Psalms 130

(По слав. 129) Песен на изкачванията. От дълбините виках към Теб, ГОСПОДИ.

خداوندا، از شدّت غم و اندوه به درگاه تو فریاد می‌کنم.

Господи, чуй гласа ми! Нека ушите Ти бъдат внимателни към гласа на молбите ми!

خداوندا، فریاد مرا بشنو و به دعای من توجّه فرما.

Ако Ти, ГОСПОДИ, помниш греховете, то кой, Господи, ще устои?

خداوندا، اگر گناهان ما را به یاد آوری، چه کسی تبرئه خواهد شد؟

Но при Теб има прошка, за да Ти се боят.

امّا تو، خدای بخشنده هستی و ما باید به تو احترام بگذاریم.

Чакам ГОСПОДА; душата ми чака и на словото Му се уповавам.

من بی‌صبرانه منتظر کمک از جانب خداوند هستم، زیرا به وعدهٔ او اعتماد دارم.

Душата ми чака Господа повече от стражите — зората, повече от стражите — зората.

من بیشتر از نگهبانانی که منتظر طلوع صبح هستند، در انتظار خداوند می‌باشم.

Израилю, уповай се на ГОСПОДА, защото при ГОСПОДА е милостта и велико е у Него изкуплението.

ای اسرائیل، بر خداوند توکّل کن، زیرا از روی محبّت پایدارش همیشه مایل است که شما را نجات بخشد.

И Той ще изкупи Израил от всичките му беззакония.

او قوم خود، اسرائیل را از تمام گناهانشان نجات می‏بخشد.