Lamentations 4

黄金何其失光！纯金何其变色！圣所的石头倒在各市口上。

طلاهای ما جلای خود را از دست داده و بی‌ارزش شده‌اند و سنگ‌های مقدّس معبد بزرگ در کوچه‌ها افتاده‌اند.

锡安宝贵的众子好比精金，现在何竟算为窑匠手所做的瓦瓶？

جوانان صهیون که زمانی همچون زر ناب با ارزش بودند، اکنون مانند ظروف گِلی ساختهٔ دست کوزه‌گر، بی‌ارزش شده‌اند.

野狗尚且把奶乳哺其子，我民的妇人倒成为残忍，好像旷野的鸵鸟一般。

حتّی شغالان به توله‌های خود شیر می‌دهند، ولی زنان قوم من مثل شترمرغ شده‌اند و به کودکان خود رحم نمی‌کنند.

吃奶孩子的舌头因干渴贴住上膛；孩童求饼，无人擘给他们。

زبان اطفال شیرخوار از تشنگی به کامشان چسبیده است. بچّه‌ها نان می‌‌خواهند، امّا کسی به آنها نان نمی‌دهد.

素来吃美好食物的，现今在街上变为孤寒；素来卧朱红褥子的，现今躺卧粪堆。

آنهایی که زمانی غذاهای لذیذ می‌خورند، اینک از گرسنگی در کوچه‌ها جان می‌‌دهند. کسانی‌که در ناز و نعمت زندگی می‌کردند، اکنون در بین زباله‌ها به دنبال غذا می‌گردند.

都因我众民的罪孽比所多玛的罪还大；所多玛虽然无人加手于她，还是转眼之间被倾覆。

جزای قوم من سنگین‌تر از جزای مردم سدوم بوده است، زیرا اهالی سدوم در یک لحظه نابود شد و هیچ دستی به آنها کمک نکرد.

锡安的贵冑素来比雪纯净，比奶更白；他们的身体比红宝玉（或译：珊瑚）更红，像光润的蓝宝石一样。

شاهزادگان ما پاکتر از برف و سفیدتر از شیر بودند. بدنشان از سرخی همچون لعل و در درخشندگی مانند یاقوت بود.

现在他们的面貌比煤炭更黑，以致在街上无人认识；他们的皮肤紧贴骨头，枯干如同槁木。

امّا اکنون چهره‌ای سیاهتر از زغال دارند و در کوچه‌ها شناخته نمی‌شوند. پوستشان به استخوانشان چسبیده و مثل چوب خشک شده‌اند.

饿死的不如被刀杀的，因为这是缺了田间的土产，就身体衰弱，渐渐消灭。

آنهایی که در جنگ کشته شدند، خوشبخت‌تر بودند از کسانی‌که بعداً به تدریج از گرسنگی مردند و غذایی برای زنده ماندن نداشتند.

慈悲的妇人，当我众民被毁灭的时候，亲手煮自己的儿女作为食物。

مصیبتی که بر سر قوم من آمد، چنان وحشتناک بود که مادران دلسوز، از فرط گرسنگی کودکان خود را می‌پختند و می‌خوردند.

耶和华发怒成就他所定的，倒出他的烈怒；在锡安使火著起，烧毁锡安的根基。

خداوند خشم و غضب خود را با شدّت تمام بر صهیون فرو ریخت و چنان آتشی برافروخت که اساس آن را خاکستر کرد.

地上的君王和世上的居民都不信敌人和仇敌能进耶路撒冷的城门。

پادشاهان و مردم روی زمین، هیچ‌کدام باور نمی‌کرد که دشمن بتواند به دروازه‌های اورشلیم داخل شود.

这都因他先知的罪恶和祭司的罪孽；他们在城中流了义人的血。

ولی این کار شد، زیرا انبیا گناه کردند و کاهنان خون مردم نیک و بی‌گناه را در شهر ریختند.

他们在街上如瞎子乱走，又被血玷污，以致人不能摸他们的衣服。

رهبرانش مانند اشخاص کور راه می‌روند و چون آلوده به خون مردم بی‌گناه هستند، کسی به آنها نزدیک نمی‌شود.

人向他们喊著说：！不洁净的，躲开，躲开！不要挨近我！他们逃走飘流的时候，列国中有人说：他们不可仍在这里寄居。

مردم فریاد می‌زنند: «ای اشخاص ناپاک، دور شوید! به ما دست نزنید!» بنابراین آنها آواره و سرگردان از کشوری به کشور دیگر می‌روند، امّا مردم به آنها می‌گویند که جایی برایشان ندارند.

耶和华发怒，将他们分散，不再眷顾他们；人不重看祭司，也不厚待长老。

خود خداوند آنها را پراکنده ساخته و دیگر به آنها توجّه نمی‌کند. او به کاهنان و بزرگان هم اعتنا نمی‌کند.

我们仰望人来帮助，以致眼目失明，还是枉然；我们所盼望的，竟盼望一个不能救人的国！

از بس برای کمک انتظار کشیدیم، چشمان ما تار شدند. ولی انتظار ما بیهوده بود، زیرا قومی به یاری ما نیامد.

仇敌追赶我们的脚步像打猎的，以致我们不敢在自己的街上行走。我们的结局临近；我们的日子满足；我们的结局来到了。

دشمنان در تعقیب ما بودند و ما نمی‌توانستیم حتّی در کوچه‌ها راه برویم. عمر ما به آخر رسیده و مرگ ما نزدیک بود.

追赶我们的比空中的鹰更快；他们在山上追逼我们，在旷野埋伏，等候我们。

تعقیب کنندگان ما تیزتر از عقاب بودند. به کوهها فرار کردیم، ولی آنها از تعقیب ما دست نکشیدند و حتّی در بیابان در کمین ما نشسته بودند.

耶和华的受膏者好比我们鼻中的气，在他们的坑中被捉住；我们曾论到他说：我们必在他荫下，在列国中存活。

پادشاهِ ما را که برگزیدهٔ خداوند و سرچشمهٔ زندگی و حافظ جان ما بود، دستگیر کردند.

住乌斯地的以东民哪，只管欢喜快乐；苦杯也必传到你那里；你必喝醉，以致露体。

ای مردم اَدوم که در سرزمین عوص ساکن هستید، اکنون تا می‌توانید شادی کنید، زیرا این مصیبت بر سر شما هم خواهد آمد و شما هم از جام غضب خدا خواهید نوشید.

锡安的民哪，你罪孽的刑罚受足了，耶和华必不使你再被掳去。以东的民哪，他必追讨你的罪孽，显露你的罪恶。

ای صهیون، تو سزای گناهت را دیدی. خداوند زیادتر از این تو را در تبعید نگاه نمی‌دارد. امّا تو ای اَدوم، خداوند گناهانت را آشکار خواهد ساخت و تو را به سزای کارهایت خواهد رسانید.