Job 9

Тогава Йов отговори и каза:
Και απεκριθη ο Ιωβ και ειπεν
Наистина, зная, че това е така, но как може смъртен човек да се оправдае пред Бога?
Αληθως εξευρω οτι ουτως εχει αλλα πως ο ανθρωπος θελει δικαιωθη ενωπιον του Θεου;
Ако поиска да спори с Него, няма да може да Му отговори едно на хиляда.
Εαν θεληση να διαδικασθη μετ αυτου δεν δυναται να αποκριθη προς αυτον εν εκ χιλιων.
Той е мъдър по сърце и мощен по сила — кой се е закоравил против Него и е останал невредим?
Ειναι σοφος την καρδιαν και κραταιος την δυναμιν τις εσκληρυνθη εναντιον αυτου και ευτυχησεν;
Той премества планините, без да разберат, преобръща ги в гнева Си.
Αυτος μετακινει τα ορη, και δεν γνωριζουσι τις εστρεψεν αυτα εν τη οργη αυτου.
Той поклаща земята от мястото й и стълбовете й треперят.
Αυτος σειει την γην απο του τοπου αυτης, και οι στυλοι αυτης σαλευονται.
Той заповядва на слънцето и то не изгрява и запечатва звездите.
Αυτος προσταζει τον ηλιον, και δεν ανατελλει και κρυπτει υπο σφραγιδα τα αστρα.
Той сам простира небесата и стъпва по височините на морето.
Αυτος μονος εκτεινει τους ουρανους και πατει επι τα υψη της θαλασσης.
Той прави Мечката, Орион и Плеядите, и стаите на юга.
Αυτος καμνει τον Αρκτουρον, τον Ωριωνα και την Πλειαδα και τα ταμεια του νοτου.
Той върши велики неизследими неща и безбройни чудеса.
Αυτος καμνει μεγαλεια ανεξιχνιαστα και θαυμασια αναριθμητα.
Ето, минава край мен и не Го виждам; преминава и не Го усещам.
Ιδου, διαβαινει πλησιον μου, και δεν βλεπω αυτον διερχεται, και δεν εννοω αυτον.
Ако грабне, кой ще Му попречи? Кой ще Му каже: Какво правиш?
Ιδου, αφαιρει τις θελει εμποδισει αυτον; τις θελει ειπει προς αυτον, Τι καμνεις;
Бог няма да отвърне Своя гняв; горделивите помощници под Него се повалят.
Εαν ο Θεος δεν συρη την οργην αυτου, οι επηρμενοι βοηθοι καταβαλλονται υποκατω αυτου.
Как тогава мога аз да Му отговоря и да избера думите си към Него?
Ποσον ολιγωτερον εγω ηθελον αποκριθη προς αυτον, εκλεγων τους προς αυτον λογους μου;
Защото дори да бях праведен, не бих могъл да Му отговоря, а бих попросил милост от своя Съдия.
προς τον οποιον, και αν ημην δικαιος, δεν ηθελον αποκριθη, αλλ ηθελον ζητησει ελεος παρα του Κριτου μου.
Ако извиках, и Той ми отговореше, нямаше да повярвам, че слуша гласа ми —
Εαν κραξω, και μοι αποκριθη, δεν ηθελον πιστευσει οτι εισηκουσε της φωνης μου.
Той, който ме смазва с вихрушка и умножава раните ми без причина,
Διοτι με κατασυντριβει με ανεμοστροβιλον και πληθυνει τας πληγας μου αναιτιως.
не ме оставя дъх да си поема, насища ме с горчивина.
Δεν με αφινει να αναπνευσω, αλλα με χορταζει απο πικριας.
Ако е до сила, ето, Той е силният! А ако е до съд, Той казва: Кой може да Ме призове?
Εαν προκηται περι δυναμεως, ιδου, ειναι δυνατος και εαν περι κρισεως, τις θελει μαρτυρησει υπερ εμου;
Дори и праведен да бях, устата ми би ме осъдила; дори да бях невинен, тя би показала, че съм покварен.
Εαν ηθελον να δικαιωσω εμαυτον, το στομα μου ηθελε με καταδικασει εαν ηθελον ειπει, ειμαι αμεμπτος, ηθελε με αποδειξει διεφθαρμενον.
Ако бях непорочен, не бих познал себе си, презрял бих живота си.
Και αν ημην αμεμπτος, δεν ηθελον φροντισει περι εμαυτου ηθελον καταφρονησει την ζωην μου.
Все едно е! Затова аз казвам: Той погубва и непорочния, и безбожния.
Εν τουτο ειναι, δια τουτο ειπα, αυτος αφανιζει τον αμεμπτον και τον ασεβη.
Ако бичът убива внезапно, Той се смее на изпитанието на невинните.
Και αν η μαστιξ αυτου θανατονη ευθυς, γελα ομως εις την δοκιμασιαν των αθωων.
Земята е предадена в ръката на безбожните; Той покрива лицата на нейните съдии. Ако не е Той, тогава кой?
Η γη παρεδοθη εις τας χειρας του ασεβους αυτος σκεπαζει τα προσωπα των κριτων αυτης αν ουχι αυτος, που και τις ειναι;
А мойте дни по-бързи са от бързоходец; бягат, без добро да видят.
Αι δε ημεραι μου ειναι ταχυδρομου ταχυτεραι φευγουσι και δεν βλεπουσι καλον.
Преминават като леки кораби, като орел, който се спуска върху плячката си.
Παρηλθον ως πλοια σπευδοντα ως αετος πετωμενος επι το θηραμα.
Ако кажа: Ще забравя оплакването си, ще оставя тъжното си лице и ще се развеселя! —
Εαν ειπω, Θελω λησμονησει το παραπονον μου, θελω παραιτησει το πενθος μου και παρηγορηθη
страх ме е от всичките ми болки; знам, че няма да ме считаш за невинен.
τρομαζω δια πασας τας θλιψεις μου, γνωριζων οτι δεν θελεις με αθωωσει.
Беззаконен съм — защо тогава да се трудя напразно?
Ειμαι ασεβης δια τι λοιπον να κοπιαζω εις ματην;
Ако се измия със снежна вода и очистя ръцете си със сапун,
Εαν λουσθω εν υδατι χιονος και επιμελως αποκαθαρισω τας χειρας μου
Ти пак ще ме хвърлиш в ямата и собствените ми дрехи ще се гнусят от мен.
συ ομως θελεις με βυθισει εις τον βορβορον, ωστε και αυτα μου τα ιματια θελουσι με βδελυττεσθαι.
Защото не е човек като мен, за да Му отговоря, за да отидем заедно на съд.
Διοτι δεν ειναι ανθρωπος ως εγω, δια να αποκριθω προς αυτον, και να ελθωμεν εις κρισιν ομου.
Няма посредник между нас, който да сложи ръката си върху двама ни.
Δεν υπαρχει μεσιτης μεταξυ ημων, δια να βαλη την χειρα αυτου επ αμφοτερους ημας.
Нека оттегли от мен жезъла Си и да не ме плаши Неговият ужас!
Ας απομακρυνη απ εμου την ραβδον αυτου, και ο φοβος αυτου ας μη με εκπληττη
Тогава ще говоря и няма да се страхувам от Него; но сега не е така с мен.
τοτε θελω λαλησει και δεν θελω φοβηθη αυτον διοτι ουτω δεν ειμαι εν εμαυτω.