Job 19

Тогава Йов отговори и каза:

تا به کی می‌خواهید با سخنانتان مرا عذاب بدهید و دلم را بشکنید؟

Докога ще измъчвате душата ми и с думи ще ме съкрушавате?

تا به کی می‌خواهید با سخنانتان مرا عذاب بدهید و دلم را بشکنید؟

Вече десет пъти стана да ме укорявате, не се срамувате да ме обиждате.

بارها به من اهانت کرده‌اید و از رفتار خود با من خجالت نمی‌کشید.

И ако наистина съм съгрешил, грешката ми с мен остава.

اگر من گناهی کرده باشم، ضرر آن به خودم می‌رسد و به شما آسیبی نمی‌رساند.

Ако наистина ще се големеете против мен и ще хвърляте против мен позора ми,

شما خود را بهتر و برتر از من می‌دانید و مصیبتهای مرا نتیجهٔ گناه من می‌پندارید.

знайте тогава, че Бог е изкривил правото ми и с мрежата Си ме е заобиколил.

درحالی‌که خدا این روز بد را بر سر من آورده و به دام خود گرفتارم کرده است.

Ето, аз викам: Неправда! — но няма кой да ме чуе; крещя за помощ, но няма правосъдие.

حتّی وقتی از ظلمی که به من شده است، فریاد می‌زنم و کمک می‌طلبم، کسی به داد من نمی‌رسد.

Той е преградил пътя ми, така че не мога да мина, и е сложил тъмнина в пътеките ми.

خدا راه مرا بسته و آن را تاریک کرده است و امید رهایی از این وضع برای من نیست.

Съблякъл ме е от славата ми и е отнел венеца от главата ми.

او عزّت و اعتبار مرا از بین برد و هرچه که داشتم از من گرفته.

Отвсякъде ме съкрушава и аз преминавам; и е изкоренил надеждата ми като дърво.

از هر طرف مرا خُرد نموده و نهال آرزوهای مرا از ریشه کنده است.

Разпалил е и яростта Си против мен, счита ме като един от враговете Си.

آتش غضب خود را بر من افروخته و مرا دشمن خود می‌شمارد.

Полковете Му настъпват заедно и построяват пътя си срещу мен, разполагат се на стан около шатрата ми.

لشکر خود را می‌فرستد تا چادر مرا محاصره کنند.

Отдалечил е от мен братята ми и познатите ми напълно се отчуждиха от мен.

او خانواده‌ام را از من جدا کرد و آشنایانم را با من بیگانه ساخت.

Роднините ми ме оставиха и близките ми ме забравиха.

خویشاوندان و دوستانِ نزدیک من، فراموشم کرده‌اند

Домашните ми и слугините ми ме считат за чужд, в очите им съм чужденец.

و مهمان خانه‌ام مرا از یاد برده است. کنیزان خانه‌ام مرا نمی‌شناسند و برای آنها بیگانه شده‌ام.

Викам слугата си, но той не отговаря, моля го с устата си.

خدمتکار خود را با زاری و التماس صدا می‌کنم، امّا او جوابم را نمی‌دهد.

Дъхът ми е противен на жена ми и молбите ми — на децата на майчината ми утроба.

زن من طاقت بوی دهان مرا ندارد و برادرانم از من بیزار هستند.

Дори и малките деца ме презират, ставам и те говорят против мен.

حتّی بچّه‌ها با حقارت به من می‌نگرند و مسخره‌ام می‌کنند.

Всичките ми близки се отвращават от мен и онези, които обичам, се обърнаха против мен.

دوستان صمیمی‌ام از من نفرت دارند و کسانی را که دوست می‌داشتم، از من روی‌گردان شده‌اند.

Костите ми залепват за кожата ми и плътта ми, отървах се само с кожата на зъбите си.

از من فقط پوست و استخوان باقیمانده است و به سختی از مرگ گریخته‌ام.

Съжалете ме, съжалете ме, вие, приятели мои, защото Божията ръка до мен се допря!

شما دوستان من هستید، بر من رحم کنید، زیرا دست خدا مرا به این روز انداخته است.

Защо ме преследвате като Бог и не се насищате с плътта ми?

چرا شما هم مانند خدا مرا عذاب می‌دهید؟ چرا مرا به حال خودم نمی‌گذارید؟

О, да се напишеха думите ми! Да се запишеха в книга!

ای کاش سخنان مرا کسی به یاد می‌آورد و در کتابی می‌نوشت

Да бяха издълбани на скала навеки с желязна писалка и олово!

و یا با قلم آهنین آنها را بر سنگی حک می‌کرد، تا برای همیشه باقی بمانند.

Защото зная, че е жив Изкупителят ми, и че в последното време ще застане на земята.

امّا می‌دانم که نجات‌دهندهٔ من در آسمان است و روزی برای دفاع من به زمین خواهد آمد.

И след като изтлее кожата ми, пак от плътта си ще видя Бога,

یقین دارم که حتّی پس از آن که گوشت و پوست بدنم بپوسند، خدا را می‌بینم.

когото сам аз ще видя и моите очите ще гледат, но не като чужденец. Вътрешностите ми вътре в мен топят се.

او برای من بیگانه نیست. او را با همین چشمان خود خواهم دید.

Като казвате: Как ще го гоним? — и че коренът на това се намира в мен —

وقتی گفتید: «چگونه او را عذاب دهیم؟» از حال رفتم. شما می‌خواستید با بهانه‌ای مرا متّهم سازید.

тогава бойте се от меча, защото гневът носи наказанието на меча, за да познаете, че има съд.

پس از شمشیر مجازات خدا بترسید و بدانید که روز داوری خدا در انتظار شماست.