Job 8

Тогава шуахецът Валдад отговори и каза:

ایّوب، تا به کی این حرفها را می‌زنی؟ سخنان تو مثل باد هواست.

Докога ще говориш така и думите на устата ти ще бъдат силен вятър?

ایّوب، تا به کی این حرفها را می‌زنی؟ سخنان تو مثل باد هواست.

Ще изкриви ли Бог съда? Всемогъщият ще изкриви ли правдата?

خدا هرگز بی‌عدالتی نمی‌کند. خدای قادر مطلق، همیشه راست و با انصاف است.

Ако синовете ти са съгрешили против Него, Той ги е отхвърлил заради престъплението им.

فرزندانت در برابر خدا گناه کردند و خدا آنها را طبق کارهایشان جزا داد.

Ако ти би потърсил усърдно Бога и би помолил Всемогъщия за милост,

اگر تو طالب خدای قادر مطلق باشی و با دعا و زاری به نزد او بازگردی،

ако би бил чист и праведен, Той непременно би се събудил сега заради теб и би дал благоденствие на праведното ти жилище.

و اگر در پاکی و درستکاری زندگی کنی، آن وقت خدا به یقین به کمک تو می‌شتابد و به عنوان پاداش، خانواده‌ات را به تو بر می‌گرداند

И да е било началото ти малко, краят ти ще се увеличи много.

و بیشتر از آنچه که در ابتدا داشتی، به تو می‌دهد.

Защото, разпитай, моля те, предишния род и размисли върху откритото от бащите им;

از بزرگان و موی سپیدان بپرس و از تجربهٔ آنها بیاموز.

понеже ние сме едва от вчера и не знаем нищо, защото земните ни дни са като сянка.

زیرا ما مدّت کوتاهی زندگی کرده‌ایم، معلومات ما بسیار کم است و عمر ما بر زمین همچون سایه‌ای زودگذر است.

Те няма ли да те научат, да ти кажат, да отронят думи от сърцето си?

از حکمت گذشتگان تعلیم بگیر و سخنان حکیمانهٔ آنها را سرمشق خود قرار بده.

Никне ли шавар без блато? Расне ли тръстика без вода?

در جایی که آب نباشد، نی نمی‌روید و آن را در خارج از نیزار نمی‌توان یافت.

Докато е още зелена и неокосена, изсъхва преди всяка друга трева.

اگر آب خشک شود، حتّی پیش از آن که وقت بریدن آن برسد، پژمرده می‌گردد.

Така са пътищата на всички, които забравят Бога; и надеждата на лицемера ще погине,

عاقبتِ کسانی‌که خدا را ترک می‌کنند، همین‌گونه است و دیگر امیدی برایشان باقی نمی‌ماند.

увереността му ще се отсече и упованието му е паяжина.

این مردم به کسانی می‌مانند که به تار عنکبوت اعتماد می‌کنند.

Той се опира на къщата си, но тя не устоява; хваща се здраво за нея, но тя не издържа.

اگر به آن تکیه کنند، می‌افتند و اگر از آن آویزان شوند، آنها را نگاه نمی‌دارد.

Сочен е на слънцето и клоните му се простират над градината му.

شخص شریر مثل علفی است که در زیر تابش آفتاب تازه می‌گردد و شاخه‌هایش در باغ پهن می‌شوند.

Корените му обвиват скалната грамада и той гледа каменната къща.

در بین سنگها ریشه می‌دواند و ریشه‌هایش به دور آنها محکم می‌پیچند.

Ако го изтръгне Бог от мястото му, то ще се отрече от него, казвайки: Не съм те виждал.

امّا اگر از بیخ کنده شود، دیگر کسی به یاد نمی‌آورد که آن علف در آنجا بوده است.

Ето, това е радостта на пътя му! А от пръстта изникват други.

بلی، سرنوشت مردم بی‌خدا هم به همین طریق است؛ و دیگران می‌آیند و جایشان را می‌گیرند.

Ето, Бог няма да отхвърли непорочния, нито ще подаде ръка на злодеите.

خدا هرگز مردم درستکار را ترک نمی‌کند و به شریران کمک نمی‌نماید.

Докато напълни устата ти със смях и устните ти със ликуване,

لبانت را از خنده پُر می‌سازد تا از خوشی فریاد بزنی.

онези, които те мразят, ще се облекат със срам и шатрата на безбожните няма да бъде вече!

بدخواهانت را شرمنده و خانهٔ شریران را ویران می‌کند.