Job 9

Тогава Йов отговори и каза:
همهٔ اینها را که گفتی می‌دانم و قبلاً هم شنیده‌ام. امّا انسان فانی چطور می‌تواند در برابر خدا راست و نیک باشد؟
Наистина, зная, че това е така, но как може смъртен човек да се оправдае пред Бога?
همهٔ اینها را که گفتی می‌دانم و قبلاً هم شنیده‌ام. امّا انسان فانی چطور می‌تواند در برابر خدا راست و نیک باشد؟
Ако поиска да спори с Него, няма да може да Му отговори едно на хиляда.
چه کسی می‌تواند با خدا بحث کند؟ کسی قادر نیست از هزار سؤالی که می‌کند، یکی را هم جواب بدهد.
Той е мъдър по сърце и мощен по сила — кой се е закоравил против Него и е останал невредим?
زیرا خدا دانا و تواناست و کسی نمی‌تواند در برابر او مقاومت کند.
Той премества планините, без да разберат, преобръща ги в гнева Си.
بی‌خبر کوهها را منتقل می‌سازد و با خشم و غضب، آنها را واژگون می‌کند.
Той поклаща земята от мястото й и стълбовете й треперят.
زمین را از جایش تکان می‌دهد و پایه‌های آن را به لرزه می‌آورد.
Той заповядва на слънцето и то не изгрява и запечатва звездите.
اگر به آفتاب فرمان بدهد، طلوع نمی‌کند و ستارگان در شب نمی‌درخشند.
Той сам простира небесата и стъпва по височините на морето.
به تنهایی آسمانها را گسترانید و بر امواج دریا خرامید.
Той прави Мечката, Орион и Плеядите, и стаите на юга.
دُب اکبر، جبار، ثریا و ستارگان جنوب را آفرید.
Той върши велики неизследими неща и безбройни чудеса.
عقل ما از درک کارهای بزرگ و بی‌شمار او عاجز است.
Ето, минава край мен и не Го виждам; преминава и не Го усещам.
از کنار من می‌گذرد و من نمی‌توانم او را ببینم. حرکت می‌کند و من احساس نمی‌کنم.
Ако грабне, кой ще Му попречи? Кой ще Му каже: Какво правиш?
هرچه را بخواهد می‌برد و کسی نمی‌تواند مانع او شود و بگوید که چه می‌‌کنی؟
Бог няма да отвърне Своя гняв; горделивите помощници под Него се повалят.
خدا از خشم خود دست نمی‌کشد و دشمنان خود را که به هیولای دریایی کمک کردند، پایمال می‌سازد.
Как тогава мога аз да Му отговоря и да избера думите си към Него?
پس من چطور می‌توانم با او بحث کنم؟
Защото дори да бях праведен, не бих могъл да Му отговоря, а бих попросил милост от своя Съдия.
هر چند گناهی ندارم، ولی چیزی نمی‌توانم بگویم؛ جز اینکه از خدایی که داور من است، طلب رحمت کنم.
Ако извиках, и Той ми отговореше, нямаше да повярвам, че слуша гласа ми —
حتّی اگر مرا بگذارد که حرفی بزنم، یقین ندارم که به سخنان من گوش بدهد.
Той, който ме смазва с вихрушка и умножава раните ми без причина,
او تُندباد را می‌فرستد و مرا پراکنده می‌سازد و بدون جهت به زخمهایم می‌افزاید.
не ме оставя дъх да си поема, насища ме с горчивина.
مرا نمی‌گذارد که نفس بکشم و زندگی مرا با تلخی پُر می‌سازد.
Ако е до сила, ето, Той е силният! А ако е до съд, Той казва: Кой може да Ме призове?
با او یارای مقابله ندارم، زیرا قادر و تواناست. اگر به دادگاه شکایت کنم، چه کسی می‌تواند او را احضار کند؟
Дори и праведен да бях, устата ми би ме осъдила; дори да бях невинен, тя би показала, че съм покварен.
اگر بی‌گناه هم باشم، سخنان زبانم مرا محکوم می‌سازد و هر چیزی که بگویم، مرا مجرم می‌کند.
Ако бях непорочен, не бих познал себе си, презрял бих живота си.
گرچه گناهی ندارم، امّا برای من فرقی نمی‌کند، زیرا از زندگی سیر شده‌ام.
Все едно е! Затова аз казвам: Той погубва и непорочния, и безбожния.
خدا بی‌گناه و گناهکار را یکسان از بین می‌برد.
Ако бичът убива внезапно, Той се смее на изпитанието на невинните.
وقتی مصیبتی برسد و بی‌گناهی را ناگهان هلاک کند، خدا می‌خندد.
Земята е предадена в ръката на безбожните; Той покрива лицата на нейните съдии. Ако не е Той, тогава кой?
اختیار زمین را به دست مردم شریر داده و چشمان قضات را کور کرده است. اگر خدا این کار را نکرده، چه کسی کرده است؟
А мойте дни по-бързи са от бързоходец; бягат, без добро да видят.
زندگی من سریعتر از پیک تیزرو می‌گذرد، بدون آن که روی خوشی را ببینم.
Преминават като леки кораби, като орел, който се спуска върху плячката си.
سالهای عمرم مانند کشتیهای تندرو و همچون عقابی که بر شکار خود فرود می‌آید، به سرعت سپری می‌شوند.
Ако кажа: Ще забравя оплакването си, ще оставя тъжното си лице и ще се развеселя! —
اگر خندان باشم و سعی کنم که غمهای خود را از یاد ببرم، چه فایده؟
страх ме е от всичките ми болки; знам, че няма да ме считаш за невинен.
زیرا می‌ترسم که مبادا غم و رنج، دوباره به سراغ من بیایند و می‌دانم که خدا مرا خطاکار می‌شمارد.
Беззаконен съм — защо тогава да се трудя напразно?
پس اگر محکوم می‌شوم، چرا بی‌جهت تلاش کنم؟
Ако се измия със снежна вода и очистя ръцете си със сапун,
هیچ شوینده‌ای نمی‌تواند گناهان مرا بشوید.
Ти пак ще ме хвърлиш в ямата и собствените ми дрехи ще се гнусят от мен.
تو مرا در گل و لای و کثافت فرو می‌بری تا حتی لباس خودم از من نفرت کند.
Защото не е човек като мен, за да Му отговоря, за да отидем заедно на съд.
تو مانند من، انسانی فانی نیستی که بتوانم به تو جواب بدهم و با تو به دادگاه بروم.
Няма посредник между нас, който да сложи ръката си върху двама ни.
کسی نیست که بین ما داوری کند و ما را آشتی بدهد.
Нека оттегли от мен жезъла Си и да не ме плаши Неговият ужас!
اگر از مجازات من دست برداری و هیبت تو مرا به وحشت نیاندازد،
Тогава ще говоря и няма да се страхувам от Него; но сега не е така с мен.
آنگاه می‌توانم بدون ترس با تو حرف بزنم، امّا متأسفانه این‌طور نیست.