Numbers 30

30:1

摩西晓谕以色列各支派的首领说：「耶和华所吩咐的乃是这样：

موسی این دستورات را به رهبران طایفه‌های اسرائیل داد:

30:2

人若向耶和华许愿或起誓，要约束自己，就不可食言，必要按口中所出的一切话行。

وقتی کسی برای خداوند نذر کند و یا تعهّدی نماید، نمی‌تواند پیمان خود را بشکند و باید به قولی که داده است، وفا کند.

30:3

女子年幼、还在父家的时候，若向耶和华许愿，要约束自己，

هرگاه دختری که هنوز، در خانهٔ پدر خود می‌باشد، برای خداوند نذر کند و یا تعهّدی نماید،

30:4

她父亲也听见她所许的愿并约束自己的话，却向她默默不言，她所许的愿并约束自己的话就都要为定。

باید به پیمانی که کرده است، وفا نماید. مگر اینکه وقتی پدرش بشنود، او را باز دارد. در این صورت مجبور نیست که نذر خود را ادا نماید و خداوند او را می‌بخشد، چون پدرش او را بازداشته است. اگر پدرش در روزی که از نذری او باخبر شود چیزی نگوید، آنگاه دختر باید نذر خود را ادا نماید.

30:5

但她父亲听见的日子若不应承她所许的愿和约束自己的话，就都不得为定；耶和华也必赦免她，因为她父亲不应承。

30:6

她若出了嫁，有愿在身，或是口中出了约束自己的冒失话，

اگر زنی پیش از ازدواج نذر کرده و یا نسنجیده تعهّدی کرده باشد

30:7

她丈夫听见的日子，却向她默默不言，她所许的愿并约束自己的话就都要为定。

و بعد‌‌‌اً شوهرش از نذر او آگاه شود و در همان روزی که شنید، به زن چیزی نگوید، نذر او به گردنش باقی می‌ماند.

30:8

但她丈夫听见的日子，若不应承，就算废了她所许的愿和她出口约束自己的冒失话；耶和华也必赦免她。

امّا اگر شوهرش او را از نذر و یا قولی که داده است منع کند، آنگاه مجبور نیست که نذر خود را ادا نماید و خداوند او را می‌بخشد، زیرا شوهرش با نذر او مخالفت کرده است.

30:9

寡妇或是被休的妇人所许的愿，就是她约束自己的话，都要为定。

اگر زنی که بیوه است و یا طلاق داده شده باشد، نذر کند و یا تعهّدی نماید، باید به پیمان خود وفا کند.