Psalms 74

(亚萨的训诲诗。) 神啊,你为何永远丢弃我们呢?你为何向你草场的羊发怒,如烟冒出呢?
خدایا، چرا ما را برای همیشه ترک کردی؟ چرا بر ما که گوسفندان مرتع تو هستیم چنین خشمگین شده‌ای؟
求你记念你古时所得来的会众,就是你所赎、作你产业支派的,并记念你向来所居住的锡安山。
قوم خود را به یاد آور، آنانی را که از زمان قدیم برگزیدی تا قوم تو باشند. آنانی را که از بردگی بازخرید کردی تا طایفهٔ خاص تو باشند. صهیون را که در آن ساکن بودی به یاد آور.
求你举步去看那日久荒凉之地,仇敌在圣所中所行的一切恶事。
بر این خرابه‌ها عبور کن و ببین که دشمن چگونه همه‌چیز را در خانهٔ تو ویران نموده است!
你的敌人在你会中吼叫;他们竖了自己的旗为记号。
دشمنانت در معبد بزرگ تو، بانگ پیروزی برآوردند و پرچم خود را در آنجا برافراشتند.
他们好像人扬起斧子,砍伐林中的树。
مانند هیزم‌شکنانی که با تبر برای قطع درختان آمده باشند،
圣所中一切雕刻的,他们现在用斧子锤子打坏了。
تمام نقش‌های تراشیده شده را با چکش و تبر خراب کردند.
他们用火焚烧你的圣所,亵渎你名的居所,拆毁到地。
مکانهای مقدّس تو را خراب کردند و آن را به آتش کشیدند و جایی را که محل پرستش تو بود، بی‌حرمت ساختند.
他们心里说:我们要尽行毁灭;他们就在遍地把 神的会所都烧毁了。
با خود گفتند: «آنها را بکلّی لِه می‌کنیم.» پس تمام معابد را در سراسر خاک اسرائیل آتش زدند.
我们不见我们的标帜,不再有先知;我们内中也没有人知道这灾祸要到几时呢!
همه آثار مقدّس ما را از بین بردند. هیچ‌یک از انبیا باقی نمانده‌اند و هیچ‌کس نمی‌‌داند که این وضع تا به کی ادامه خواهد داشت.
 神啊,敌人辱骂要到几时呢?仇敌亵渎你的名要到永远吗?
خدایا، تا به کی به دشمنانت اجازه می‌دهی که به تو توهین کنند؟ آیا آنان همیشه نام تو را بی‌حرمت خواهند ساخت؟
你为什么缩回你的右手?求你从怀中伸出来,毁灭他们。
چرا به ما کمک نمی‌کنی؟ چرا دست خود را عقب کشیده‌ای؟
 神自古以来为我的王,在地上施行拯救。
امّا تو ای خدا، از روز ازل پادشاه ما بوده‌ای و بارها ما را نجات داده‌ای.
你曾用能力将海分开,将水中大鱼的头打破。
با قدرت خود دریا را شکافتی و سر نهنگها را در اعماق دریا شکستی.
你曾砸碎鳄鱼的头,把牠给旷野的禽兽(禽兽:原文是民)为食物。
تو سر هیولای دریایی را شکستی و او را خوراک صحرانشینان کردی.
你曾分裂磐石,水便成了溪河;你使长流的江河干了。
چشمه‌ها و جوی‌ها را جاری ساختی و رودخانه‌های بزرگی را که همیشه جاری بودند خشک کردی.
白昼属你,黑夜也属你;亮光和日头是你所预备的。
شب و روز را پدید آوردی و ماه و خورشید را در آسمان قرار دادی.
地的一切疆界是你所立的;夏天和冬天是你所定的。
حدّ و حدود تمام جهان از توست و تو تابستان و زمستان را به وجود آوردی.
耶和华啊,仇敌辱骂,愚顽民亵渎了你的名,求你记念这事。
امّا خداوندا، ببین که دشمنان چگونه تو را مسخره می‌کنند و مردم بی‌خدا، به نام تو توهین می‌کنند.
不要将你斑鸠的性命交给野兽;不要永远忘记你困苦人的性命。
قوم بیچاره‌ات را فراموش نکن و قوم خود را به دست دشمنانشان رها مکن.
求你顾念所立的约,因为地上黑暗之处都满了强暴的居所。
پیمانی را که با ما بسته‌ای به یاد آور، زیرا که شریران در مکانهای تاریک، در سرتاسر سرزمین ما در کمینند.
不要叫受欺压的人蒙羞回去;要叫困苦穷乏的人讚美你的名。
مظلومان را شرمنده مکن، تا مردم مسکین و نیازمند نام تو را ستایش کنند.
 神啊,求你起来为自己伸诉!要记念愚顽人怎样终日辱骂你。
خدایا، برخیز و از حق خود دفاع کن، ببین که مردم بی‌خدا، تمام روز به تو توهین می‌کنند.
不要忘记你敌人的声音;那起来敌你之人的喧哗时常上升。
فریاد خشمگین دشمنان و غوغای مخالفین را که همیشه بلند است، نادیده مگیر!