Psalms 12

(По слав. 11) За първия певец. На шеминит. Псалм на Давид. Спаси, ГОСПОДИ, защото не остана вече благочестив, защото се изгубиха верните измежду човешките синове.

خداوندا، مدد فرما! زیرا دیگر اشخاص نیکوکار وجود ندارند و انسان وفادار در میان آدمیان یافت نمی‌شود.

Говорят лъжа всеки с ближния си, говорят с ласкателни устни и двулично сърце.

مردم به یکدیگر دروغ می‌گویند و با چرب زبانی و ریاکاری با یکدیگر گفت‌وگو می‌کنند.

ГОСПОД да изтреби всички ласкателни устни, езика, който говори високопарно,

خداوندا، زبانهای چرب و نرم را قطع کن و اشخاص مغرور و متکبّر را خاموش ساز.

всички които са казали: Ще надвием с езика си, устните ни са с нас — кой е господар над нас?

ایشان می‌گویند: «با زبان خود موفّق خواهیم شد. هرچه بخواهیم می‌گوییم و هیچ‌کس نمی‌تواند مانع ما شود.»

Заради насилието над страдащите, заради стенанието на сиромасите сега ще стана, казва ГОСПОД, ще поставя в безопасност онзи, който за това копнее.

خداوند می‌فرماید: «چون بر مردم مسکین ظلم شده و فریاد و نالهٔ فقیران برخاسته است، می‌آیم و امنیّتی را که می‌خواستند به آنها می‌دهم.»

Думите на ГОСПОДА са чисти думи, като сребро, претопено в пещ от пръст, пречистено седем пъти.

وعده‌های خداوند قابل اطمینان و مانند نقره‌ای که هفت بار در کوره تصفیه شده باشد، صاف و بی‌آلایش هستند.

Ти, ГОСПОДИ, ще ги съхраниш, ще го запазиш от това поколение до века.

خداوندا، شریران همه‌جا رخنه کرده‌اند و شرارت مورد ستایش است! ما را همیشه در پناه خود نگه‌دار و از این زمانهٔ شریر محافظت فرما.

Безбожните обикалят наоколо, когато подлостта се възвишава сред човешките синове.

خداوندا، شریران همه‌جا رخنه کرده‌اند و شرارت مورد ستایش است! ما را همیشه در پناه خود نگه‌دار و از این زمانهٔ شریر محافظت فرما.