Job 27

Тогава Йов продължи беседата си и каза:

Og Job blev ved å fremføre sin visdomstale og sa:

Жив е Бог, който е отнел правото ми, и Всемогъщият, който е огорчил душата ми —

Så sant Gud lever, som har tatt min rett fra mig, den Allmektige, som har voldt mig bitter sorg

докато дишането ми е в мен и Божият дъх — в ноздрите ми,

- for ennu er hele mitt livspust i mig og den Allmektiges ånde i min nese - :

устните ми не ще говорят неправда и езикът ми не ще произнесе измама!

Mine leber taler ikke urett, og min tunge taler ikke svik.

Далеч от мен да кажа, че сте прави! Докато умра, от себе си не ще отхвърля непорочността си.

Det være langt fra mig å gi eder rett! Inntil jeg opgir ånden, lar jeg ikke min brødefrihet tas fra mig.

Държа здраво правдата си и няма да я пусна. Сърцето ми няма да ме упрекне, докато съм жив.

Jeg holder fast på min rettferdighet og slipper den ikke; mitt hjerte laster mig ikke for nogen av mine dager.

Врагът ми нека бъде като безбожния и който се надига против мен — като беззаконния.

La min fiende stå der som en ugudelig, og min motstander som en urettferdig!

Защото каква е надеждата на лицемера, ако Бог отсече и изиска душата му?

For hvad håp har den gudløse, når Gud avskjærer hans liv, når han tar hans sjel fra ham?

Бог ще чуе ли вика му, щом го сполети беда?

Hører vel Gud hans skrik når trengsel kommer over ham?

Той ще се наслаждава ли във Всемогъщия? Ще призовава ли Бога по всяко време?

Eller kan han glede sig i den Allmektige, kan han påkalle Gud til enhver tid?

Аз ще ви наставя за Божията сила, няма да скрия това, което е у Всемогъщия.

Jeg vil lære eder om Guds hånd; jeg vil ikke dølge hvad den Allmektige har i sinne.

Ето, всички вие сте видели — защо тогава бъбрите такива суети?

I har jo alle selv sett det; hvorfor fører I da så tom en tale?

Това е от Бога делът на безбожния и наследството, което насилниците получават от Всемогъщия.

Dette er det ugudelige menneskes lodd hos Gud og den arv som voldsmennene får av den Allmektige:

Ако синовете му се умножават, за меча са и издънките му няма да се наситят с хляб.

Får han mange barn, så er de hjemfalt til sverdet; hans ætlinger får ikke brød å mette sig med.

Останалите от него смъртта ще свали в гроба и вдовиците му няма да ги оплачат.

De av dem som slipper unda, legges i graven ved pest, og enkene holder ikke sørgefest over dem.

Макар да трупа сребро като пръст и да приготвя дрехи като кал,

Når han dynger op sølv som støv og samler sig klær som lere,

приготвя ги, но праведният ще ги носи и невинни ще си разделят среброто.

så blir det de rettferdige som klær sig med det han har samlet, og sølvet skal de skyldfrie dele.

Построява къщата си като молец или като колиба, направена от пазач.

Som møllet har han bygget sitt hus og som den hytte en markvokter lager sig.

Богатият ляга и няма да се прибере; отваря очите си и го няма.

Rik legger han sig, og intet er tatt bort; han slår sine øine op, og det er der ikke.

Ужаси го обземат като води, вихрушка го отвлича през нощта.

Som en vannflom innhenter redsler ham, om natten fører en storm ham bort.

Източният вятър го отнася и той си отива, изтръгва го от мястото му.

Østenvinden løfter ham op, så han farer avsted, og den blåser ham bort fra hans sted.

Хвърля камъни срещу него без пощада, той бяга отчаяно от ръката Му.

Gud skyter sine piler mot ham og sparer ham ikke; for hans hånd flyr han i hast.

Ще пляскат с ръце след него и ще му подсвирнат от мястото му.

Folk klapper i hendene og håner ham og piper ham bort fra hans sted.