John 10

Истина, истина ви казвам: който не влиза в кошарата на овцете през вратата, а прескача от другаде, той е крадец и разбойник.

“Size doğrusunu söyleyeyim, koyun ağılına kapıdan girmeyip başka yoldan giren kişi hırsız ve hayduttur.

А който влиза през вратата, е овчар на овцете.

Kapıdan giren ise koyunların çobanıdır.

На него вратарят отваря и овцете слушат гласа му, и той вика своите овце по име и ги извежда.

Kapıyı bekleyen ona kapıyı açar. Koyunlar çobanın sesini işitirler, o da kendi koyunlarını adlarıyla çağırır ve onları dışarı götürür.

И когато е изкарал всичките свои овце, върви пред тях и овцете го следват, защото познават гласа му.

Kendi koyunlarının hepsini dışarı çıkarınca önlerinden gider, koyunlar da onu izler. Çünkü onun sesini tanırlar.

Но чужд човек няма да следват, а ще побягнат от него, защото не познават гласа на чуждите.

Bir yabancının peşinden gitmezler, ondan kaçarlar. Çünkü yabancıların sesini tanımazlar.”

Тази притча им каза Иисус, но те не разбраха какво им говореше.

İsa onlara bu örneği anlattıysa da, ne demek istediğini anlamadılar.

Тогава Иисус пак каза: Истина, истина ви казвам: Аз съм вратата на овцете.

Bunun için İsa yine, “Size doğrusunu söyleyeyim” dedi, “Ben koyunların kapısıyım.

Всички, които са идвали преди Мен, са крадци и разбойници; но овцете не ги послушаха.

Benden önce gelenlerin hepsi hırsız ve hayduttu, ama koyunlar onları dinlemedi.

Аз съм вратата: ако някой влезе през Мен, ще бъде спасен и ще влиза, и ще излиза, и ще намира паша.

Kapı Ben’im. Bir kimse benim aracılığımla içeri girerse kurtulur. Girer, çıkar ve otlak bulur.

Крадецът влиза само за да открадне, да убие и да погуби. Аз дойдох, за да имат живот и да го имат изобилно.

Hırsız ancak çalıp öldürmek ve yok etmek için gelir. Bense insanlar yaşama, bol yaşama sahip olsunlar diye geldim.

Аз съм добрият пастир; добрият пастир дава живота Си за овцете.

Ben iyi çobanım. İyi çoban koyunları uğruna canını verir.

Но който е наемник, а не овчар, и не е стопанин на овцете, вижда, че идва вълкът, и като оставя овцете, бяга, и вълкът ги разграбва и разпръсва;

Koyunların çobanı ve sahibi olmayan ücretli adam, kurdun geldiğini görünce koyunları bırakıp kaçar. Kurt da onları kapar ve dağıtır.

защото е наемник и не го е грижа за овцете.

Adam kaçar. Çünkü ücretlidir ve koyunlar için kaygı duymaz.

Аз съм добрият пастир и познавам Моите, и Моите познават Мен,

[] Ben iyi çobanım. Benimkileri tanırım. Baba beni tanıdığı, ben de Baba’yı tanıdığım gibi, benimkiler de beni tanır. Ben koyunlarımın uğruna canımı veririm.

както Отец познава Мен и Аз познавам Отца; и Аз давам живота Си за овцете.

[] Ben iyi çobanım. Benimkileri tanırım. Baba beni tanıdığı, ben de Baba’yı tanıdığım gibi, benimkiler de beni tanır. Ben koyunlarımın uğruna canımı veririm.

И други овце имам, които не са от тази кошара, и тях трябва да доведа; и те ще чуят гласа Ми и ще бъде едно стадо, с един пастир.

Bu ağıldan olmayan başka koyunlarım var. Onları da getirmeliyim. Benim sesimi işitecekler ve tek sürü, tek çoban olacak.

Затова Ме люби Отец, защото Аз давам живота Си, за да го взема пак.

Canımı, tekrar geri almak üzere veririm. Bunun için Baba beni sever.

Никой не Ми го отнема, а Аз от Себе Си го давам. Имам право да го дам и имам право пак да го взема. Тази заповед получих от Своя Отец.

Canımı kimse benden alamaz; ben onu kendiliğimden veririm. Onu vermeye de tekrar geri almaya da yetkim var. Bu buyruğu Babam’dan aldım.”

Поради тези думи пак възникна разцепление между юдеите.

Bu sözlerden dolayı Yahudiler arasında yine ayrılık doğdu.

Мнозина от тях казваха: Има демон и е луд. Защо Го слушатЕ?

Birçoğu, “O’nu cin çarpmış, delidir. Niçin O’nu dinliyorsunuz?” diyordu.

Други казваха: Тези думи не са на човек, обзет от демон. Може ли демон да отваря очи на слепи?

Başkaları ise, “Bunlar, cin çarpmış bir adamın sözleri değil” dediler. “Cin, körlerin gözlerini açabilir mi?”

