Psalms 131

(По слав. 130) Песен на изкачванията. На Давид. ГОСПОДИ, сърцето ми не е гордо и не се превъзнасят очите ми, нито се занимавам с неща, твърде големи и твърде чудни за мен.

خداوندا، از کبر و غرور دست کشیده‏ام و خود را بهتر از دیگران نمی‌دانم. خود را از آن چه بالاتر از فهم و درک من است دور می‌کنم.

Наистина укротих и успокоих душата си, както отбито дете лежи при майка си; като отбито дете е душата ми в мен.

نگرانی را از خود دور کرده‌ام و مانند کودکی که در آغوش مادر خود آرام است، در درون خود آرامش دارم.

Израилю, уповай се на ГОСПОДА отсега и до века!

ای اسرائیل، بر خداوند توکّل داشته باش، از حال تا به ابد!