Който пази деня, за Господа го пази, (а който не пази деня, за Господа не го пази). Който яде, за Господа яде, защото благодари на Бога, и който не яде, за Господа не яде, и благодари на Бога.
آنكه روز معیّنی را بزرگ میشمارد، برای خاطر خداوند چنین میکند و او كه هر غذایی را میخورد، باز برای خاطر خداوند میخورد، زیرا او برای خوراک خود خدا را شكر میكند. و از طرف دیگر، شخص پرهیزكار بهخاطر خداوند نمیخورد و او نیز از خدا سپاسگزاری میکند.