Psalms 38

(По слав. 37) Псалм на Давид. За възпоменание. ГОСПОДИ, не ме обвинявай в негодуванието Си и не ме наказвай в яростта Си!

خداوندا، هنگامی‌که خشمناک هستی مرا مجازات نکن.

Защото стрелите Ти се забиха в мен и ръката Ти тежи върху мен.

تیرهای تو در بدنم فرو رفته‌اند؛ و مرا به زمین زده‌ای.

Няма здраво място в плътта ми поради Твоя гняв; няма мир в костите ми поради моя грях.

به‌خاطر خشم تو در عذاب شدید هستم. از دست گناهانم، همهٔ اعضای بدنم به درد آمده است.

Защото беззаконията ми надвишиха главата ми, като тежко бреме много ми натежаха.

چون گناهان من از سرم گذشته و برای من بار سنگینی شده‌اند.

Смърдят, гноясват раните ми заради безумието ми.

به‌خاطر حماقتم، زخمهای بدنم بو گرفته و متعفّن شده‌اند.

Превит съм и съвсем се прегърбих, цял ден ходя скърбейки.

به خود می‌پیچم و قامتم منحنی شده و سراسر روز ناله می‌کنم.

Защото слабините ми са пълни с огън и в плътта ми няма здраво място.

کمرم از شدّت درد می‌‌سوزد و همهٔ اعضای بدنم به درد آمده است.

Отпаднал съм и съвсем съкрушен; рева от стона на сърцето си.

بکلّی لِه شده و از بین رفته‌ام و از شدّت ناله به تلاطم افتاده‌‌ام.

Господи, пред Теб е цялото ми желание и въздишането ми не е скрито от Теб.

خداوندا، تو از خواسته‌های من آگاهی و ناله‌ها‌یم از تو پنهان نیست.

Сърцето ми тупти, силата ми ме остави, а светлината на очите ми — и тя не е у мен.

دل من به تپش افتاده و نیرویم را از دست داده‌ام و نوری در چشمم نمانده است.

Любимите ми и приятелите ми странят от раната ми и роднините ми стоят надалеч.

دوستان و همسایگانم به‌خاطر بلایی که بر من آمده از من دوری می‌کنند و حتّی خویشاوندانم از من گریزانند.

И онези, които търсят живота ми, залагат примки, онези, които търсят злото ми, говорят за унищожение и цял ден замислят измама.

دشمنان جانم برایم دام گسترده‌اند و کسانی‌که می‌‌‌خواهند مرا اذیّت کنند، تهدیدم می‌کنند و تمام روز برایم نقشه می‌کشند.

Но аз съм като глух, не чувам, и като ням, който не отваря устата си.

امّا من مانند ناشنوایی هستم که نمی‌شنود و همچون لالی که حرف نمی‌زند.

Да, аз съм като човек, който не чува, и в чиито уста няма оправдание.

بلی، مانند کرها نه می‌شنوم و نه جواب می‌دهم.

Защото на Теб се надявам, ГОСПОДИ, Ти ще отговориш, Господи Боже мой.

امّا ای خداوند، به تو توکّل دارم. ای خداوند، خدای من، تو جواب خواهی داد.

Понеже казах: Да не тържествуват над мен! При подхлъзването на крака ми се големеят против мен.

من به درگاه تو دعا می‌کنم. تو نگذار که آنان از ناراحتی من شاد شوند و بر خود ببالند.

Защото съм близо до падане и болката ми е постоянно пред мен.

جانم به لب رسیده است و از شدّت درد لحظه‌ای آرام ندارم.

Понеже признавам беззаконието си, наскърбен съм заради греха си.

من به گناهان خود اعتراف می‌کنم و از خطاهایی که کرده‌‌ام پشیمانم.

Но враговете ми са живи и многобройни и много са онези, които ме мразят без причина.

دشمنانم سالم و قوی هستند و آنانی که بی‌سبب از من نفرت دارند بسیارند.

И онези, които отплащат зло за добро, ми се противят, понеже следвам доброто.

آنانی که به عوض نیکی‌های من به من بدی می‌کنند با من مخالفت می‌کنند، چون من کوشش می‌کنم کار نیک انجام دهم.

Не ме оставяй, ГОСПОДИ! Боже мой, от мен не се отдалечавай!

خداوندا، مرا ترک مکن! ای خدای من، از من دور مباش!

Побързай да ми помогнеш, Господи, спасение мое!

ای خداوند، ای نجات‌دهندهٔ من، به کمک من بشتاب!