Proverbs 29

Човек, който често е изобличаван, но остава твърдоглав, ще бъде съкрушен внезапно, и то без изцеление.

کسی‌که بعد از سرزنش زیاد بازهم سرسختی کند، ناگهان شکسته خواهد شد و علاجی نخواهد داشت.

Когато праведните се умножават, народът се радва, но когато безбожен управлява, народът стене.

تا وقتی‌که قدرت در دست اشخاص نیک است، مردم خوشحال هستند، ولی اگر قدرت به دست افراد بد بیفتد، مردم ناله خواهند کرد.

Човек, който обича мъдростта, радва баща си, а който дружи с блудници, разпилява имота му.

پسر عاقل والدین خود را خوشحال می‌سازد، امّا پسری که به دنبال زنان بدکار می‌رود، دارایی آنها را برباد می‌دهد.

Царят утвърждава страната чрез правосъдие, а подкупният я съсипва.

پادشاه عادل به کشور خود ثبات می‌بخشد، ولی آن که مالیات زیاد می‌گیرد، مملکت خود را نابود می‌سازد.

Човек, който ласкае ближния си, простира мрежа пред стъпките му.

شخص متملّق با چاپلوسی به دوست خود صدمه می‌زند.

В престъплението на злия има примка, а праведният се радва и се весели.

شریران در دام گناه خود گرفتار می‌شوند، امّا شادکامی نصیب مردم درستکار می‌گردد.

Праведният е загрижен за правото на бедните, а безбожният не се грижи да знае.

شخص درستکار نسبت به فقرا با انصاف است، امّا شریر به فکر آنها نیست.

Присмивачите подпалват града, а мъдрите отклоняват гнева.

شخص احمقی که دیگران را مسخره می‌کند، شهری را به آشوب می‌کشد، امّا آدم دانا خشم را فرو می‌نشاند.

Ако мъдър човек се съди с безумен човек, той се сърди и се смее, и няма покой.

وقتی یک آدم عاقل با یک شخص احمق به دادگاه می‌رود، شخص احمق خشمگین می‌شود و او را مسخره می‌کند و صلحی نخواهد بود.

Кръвожадните мъже мразят невинния, а праведните се грижат за живота му.

کسانی‌که تشنهٔ خون هستند از افراد نیکو نفرت دارند و به فکر هلاکت آنان می‌باشند.

Безумният изригва цялото си недоволство, а мъдрият накрая го успокоява.

آدم احمق، بزودی خشم خود را ظاهر می‌سازد، امّا شخص عاقل از خشم خود جلوگیری می‌کند.

Владетел, който слуша лъжливи думи, всичките му служители са безбожни.

اگر حاکم به سخنان دروغ گوش بدهد، تمام خادمانش دروغگو می‌شوند.

Бедният и потисникът се срещат — ГОСПОД дава светлина на очите и на двамата.

فقیر و ثروتمند در یک چیز مانند هم هستند: خداوند به هردوی آنها چشم بینا داده است.

Цар, който съди нищите с истина, престолът му ще бъде утвърден навеки.

پادشاهی که نسبت به مردم مسکین با انصاف باشد، سلطنتش همیشه پایدار می‌ماند.

Пръчката и изобличението дават мъдрост, а дете, оставено без грижа, засрамва майка си.

برای تربیت کودکان چوب و تأدیب لازم است، اگر او را آزاد بگذاری و سرزنش نکنی، باعث شرمندگی مادر خود می‌شود.

Когато безбожните се умножават, престъплението се умножава, но праведните ще видят падането им.

وقتی شریران به قدرت می‌رسند، جرم زیاد می‌شود. امّا مردم درستکار سقوط آنها را به چشم خواهند دید.

Поправяй сина си, и той ще ти даде спокойствие, ще даде наслада на душата ти.

فرزندت را تأدیب کن تا باعث خوشی و آرامش تو گردد.

Където няма видение, народът се покварява, а блажен онзи, който пази закона.

مردمی که خدا راهنمایشان نباشد، سرکش می‌شوند. خوشا به حال قومی که از دستورات الهی پیروی می‌کنند.

Слуга няма да се поправи само с думи, защото разбира, но няма да откликне.

نوکران، تنها با نصیحت اصلاح نمی‌شوند، زیرا آنها هرچند سخنان تو را بفهمند، امّا به آنها توجّه نمی‌کنند.

Виждаш ли човек, прибързан в думите си? Има повече надежда за безумния, отколкото за него.

شخصی که بدون فکر کردن و با عجله حرف می‌زند، از یک احمق هم بدتر است.

Който глези слугата си от детинство, най-накрая той ще стане като син.

نوکری که آقایش او را از کودکی به ناز پرورده باشد، سرانجام تمام دارایی آقای خود را غصب می‌کند.

Гневлив човек възбужда препирни и избухлив човек изобилства в престъпление.

شخص تندخو کشمکش برپا می‌کند و آدم بدخُلق فتنه‌انگیز است.

Гордостта на човека ще го унижи, а смиреният ще придобие чест.

تکبّر، انسان را به زمین می‌زند؛ امّا فروتنی باعث سرفرازی می‌شود.

Който е съдружник с крадец, мрази живота си — чува клетвата, но не разкрива.

کسی‌که با دزد همدست می‌شود، به جان خود دشمنی می‌کند. اگر در دادگاه حقیقت را بگوید، مجازات خواهد شد و اگر را نگوید، خدا او را لعنت می‌کند.

Страхът от човека слага примка, но който се уповава на ГОСПОДА, ще бъде в безопасност.

کسی‌که از انسان می‌ترسد در دام می‌افتد، امّا هرکه بر خداوند توکّل می‌کند، در امان می‌ماند.

Мнозина търсят лицето на владетеля, но съдът за човека е от ГОСПОДА.

بسیاری از مردم از حاکم انتظار لطف دارند، امّا داوری فقط به دست خداوند است.

Неправедният е мерзост за праведните, а правият в пътя си е мерзост за безбожните.

درستکاران از شریران نفرت دارند و شریران از درستکاران.