И настъпи в Ерусалим празникът Освещение на храма. Беше зима.

O sırada Yeruşalim’de Tapınağın Açılışını Anma Bayramı kutlanıyordu. Mevsim kıştı.

И Иисус ходеше в Соломоновата зала на храма.

İsa tapınağın avlusunda, Süleyman’ın Eyvanı’nda yürüyordu.

Тогава юдеите Го наобиколиха и Му казаха: Докога ще ни държиш в напрежение? Ако Ти си Христос, кажи ни ясно.

Yahudi yetkililer O’nun çevresini sararak, “Bizi daha ne kadar zaman kuşkuda bırakacaksın?” dediler. “Eğer Mesih isen, bize açıkça söyle.”

Иисус им отговори: Казах ви и не вярвате. Делата, които върша в Името на Своя Отец, те свидетелстват за Мен.

İsa onlara şu karşılığı verdi: “Size söyledim, ama iman etmiyorsunuz. Babam’ın adıyla yaptığım işler bana tanıklık ediyor.

Но вие не вярвате, защото не сте от Моите овце, както ви казах.

Ama siz iman etmiyorsunuz. Çünkü benim koyunlarımdan değilsiniz.

Моите овце слушат гласа Ми и Аз ги познавам, и те Ме следват.

Koyunlarım sesimi işitir. Ben onları tanırım, onlar da beni izler.

И Аз им давам вечен живот; и те никога няма да загинат и никой няма да ги грабне от ръката Ми.

Onlara sonsuz yaşam veririm; asla mahvolmayacaklar. Onları hiç kimse elimden kapamaz.

Моят Отец, който Ми ги даде, е по-голям от всичко; и никой не може да ги грабне от ръката на Отца.

Onları bana veren Babam her şeyden üstündür. Onları Baba’nın elinden kapmaya kimsenin gücü yetmez.

Аз и Отец сме едно.

Ben ve Baba biriz.”

Тогава юдеите пак взеха камъни, за да Го убият.

Yahudi yetkililer O’nu taşlamak için yerden yine taş aldılar.

Иисус им отговори: Много добри дела ви показах от Отца; за кое от тези дела искате да Ме убиете с камъни?

İsa onlara, “Size Baba’dan kaynaklanan birçok iyi işler gösterdim” dedi. “Bu işlerden hangisi için beni taşlıyorsunuz?”

Юдеите Му отговориха: Не за добро дело Те замеряме с камъни, а за богохулство и защото Ти, бидейки Човек, правиш Себе Си Бог.

[] Şöyle yanıt verdiler: “Seni iyi işlerden ötürü değil, küfrettiğin için taşlıyoruz. İnsan olduğun halde Tanrı olduğunu ileri sürüyorsun.”

Иисус им отговори: Не е ли писано във вашия закон: ?Аз казах: Богове сте вие“?

[] İsa şu karşılığı verdi: “Yasanızda, ‘Siz ilahlarsınız, dedim’ diye yazılı değil mi?

Ако Той нарече ?богове“ онези, към които дойде Божието слово – а Писанието не може да се отмени –

Tanrı, kendilerine sözünü gönderdiği kimseleri ilahlar diye adlandırır. Kutsal Yazı da geçerliliğini yitirmez.

то на Този ли, когото Бог освети и прати на света, вие казвате: Богохулстваш; защото казах: Аз съм Божи Син?

Baba beni kendine ayırıp dünyaya gönderdi. Öyleyse ‘Tanrı’nın Oğlu’yum’ dediğim için bana nasıl ‘Küfrediyorsun’ dersiniz?

Ако не върша делата на Своя Отец, не Ми вярвайте;

Eğer Babam’ın işlerini yapmıyorsam, bana iman etmeyin.

но ако ги върша, макар и да не вярвате на Мен, вярвайте на делата, за да разберете и повярвате, че Отец е в Мен и Аз в Него.

Ama yapıyorsam, bana iman etmeseniz bile, yaptığım işlere iman edin. Öyle ki, Baba’nın bende, benim de Baba’da olduğumu bilesiniz ve anlayasınız.”

Тогава пак искаха да Го хванат, но Той избяга от ръката им.

O’nu yine yakalamaya çalıştılarsa da, ellerinden sıyrılıp kurtuldu.

И отиде отвъд Йордан, на мястото, където Йоан по-преди кръщаваше, и остана там.

[] Tekrar Şeria Irmağı’nın karşı yakasına, Yahya’nın başlangıçta vaftiz ettiği yere gitti ve orada kaldı.

И мнозина дойдоха при Него и казаха: Йоан не извърши никакво знамение, но всичко, което Йоан каза за този Човек, беше истинно.

Birçokları, “Yahya hiç mucize yapmadı, ama bu adam için söylediklerinin hepsi doğru çıktı” diyerek İsa’ya geldiler.

И там мнозина повярваха в Него.

Ve orada birçokları O’na iman etti.