Lamentations 5

Спомни си, ГОСПОДИ, какво ни стана! Погледни и виж позора ни.

Iyong alalahanin, Oh Panginoon, kung anong dumating sa amin: iyong masdan, at tingnan ang aming pagkadusta.

Наследството ни премина на чужди, къщите ни — на чужденци.

Ang aming mana ay napasa mga taga ibang lupa, ang aming mga bahay ay sa mga taga ibang bayan.

Сирачета сме, без баща; майките ни са като вдовици.

Kami ay mga ulila at walang ama; ang aming mga ina ay parang mga bao.

Пием водата си срещу сребро, дървата ни идват срещу заплащане.

Aming ininom ang aming tubig sa halaga ng salapi; ang aming kahoy ay ipinagbibili sa amin.

Преследвачите ни са на шията ни, трудим се и не ни се дава почивка.

Ang mga manghahabol sa amin ay nangasa aming mga leeg: kami ay mga pagod, at walang kapahingahan.

На Египет подадохме ръка, на Асирия, за да се наситим с хляб.

Kami ay nakipagkamay sa mga taga Egipto, at sa mga taga Asiria, upang mangabusog ng tinapay.

Бащите ни съгрешиха и ги няма, а ние носим беззаконията им.

Ang aming mga magulang ay nagkasala at wala na; At aming pinasan ang kanilang mga kasamaan.

Слуги владеят над нас, няма кой да ни изтръгне от ръката им.

Mga alipin ay nangagpupuno sa amin: walang magligtas sa amin sa kanilang kamay.

Придобиваме хляба си с опасност за живота си заради меча, който ни заплашва в пустинята.

Aming tinatamo ang aming tinapay sa pamamagitan ng kapahamakan ng aming buhay, dahil sa tabak sa ilang.

Кожата ни почерня като пещ от ужасния глад.

Ang aming balat ay maitim na parang hurno, dahil sa maningas na init ng kagutom.

Изнасилваха жени в Сион, девиците — в юдовите градове.

Kanilang dinahas ang mga babae, sa Sion, ang mga dalaga sa mga bayan ng Juda.

С техните ръце бяха обесени първенците, старейшините не бяха почетени.

Ang mga prinsipe ay nangabibitin ng kanilang kamay: ang mga mukha ng mga matanda ay hindi iginagalang.

Младежи носят воденични камъни, децата падат под товара на дървата.

Ang mga binata ay nangagpapasan ng gilingan, at ang mga bata ay nangadudulas sa lilim ng kahoy.

Старейшините не седят вече в портите, младежите се отказаха от песните си.

Ang mga matanda ay wala na sa pintuang-bayan. Ang mga binata'y wala na sa kanilang mga tugtugin.

Престана радостта на сърцето ни, хорото ни се обърна на жалеене.

Ang kagalakan ng aming puso ay naglikat; ang aming sayaw ay napalitan ng tangisan.

Венецът падна от главата ни. О, горко ни, защото съгрешихме!

Ang putong ay nahulog mula sa aming ulo: sa aba namin! sapagka't kami ay nangagkasala.

Заради това чезне сърцето ни, заради тези неща потъмняха очите ни,

Dahil dito ang aming puso ay nanglulupaypay; dahil sa mga bagay na ito ay nagdidilim ang aming mga mata;

заради хълма Сион, който е опустошен; лисици ходят по него.

Dahil sa bundok ng Sion na nasira; nilalakaran ng mga zora.

Но Ти, ГОСПОДИ, оставаш до века, Твоят престол е от поколение в поколение.

Ikaw, Oh Panginoon, nananatili magpakailan man: ang iyong luklukan ay sa sali't saling lahi.

Защо ни забравяш навеки, оставяш ни за дълго време?

Bakit mo kami nililimot magpakailan man, at pinababayaan mo kaming totoong malaon?

Върни ни, ГОСПОДИ, при Себе Си, за да се върнем; обнови дните ни както преди.

Manumbalik ka sa amin, Oh Panginoon, at kami ay manunumbalik: baguhin mo ang aming mga araw na gaya nang una.

Или ще ни отхвърлиш съвсем, ще ни се разгневиш напълно?

Nguni't itinakuwil mo kaming lubos, ikaw ay totoong napoot sa amin.