Psalms 50

(По слав. 49) Псалм на Асаф. ГОСПОД Бог Всемогъщ е говорил и призовал земята от изгряването на слънцето до залязването му.

خداوند، خدای قادر مطلق، تمام مردم روی زمین را، از شرق تا غرب، احضار نموده سخن می‌گوید:

От Сион, съвършенството на красотата, Бог е възсиял.

نور جمال او از صهیون که جلوه‌گاه زیبایی است می‌درخشد.

Нашият Бог ще дойде и няма да мълчи; пред Него — огън пояждащ и около Него — силна буря.

خدای ما می‌آید، امّا نه در سکوت، بلکه با آتش سوزنده که در پیشاپیش اوست و توفان سهمگین که در اطراف اوست.

Ще призове небесата отгоре и земята, за да съди народа Си:

آسمانها و زمین را به گواهی می‌طلبد تا بر قوم خود داوری کند.

Съберете при Мен светиите Ми, които направиха с Мен завет чрез жертва.

او می‌فرماید: «جمع شوید ای مؤمنانی که با قربانی‌های خود با من پیمان بستید.»

И небесата известяват правдата Му, защото Бог, Той е съдия. (Села.)

آسمانها اعلام می‌کنند که خدا عادل است، و او خودش داوری می‌کند.

Слушай, народе Мой, и ще говоря, Израилю, и ще свидетелствам против теб: Бог, твоят Бог съм Аз.

ای قوم من بشنوید، من سخن می‌گویم؛ ای اسرائیل، بدانید که من خدا هستم، خدای شما که علیه شما گواهی می‌دهم.

Не за жертвите ти те укорявам, и всеизгарянията ти са постоянно пред Мен.

من در مورد قربانی‌های شما و قربانی‌های سوختنی شما، که پیوسته تقدیم می‌کنید، شما را سرزنش نمی‌کنم.

Няма да взема юнец от дома ти, нито козли от стадата ти,

من به گاو مزرعهٔ شما و به بُز گلّهٔ شما احتیاجی ندارم،

защото мои са всички горски животни и добитъкът по хиляди хълмове.

زیرا همهٔ حیوانات جنگل و تمام چارپایانی که بر هزاران کوه و تپّه می‌چرند، از آن من هستند.

Познавам всичките планински птици и известни са Ми полските животни.

تمامی پرندگان و تمام حیوانات صحرا از آن من می‌باشند.

Ако огладнеех, не бих казал на теб, защото Мой е светът и всичко, което го изпълва.

اگر گرسنه هم می‌بودم به شما نمی‌گفتم، زیرا که من مالک تمام جهان و هرچه در آن است می‌باشم.

Ще ям ли Аз месо на бикове и ще пия ли кръв на козли?

مگر من گوشت گاو می‌خورم و یا خون بُز می‌نوشم؟

Принеси на Бога жертва на благодарност и изпълни обещанията си пред Всевишния.

بلکه شکرگزاری‌های شما، قربانی‌های شما باشد و به قولی که به قادر متعال داده‌اید، وفا کنید.

И призови Ме в ден на скръб, Аз ще те избавя, и ти ще Ме прославиш.

در مواقع سختی و مشکلات مرا صدا کنید. من شما را رهایی می‌دهم و شما مرا ستایش خواهید کرد.

А на безбожния казва Бог: Какво право имаш ти да говориш за Моите наредби и да вземаш в устата си Моя завет?

امّا خداوند به شریران می‌فرماید: «شما حق ندارید که احکام مرا بیان کنید و دربارهٔ پیمان من حرف بزنید.

Защото ти мразиш наставление и хвърляш зад себе си Моите думи.

زیرا نمی‌خواهید که من شما را اصلاح کنم و احکام مرا بجا نمی‌آورید.

Когато видиш крадец, тичаш заедно с него и имаш дял с прелюбодейците.

دوست دزدان هستید و با زناکاران همنشین می‌شوید.

Предаваш устата си на зло и езикът ти сплита коварство.

«زبان شما همیشه به فریب‌آلوده است و از دروغ گفتن شرم ندارید.

Седиш и говориш против брат си, клеветиш сина на майка си.

به برادرت تهمت می‌زنی و از او بدگویی می‌کنی.

Ти направи това, а Аз премълчах, и ти помисли, че Аз съм съвсем като теб. Но Аз ще те изоблича и ще изредя всичко това пред очите ти.

تو همهٔ این کارها را انجام دادی و من چیزی نگفتم. تو گمان کردی که من هم مانند تو هستم. امّا حالا تو را سرزنش نموده محکوم می‌سازم.

Да! Помислете за това, вие, които забравяте Бога, да не би да ви разкъсам и да няма кой да ви избави.

«ای کسانی‌که مرا فراموش کرده‌اید، به من گوش دهید، وگرنه شما را نابود خواهم كرد و کسی نخواهد بود که شما را رهایی دهد.

Всеки, който принася жертва на благодарност, Ме прославя; и на онзи, който слага в ред пътя си, ще покажа Божието спасение.

شکرگزاری، قربانی شایسته‌ای است که با آن مرا احترام می‌کنید و من همهٔ کسانی را که از من اطاعت کنند، نجات خواهم داد.»