Psalms 10

(По славянската номерация част от девети.) ГОСПОДИ, защо стоиш далеч? Защо се криеш в скръбни времена?

خداوندا، چرا دور ایستاده‌ای؟ چرا هنگامی‌که ما در سختی هستیم خود را پنهان می‌کنی؟

Безбожният с гордост преследва сиромаха. Нека се хванат в кроежите, които те сами измислиха!

شریران متکبّرند و بر فقیران ستم می‌کنند، آنان را در دامهای خودشان گرفتار کن.

Защото безбожният се хвали с желанието на душата си — алчният се благославя и презира ГОСПОДА.

شریران به مقاصد شریرانهٔ خود افتخار کرده، طمعکاران را می‌ستایند و خداوند را انکار می‌کنند.

Безбожният казва в гордостта на лицето си: Господ няма да изследва. Всичките му мисли са, че няма Бог.

شریران در غرور خود به خداوند توجّه ندارند، و در فکر ایشان، خدا جایی ندارد!

Пътищата му са криви винаги, Твоите присъди са високо, много далеч от него. На всичките си врагове гледа с презрение,

مرد شریر در همه‌چیز موفّق است، او دشمنان خود را به هیچ می‌شمارد و نمی‌تواند داوری خدا را بفهمد.

казва в сърцето си: Няма да се поклатя, през всички поколения няма да бъда в беда.

در دل خود می‌گوید: «هرگز نخواهم افتاد، هرگز مشکلی نخواهم داشت.»

Устата му е пълна с проклятие и измама, и потисничество, под езика му е съсипия и суета.

سخنانش سراسر دروغ، نفرین و تهدید است و شرارت و گناه از زبانش جاری است.

Седи в засада в двора, в тайните места, за да убие невинния, очите му дебнат сиромаха.

در روستاها برای کشتن مردم بی‌گناه کمین می‌کند، و مراقب است تا اشخاص بیچاره را گرفتار سازد.

Причаква скришно като лъв в леговището си, причаква, за да хване бедния, хваща бедния, като го влачи в мрежата си.

مانند شیر در مخفیگاه خود کمین می‌کند و در انتظار مردم درمانده است تا آنها را به دام اندازد.

Навежда се, снишава се и падат сиромасите във силните му нокти.

مردم بیچاره در مقابل آنان تعظیم می‌کنند و اسیر قدرت آنان می‌گردند.

Казва в сърцето си: Бог е забравил, скрил е лицето Си, никога няма да види.

مرد شریر در دل خود می‌گوید: «خدا فراموش کرده و روی خود را برگردانیده است.»

Стани, ГОСПОДИ! Боже, издигни ръката Си! Не забравяй сиромасите.

ای خداوند، ای خدای من، برخیز و شریران را مجازات کن، بیچارگان را فراموش مکن.

Защо безбожният презира Бога, казва в сърцето си: Ти няма да изследваш?

چگونه شریر می‌تواند به خدا اهانت کند و به خود بگوید که خدا مرا مجازات نخواهد کرد؟

Ти си видял, защото гледаш неправдата и притеснението, за да отплатиш с ръката Си. На Теб се предава сиромахът, на сирачето Ти си помощник.

امّا تو ای خداوند، غم و مصیبت مردم را می‌بینی، تو همیشه برای کمک به درماندگان آماده‌ای، و توکّل آنان به توست، تو مددکار یتیمان هستی.

Строши ръката на безбожния и злия, изискай безбожието му, докато не намериш вече.

بازوی مردم شریر و بدکار را بشکن و آنها را به‌خاطر خطاهایشان مجازات کن تا شرارتشان از بین برود.

ГОСПОД е Цар за вечни векове, езичниците погинаха от земята Му.

خداوند تا به ابد پادشاه است. کسانی‌که خدایان دیگر را پرستش می‌کنند، از زمین وی رانده خواهند شد.

ГОСПОДИ, Ти чу желанието на смирените, сърцето им ще утвърдиш; ще направиш внимателно ухото Си,

ای خداوند، تو دعای فروتنان را می‌شنوی. دل آنان را قوی می‌گردانی و به فریاد و زاری آنان گوش می‌دهی.

за да отдадеш правото на сирачето и угнетения, така че земен човек да не потиска вече.

تو گریهٔ یتیمان و ستمدیدگان را می‌شنوی، تو به نفع آنان داوری خواهی کرد.