Psalms 57

(По слав. 56) За първия певец. По музиката на Не унищожавай. Миктам на Давид, когато избяга от Саул в пещерата. Бъди милостив към мен, Боже, бъди милостив към мен! Защото на Теб се уповава душата ми и в сянката на Твоите криле ще намеря убежище, докато преминат бедствията.
Εις τον πρωτον μουσικον, επι Αλτασχεθ, Μικταμ του Δαβιδ, οτε εφευγεν απο προσωπου του Σαουλ εις το σπηλαιον. Ελεησον με, ω Θεε, ελεησον με διοτι επι σε πεποιθεν η ψυχη μου, και επι την σκιαν των πτερυγων σου θελω ελπιζει, εωσου παρελθωσιν αι συμφοραι.
Ще викам към Всевишния Бог, към Бога, моя благодетел.
Θελω κραζει προς τον Θεον τον Υψιστον, προς τον Θεον τον ευοδουντα τα παντα δι εμε.
Ще изпрати от небето и ще ме спаси; ще направи за присмех онзи, който иска да ме погълне. (Села.) Бог ще изпрати милостта Си и истината Си.
Θελει εξαποστειλει εξ ουρανου και θελει με σωσει θελει καταστησει ονειδος τον χασκοντα να με καταπιη Διαψαλμα ο Θεος θελει εξαποστειλει το ελεος αυτου και την αληθειαν αυτου.
Душата ми е сред лъвове, лежа между огнедишащи хора, чиито зъби са копия и стрели, а езикът им — остър меч.
Η ψυχη μου ειναι μεταξυ λεοντων κοιτομαι μεταξυ φλογερων ανθρωπων, των οποιων οι οδοντες ειναι λογχαι και βελη και η γλωσσα αυτων ξιφος οξυ.
Възвиси се, Боже, над небесата; славата Ти да бъде над цялата земя!
Υψωθητι, Θεε, επι τους ουρανους η δοξα σου ας ηναι εφ ολην την γην.
Разпростряха мрежа за стъпките ми; душата ми е сведена; изкопаха яма пред мен, но те паднаха в нея. (Села.)
Παγιδα ητοιμασαν εις τα βηματα μου η ψυχη μου εκινδυνευε να πεση εσκαψαν εμπροσθεν μου λακκον, ενεπεσαν εις αυτον. Διαψαλμα.
Утвърдено е сърцето ми, Боже, утвърдено е сърцето ми. Ще пея, ще пея псалми!
Ετοιμη ειναι η καρδια μου, Θεε, ετοιμη ειναι η καρδια μου θελω ψαλλει και ψαλμωδει.
Събуди се, славо моя, събудете се, лиро и арфо; аз ще се събудя на зазоряване!
Εξεγερθητι, δοξα μου εξεγερθητι, ψαλτηριον και κιθαρα θελω εξεγερθη το πρωι.
Ще те прославям, Господи, между народите; ще Те възпявам между племената.
Θελω σε επαινεσει, Κυριε, μεταξυ λαων θελω ψαλμωδει εις σε μεταξυ εθνων.
Защото Твоята милост се възвеличи до небесата и Твоята истина — до облаците.
Διοτι εμεγαλυνθη εως των ουρανων το ελεος σου, και εως των νεφελων η αληθεια σου.
Възвиси се, Боже, над небесата; славата Ти да бъде над цялата земя!
Υψωθητι, Θεε, επι τους ουρανους η δοξα σου ας ηναι εφ ολην την γην.