Job 24

Понеже времената не са скрити от Всемогъщия, защо онези, които Го познават, не виждат дните Му?

“Niçin Her Şeye Gücü Yeten yargı için vakit saptamıyor? Neden O’nu tanıyanlar bu günleri görmesin?

Едни преместват граници, грабят стадо и го пасат.

İnsanlar sınır taşlarını kaldırıyor, Çaldıkları sürüleri otlatıyorlar.

Откарват магарето на сирачетата, вземат в залог говедото на вдовицата.

Öksüzlerin eşeğini kovuyor, Dul kadının öküzünü rehin alıyorlar.

Изтласкват бедните от пътя, сиромасите на земята заедно се крият.

Yoksulları yoldan saptırıyor, Ülkenin düşkünlerini gizlenmeye zorluyorlar.

Ето, като диви магарета в пустинята те излизат по работата си, подраняват за грабеж; пустинята им дава хляб и за децата им.

Bakın, yoksullar çöldeki yaban eşekleri gibi Yiyecek bulmak için erkenden işe çıkıyorlar, Çocuklarına yiyeceği kırlar sağlıyor.

Жънат фуража си в полето и събират пабиръка от лозето на безбожния.

Yemlerini tarlalardan topluyor, Kötülerin bağındaki artıkları eşeliyorlar.

Прекарват нощта голи, без дрехи, и нямат завивка в студа.

Geceyi giysisiz, çıplak geçiriyorlar, Örtünecek şeyleri yok soğukta.

Планински дъждове ги мокрят, прегръщат скалата, понеже нямат подслон.

Dağlara yağan sağanaktan ıslanıyor, Sığınakları olmadığı için kayalara sarılıyorlar.

Други грабват сирачето от майчината гръд и вземат залог от сиромаха.

Öksüz memeden uzaklaştırılıyor, Düşkünün bebeği rehin alınıyor.

Карат голия да си отиде без дреха и които носят сноповете, остават гладни.

Giysisiz, çıplak dolaşıyor, Aç karnına demet taşıyorlar.

Изстискват масло в оградите им и тъпчат линовете им, но пак са жадни.

Teraslar arasında zeytin eziyor, Susuzluktan kavrulurken Şarap için üzüm sıkıyorlar.

Хора стенат из града и душите на ранените викат, но Бог не им счита безумие.

Kentlerden insan iniltileri yükseliyor, Yaralı canlar feryat ediyor, Ama Tanrı haksızlığı önemsemiyor.

Тези са противниците на светлината, не познават пътищата й и не стоят в пътеките й.

“Bunlar ışığa başkaldıranlardır; Onun yolunu tanımaz, İzinde yürümezler.

Убиецът става преди светлината, убива сиромаха и бедния, а нощем е като крадец.

Gün ağarınca katil kalkar, Düşkünü, yoksulu öldürür, Hırsız gibi sıvışır geceleyin.

И окото на прелюбодееца чака здрача и казва: Око няма да ме види! — и слага покривало на лицето си.

Zina edenin gözü alaca karanlıktadır, ‘Beni kimse görmez’ diye düşünür, Yüzünü örtüyle gizler.

В тъмнината се разбиват къщи; а през деня те се затварят, не познават светлината.

Hırsızlar karanlıkta evleri deler, Gündüz gizlenir, ışık nedir bilmezler.

Защото зората за всички тях е смъртна сянка, защото познават ужасите на смъртната сянка.

Çünkü zifiri karanlık, sabahıdır onların, Karanlığın dehşetiyle dostturlar.

Лек е по лицето на водите, прокълнат на земята е делът им, не се обръща повече към пътя за лозята.

“Diyorsunuz ki, ‘Suyun üstündeki köpüktür onlar, Lanetlidir ülkedeki payları, Kimse bağlara gitmez.

Както сушата и жегата поглъщат снежните води, така и Шеол — съгрешилите.

Kuraklık ve sıcağın eriyen karı alıp götürdüğü gibi Ölüler diyarı da günahlıları alıp götürür.

Утробата ще го забрави, червеят се храни сладко с него. Няма вече да се помни и неправдата ще се строши като дърво.

Rahim onları unutacak, Kurtlara yem olacak, Bir daha anılmayacaklar. Haksızlık bir ağaç gibi kırılacak.

Онеправдава неплодната, която не ражда, и не прави добро на вдовицата.

Onlar çocuğu olmayan kısır kadınları yolar, Dul kadına iyilik etmezler.

Влачи силните със силата Си; става, и никой не е сигурен за живота си.

Tanrı, gücüyle zorbaları yok eder, Harekete geçince zorbaların yaşama umudu kalmaz.

Той им дава безопасност, и те се успокояват, но очите Му са върху пътищата им.

Tanrı onlara güven verir, O’na güvenirler, Ama gözü yürüdükleri yoldadır.

Възвисяват се за малко, и ги няма; снижават се, и като всички си отиват; отсичат се като глави на класове.

Kısa süre yükselir, sonra yok olurlar, Düşerler, tıpkı ötekiler gibi alınıp götürülür, Başak başı gibi kesilirler.’

Сега, ако не е така, кой ще докаже, че лъжец съм, и кой речта ми ще унищожи?

“Böyle değilse, kim beni yalancı çıkarabilir, Söylediklerimin boş olduğunu gösterebilir?”