之日寻求主；我在夜间不住地举手祷告；我的心不肯受安慰。

به هنگام سختی، به درگاه خداوند دعا می‌کنم و تمام شب دستهای خود را به سوی او بلند می‌کنم، امّا تسلّی نمی‌یابم.

我想念　神，就烦躁不安；我沉吟悲伤，心便发昏。（细拉）

خدا را یاد می‌کنم و آه می‌کشم. زمانی که به فکر فرو می‌روم، مأیوس می‌شوم.

你叫我不能闭眼；我烦乱不安，甚至不能说话。

خواب را از من گرفته‌ای، آن‌قدر پریشانم که نمی‌توانم حرف بزنم.

我追想古时之日，上古之年。

به روزگار گذشته فکر می‌کنم و سالهای پیش را به یاد می‌آورم.

我想起我夜间的歌曲，扪心自问；我心里也仔细省察。

تمام شب با خود فکر می‌کنم و می‌اندیشم و از خود می‌پرسم:

难道主要永远丢弃我，不再施恩吗？

«آیا خداوند ما را برای همیشه ترک خواهد کرد؟ آیا هرگز از ما راضی نخواهد شد؟

难道他的慈爱永远穷尽，他的应许世世废弃吗？

آیا دیگر ما را دوست ندارد؟ آیا پیمان او با ما باطل شده است؟

难道　神忘记开恩，因发怒就止住他的慈悲吗？（细拉）

آیا خدا رحمت خود را فراموش کرده و خشم او، جای شفقت او را گرفته است؟»

我便说：这是我的懦弱，但我要追念至高者显出右手之年代。

پس گفتم: «درد من این است که رفتار خدا با من عوض شده است.»

我要提说耶和华所行的；我要记念你古时的奇事。

من کارهای خداوند را به‌خاطر خواهم آورد و معجزات او را که در گذشته نشان داد، به یاد می‌آورم.

我也要思想你的经营，默念你的作为。

دربارهٔ تمام کارهای تو تفکّر خواهم نمود و دربارهٔ کارهای حیرت‌انگیز تو خواهم اندیشید.

　神啊，你的作为是洁净的；有何　神大如　神呢？

خدایا، همهٔ کارهای تو مقدّسند. خدایی به بزرگی تو وجود ندارد.

你是行奇事的　神；你曾在列邦中彰显你的能力。

تو خدایی هستی که معجزه می‌کنی. تو قدرت خود را به همهٔ اقوام جهان نشان دادی.

你曾用你的膀臂赎了你的民，就是雅各和约瑟的子孙。（细拉）

تو با قدرت خود، قوم خود، یعنی فرزندان یعقوب و یوسف را آزاد نمودی.

　神啊，诸水见你，一见就都惊惶；深渊也都战抖。

ای خدا، وقتی آبها تو را دیدند، ترسیدند و اعماق دریا به لرزه درآمد.

云中倒出水来；天空发出响声；你的箭也飞行四方。

ابرها باریدند، رعد در آسمان غرید، برق در همه‌جا درخشید.

你的雷声在旋风中；电光照亮世界；大地战抖震动。

صدای رعد تو در گِردباد بود و نور برق، جهان را روشن ساخت و زمین را به لرزه درآورد.

你的道在海中；你的路在大水中；你的脚踪无人知道。

از دریا عبور نمودی و از عمق دریا گذشتی ولی اثری از جای پایت دیده نشد.

你曾借摩西和亚伦的手引导你的百姓，好像羊群一般。

قوم خود را به وسیلهٔ موسی و هارون، مانند یک شبان رهبری نمودی.