Job 39

Знаеш ли времето, когато раждат дивите кози по канарите? Забелязваш ли кога раждат кошутите?

“Dağ keçilerinin ne zaman doğurduğunu biliyor musun? Geyiklerin yavruladığı zamanı sen mi gözlüyorsun?

Броиш ли колко месеца изпълват и знаеш ли времето на раждането им?

Sen mi sayıyorsun doğuruncaya dek geçirdikleri ayları? Doğurdukları zamanı biliyor musun?

Навеждат се, раждат малките си, от болките си се освобождават.

Çöküp yavrularını doğurur, Kurtulurlar sancılarından.

Малките им заякват, растат в полето, излизат и не се връщат при тях.

Güçlenir, kırda büyür yavrular, Gider, bir daha dönmezler.

Кой е пуснал на свобода дивото магаре и е развързал връзките на дивия осел,

“Kim yaban eşeğini başı boş gönderdi, Kim bağlarını çözdü?

за когото съм направил пустинята за дом и солената земя за негово жилище?

Yurt olarak ona bozkırı, Barınak olarak tuzlayı verdim.

То се присмива на градския шум, не чува виковете на водача.

Kentteki kargaşaya güler o, Sürücünün bağırdığını duymaz.

Планините, които обикаля, са негово пасбище и търси всякаква зеленина.

Otlamak için tepeleri dolaşır, Yeşillik arar.

Ще иска ли да ти работи дивото говедо, или ще пренощува ли в яслите ти?

“Yaban öküzü sana kulluk etmek ister mi? Geceyi senin yemliğinin yanında geçirir mi?

Ще впрегнеш ли дивото говедо с въжета на браздата и ще браносва ли то долините след теб?

Sabanla yarık açsın diye ona bağ vurabilir misin? Arkanda, ovalarda tırmık çeker mi?

Ще му се довериш ли, защото силата му е голяма, и ще повериш ли труда си на него?

Çok güçlü diye ona bel bağlayabilir misin? Ağır işini ona bırakabilir misin?

Ще разчиташ ли на него да ти прибере реколтата, да я събере в хармана ти?

Ekinini getireceğine, Buğdayını harman yerinde toplayacağına güvenir misin?

Весело пляскат крилата на камилоптицата — те крила и пера на щъркел ли са?

“Devekuşunun kanatları sevinçle dalgalanır, Ama leyleğin kanatları ve tüyleriyle kıyaslanamaz.

Защото тя оставя яйцата си на земята и ги топли в пръстта,

Devekuşu yumurtalarını yere bırakır, Onları kumda ısıtır,

и забравя, че крак може да ги смаже, или че див звяр може да ги стъпче.

Ayak altında ezilebileceklerini, Yabanıl hayvanlarca çiğnenebileceklerini düşünmez.

С малките си се държи жестоко, като че не са нейни; труди се напразно и не я е грижа,

Yavrularına sert davranır, kendinin değilmiş gibi, Çektiği zahmetin boşa gideceğine üzülmez.

понеже Бог я е лишил от мъдрост, не й е разум отредил.

Çünkü Tanrı ona bilgelik bağışlamamış, Anlayıştan pay vermemiştir.

Във времето, когато се изправи, тя се присмива на коня и на ездача му.

Yine de koşmak için kabarınca Ata ve binicisine güler.

Ти ли си дал сила на коня и облякъл шията му с грива?

“Sen mi ata güç verdin, Dalgalanan yeleyi boynuna giydirdin?

Ти ли го караш да скача като скакалец? Неговото великолепно пръхтене е ужасно.

Sen misin onu çekirge gibi sıçratan, Gururlu kişnemesiyle korku saçtıran?

Рови с крак в долината и ликува в силата си; излиза срещу оръжията;

Ayakları toprağı şiddetle eşer, Gücünden ötürü sevinçle coşar, Savaşçının üstüne yürür.

присмива се на страха и не се бои, нито се обръща назад от меча;

Korkuya güler, hiçbir şeyden yılmaz, Kılıç önünde geri adım atmaz.

тулът дрънчи срещу него, острие на копие и ятаган.

Ok kılıfı, parıldayan mızrak ve pala Üzerinde takırdar atın.

С буйство и ярост той препуска по земята и не спира при гласа на тръбата.

Coşku ve heyecanla uzaklıkları yutar, Boru çalınca duramaz yerinde.

Щом засвири тръбата, той казва: О-хо! — и отдалеч подушва боя, гръмовния зов на военачалниците и бойния вик.

Boru çaldıkça, ‘Hi!’ diye kişner, Savaş kokusunu, komutanların gürleyen sesini, Savaş çığlıklarını uzaklardan duyar.

Чрез твоя разум ли лети нагоре ястребът, простирайки крилете си на юг?

“Atmaca senin bilgeliğinle mi süzülüyor, Kanatlarını güneye doğru açıyor?

При твоята заповед ли се издига орелът и прави гнездото си нависоко?

Kartal senin buyruğunla mı yükseliyor, Yuvasını yükseklere kuruyor?

Той живее на канарите, обитава на скалисти зъбери и непристъпни места.

Uçurum kenarlarında konaklıyor, Sivri kayalar onun kalesi.

Оттам съзира плячката, очите му я виждат отдалеч.

Oradan gözetliyor yiyeceğini, Gözleri avını uzaktan seçiyor.

Малките му също смучат кръв, и където има убити, там е той.

[] Onun yavruları kanla beslenir, Leşler neredeyse, o da oradadır.”