Psalms 102

(По слав. 101) Молитва на скърбящия, когато е съкрушен и излива жалбата си пред ГОСПОДА. ГОСПОДИ, послушай молитвата ми и викането ми нека дойде до Теб!

خداوندا، دعایم را بشنو و به فریاد من برس.

Не скривай лицето Си от мен в деня на бедствието ми, приклони към мен ухото Си! В деня, когато Те призовавам, бързо ми отговори,

در روزهای سختی از من روی متاب. به من گوش بده و چون تو را بخوانم، دعایم را هرچه زودتر مستجاب فرما.

защото дните ми изчезват като дим и костите ми са нажежени като огън.

زیرا روزهای عمرم مانند دود برباد می‌رود و استخوانهایم مانند آتش می‌‌سوزد.

Сърцето ми е поразено и изсъхнало като трева, така че забравям да ям хляба си.

دل من شکسته و مثل کاه خشک و پژمرده شده است. اشتها و میل به غذا ندارم.

Поради гласа на стенанието ми костите ми прилепват към кожата ми.

از بس ناله کرده‌ام، در بدنم فقط پوست و استخوان باقی مانده است.

Заприличал съм на пеликан в пустиня, станал съм като бухал в развалини.

مثل مرغ وحشی در صحرا و مانند جغد در خرابه‌ها به سر می‌برم.

Лежа буден и съм като самотно врабче на покрива.

خوابم نمی‌برد، مانند پرنده‌ای بر پشت‌بام، تنها مانده‌ام.

Враговете ми цял ден ми се присмиват; онези, които свирепеят против мен, кълнат в името ми.

دشمنانم هر روز مرا سرزنش می‌کنند و مسخره‌كنندگانم مرا لعنت می‌نمایند.

Защото ядох пепел като хляб и смесих питието си със сълзи,

به‌خاطر خشم و غضب تو، به جای نان، خاکستر می‌خورم و اشکهایم با آبی که می‌نوشم، آمیخته‌اند، زیرا تو مرا بلند كرده و بر زمین زدی.

заради Твоя гняв и Твоето негодувание — защото си ме вдигнал и долу си ме хвърлил.

به‌خاطر خشم و غضب تو، به جای نان، خاکستر می‌خورم و اشکهایم با آبی که می‌نوشم، آمیخته‌اند، زیرا تو مرا بلند كرده و بر زمین زدی.

Дните ми са като удължена сянка и аз като трева изсъхвам.

عمرم مانند سایه‌های غروب به سرعت رو به زوال است و همچون گیاه پژمرده می‌شوم.

Но Ти, ГОСПОДИ, оставаш вечно и споменът Ти — през всички поколения.

امّا تاج و تخت تو ای خداوند، ازلی و ابدی است و تمام نسلهای بشر نام تو را به یاد خواهند آورد.

Ти ще станеш и ще се смилиш над Сион, защото е време да му окажеш милост, защото определеното време дойде.

می‌دانم که تو خواهی آمد و بر صهیون رحم خواهی كرد و اكنون وقت آن است تا وعده‌ای را که داده بودی، عملی کنی، و رحمت خود را نشان بدهی.

Защото слугите Ти милеят за камъните му и жалеят за развалините му.

بندگان تو آن را دوست می‌دارند، گرچه ویرانه گشته؛ نسبت به آن رحمت می‌دارند، گرچه خرابه گشته.

Така народите ще се боят от Името на ГОСПОДА и всичките земни царе — от славата Ти.

ملل جهان از نام خداوند، و پادشاهان روی زمین، از عظمت و جلال او خواهند ترسید.

Защото ГОСПОД ще съгради Сион и ще се яви в славата Си,

هنگامی‌که خداوند صهیون را دوباره آباد ‌کند، جلال و شکوه او آشكار خواهد شد.

ще се обърне към молитвата на оставените и няма да презре молитвата им.

به زاریِ بیچارگان گوش خواهد داد و دعای ایشان را اجابت خواهد كرد.

Това ще се запише за бъдещото поколение и народ, който ще се създаде, ще хвали ГОСПОДА.

این را برای نسلهای آینده بنویسید تا از کارهای خداوند آگاه شوند و کسانی‌که هنوز به دنیا نیامده‌اند، او را بستایند.

Защото Той надникна от височината на Своето светилище, от небето ГОСПОД погледна към земята,

خداوند از جایگاه عالی و مقدّس خود در آسمان به زمین نظر افکنده است.

за да чуе стенанието на затворника, да освободи обречените на смърт,

ناله‌های زندانیان را شنید و آنهایی را که محکوم به مرگ بودند، رهایی بخشید.

за да провъзгласяват Името на ГОСПОДА в Сион и хвалата Му в Ерусалим,

در نتیجه نام خداوند در صهیون ذکر خواهد گردید و در اورشلیم او را خواهند پرستید،

когато се съберат заедно народите и царствата, за да служат на ГОСПОДА.

وقتی همهٔ اقوام و پادشاهان جهان با هم جمع شوند و او را پرستش نمایند.

Той отслаби силата ми в пътя, съкрати дните ми.

خداوند مرا در جوانی ضعیف و ناتوان ساخت و عمرم را کوتاه کرد.

Аз казах: Боже мой, не ме вземай в половината на дните ми! Твоите години са през всички поколения.

ای خدا نگذار که اکنون بمیرم، قبل از آنکه به پیری برسم. ای خدا، تو تا به ابد زنده هستی

От древността Ти си основал земята и дело на Твоите ръце са небесата.

در ابتدا زمین را آفریدی و آسمانها کار دستهای توست.

Те ще погинат, но Ти пребъдваш; те всички ще овехтеят като дреха, като одежда ще ги смениш и ще бъдат изменени.

آنها از میان خواهند رفت، امّا تو باقی خواهی ماند. همهٔ آنها همچون لباس، کُهنه خواهند شد و تو آنها را مانند ردا عوض خواهی كرد و دور خواهی انداخت و نابود خواهند شد.

Но Ти си същият и Твоите години няма да свършат.

امّا تو همیشه همان هستی و عمر تو، پایانی نخواهد داشت.

Синовете на слугите Ти ще останат и потомството им ще се утвърди пред Теб.

فرزندان ما، در پناه تو در امان هستند و در زیر سایهٔ حمایت تو، نسل آنها پایدار خواهد بود.