Psalms 73

(По слав. 72) Псалм на Асаф. Наистина Бог е благ към Израил, към чистите по сърце.

به راستی خدا برای قوم اسرائیل و همهٔ کسانی‌که دل پاک دارند، نیکوست.

А аз — краката ми без малко се препънаха, стъпките ми почти се подхлъзнаха,

امّا من، نزدیک بود ایمان خود را از دست بدهم و از راه راست منحرف شوم.

защото завидях на надменните, като гледах благоденствието на безбожните,

زیرا از دیدن موفقیّت اشخاص متکبّر و شریر حسد می‌‌ورزیدم.

защото нямат мъки в смъртта си и тялото им е охранено.

زیرا که زحمت نمی‌کشند و بدنی قوی و سالم دارند.

Не са в грижи като другите смъртни, нито са измъчвани като другите хора,

مانند دیگران رنج و زحمت نمی‌کشند و گرفتاری‌های دیگران را هم ندارند.

затова гордостта им е като гердан, насилието ги облича като дреха.

بنابراین به غرور آراسته‌اند، و به خشونت ملبّس شده‌اند.

Очите им изпъкват от тлъстина, въображенията на сърцето им преливат.

دلهایشان پُر از شرارت است و افکار شرارت‌آمیز در سر خود می‌پرورانند.

Присмиват се и говорят злобно за насилие, говорят горделиво.

مردم را مسخره می‌کنند و حرفهای زشت می‌زنند. متکبّرند و در پی آزار دیگران هستند.

Издигнали са устата си против небето и езикът им обхожда земята.

حرفهای کفرآمیز به ضد خدا می‌زنند، و با گستاخی بر مردم حکمرانی می‌کنند.

Затова народът му се връща тук и вода с пълна чаша се изцежда за тях.

بنابراین حتّی قوم خدا از آنها پیروی می‌کنند و آنها را می‌ستایند.

И те казват: Как ще знае Бог? И как ще има знание у Всевишния?

آنها می‌گویند: «خدا نمی‌‌داند. خدای متعال از کارهای ما باخبر نمی‌شود.»

Ето, това са безбожните — и винаги благополучни, умножават богатство!

مردمان شریر را ببینید! آنها زندگی راحتی دارند و ثروتشان روز به روز زیادتر می‌شود.

Наистина аз напразно очистих сърцето си и измих в невинност ръцете си,

من بیهوده خود را پاک نگه داشته و از گناه دوری می‌کنم.

защото цял ден съм измъчван и наказван всяка сутрин.

صبح تا شب در زحمت و محنت به سر می‌برم و هر روز سرزنش می‌شوم.

Ако кажех: Така ще говоря! — ето, бих изменил на поколението на синовете Ти.

اگر من آن حرفها را زده بودم، در مقابل قوم تو خیانتکار محسوب می‌شدم.

Тогава размислих, за да разбера това, но беше прекалено трудно пред очите ми,

من کوشش کردم که این موضوع را بفهمم، امّا فکرم به جایی نرسید.

докато влязох в Божието светилище и разбрах техния край.

تا آن که به معبد بزرگ تو رفتم، آنگاه فهمیدم که چه سرنوشت بدی در انتظار شریران است.

Ти наистина си ги поставил на хлъзгави места, сринал си ги в развалини.

تو آنها را در پرتگاهی لغزنده قرار خواهی داد تا بیفتند و نابود شوند.

Как изведнъж стигнаха до запустение! Погинаха, изчезнаха от внезапен ужас.

آنها در لحظه‌ای نابود می‌گردند و عاقبتی هولناک خواهند داشت.

Както сън, след като човек се събуди, така и Ти, Господи, когато се надигнеш, ще презреш образа им.

آنها مانند خوابی هستند که صبح فراموش می‌شود. هنگامی‌که تو ای خداوند برخیزی آنان محو می‌گردند.

Така сърцето ми се огорчаваше и се измъчвах отвътре,

زمانی که روح من افسرده و دلم شکسته بود،

толкова бях обезумял и не разбирах, бях като животно пред Теб.

احمق و نادان بودم و در حضور تو مانند حیوانی بی‌شعور رفتار کردم!

И все пак аз съм постоянно с Теб, Ти си ме хванал за десницата ми.

با این وجود، همیشه به تو نزدیک بودم و تو پیوسته دست مرا گرفته‌ای.

Ще ме водиш със съвета Си и след това ще ме приемеш в слава.

تو مرا طبق خواست خود هدایت می‌کنی، و سرانجام مرا با احترام در پیشگاه خود می‌پذیری.

Кого имам на небето? И на земята не желая нищо друго освен Теб.

در آسمان غیراز تو کسی را ندارم و بر روی زمین هم جز تو، چیزی نمی‌خواهم.

Дори да отпаднат плътта ми и сърцето ми, Бог е канарата на сърцето ми и моят дял до века.

هر چند بدنم فرسوده و فکرم ضعیف گردد، امّا خداوند قوّت قلب و همه‌چیز من است.

Защото, ето, тези, които се държат далеч от Теб, ще погинат, Ти изтребваш всички, които Те оставят в блудство.

کسانی‌که از تو دور می‌شوند، هلاک خواهند گردید. آنهایی را که به تو وفادار نیستند، نابود خواهی كرد.

Но за мен е добре да се приближа до Бога; аз положих упованието си в Господа БОГА, за да възгласявам всичките Твои дела!

امّا برای من چقدر خوب است که همیشه به خدا نزدیک باشم. به خداوند متعال پناه می‌برم و تمام کارهای او را اعلام می‌کنم.