Ecclesiastes 10

Умрели мухи развалят маслото на мировареца и го правят да вони; същото прави и малко безумие на един, който е уважаван за мъдрост и чест.

همان‌طور که مگسهای مُرده شیشه عطر را متعفّن می‌سازند، یک عمل کوچک احمقانه نیز می‌تواند حکمت و عزّت یک شخص را از بین ببرد.

Разумът на мъдрия е в десницата му, а разума на безумния — в левицата му.

دل مرد دانا او را مایل به کارهای نیک می‌سازد، امّا دل یک شخص احمق او را به کارهای بد وادار می‌سازد.

Дори когато безумният ходи по пътя, той няма разум и показва на всекиго, че е безумен.

آدم احمق حتّی در راه رفتن هم حماقت خود را به هرکس نشان می‌دهد.

Ако духът на владетеля се надигне против теб, не напускай мястото си, защото кротостта предотвратява големи грехове.

وقتی رئیس شما بر شما خشمگین می‌شود، کار خود را ترک نکنید. اگر در برابر خشم او خونسرد باشید، بسیاری از مشکلات حل می‌شوند.

Има зло, което видях под слънцето, като грешка, произхождаща от владетеля —

بدی دیگر هم در این جهان دیدم که در اثر اشتباه حاکمان به وجود می‌آید.

безумието се поставя на голяма почит, а богатите седят на скромни места.

به اشخاص نادان مقام و منصب عالی داده می‌شود، امّا به ثروتمندان اهمیّتی نمی‌دهند.

Видях слуги на коне и князе да ходят на земята като слуги.

غلامان را دیدم که بر اسب سوار هستند و اشخاص نجیب و بزرگ مثل غلامان پیاده می‌روند.

Който копае яма, ще падне в нея и който разбива ограда, змия ще го ухапе.

کسی‌که چاه می‌کند خودش در آن می‌افتد، و آن که دیوار را سوراخ می‌کند مار او را می‌گزد.

Който копае камъни, ще се рани от тях; който цепи дърва, се излага на опасност от тях.

کسی‌که در معدنِ سنگ کار می‌کند با سنگ زخمی می‌شود و کسی‌که درختی را می‌برد، به وسیلهٔ درخت زخمی می‌شود.

Ако се притъпи желязото и човек не наточи острието, трябва да използва повече сила. А мъдростта е полезна за оправяне.

اگر لبهٔ تبر تیز نباشد قوّت بیشتری لازم دارد و شخص عاقل پیش از شروع کار لبهٔ آن را تیز می‌کند.

Ако змията ухапе, преди да бъде омаяна, няма полза за омайвача.

قبل از اینکه مار کسی را بگزد، باید آن را افسون کرد.

Думите от устата на мъдрия са благодатни, а устните на безумния ще го погълнат;

کلام شخص دانا فیض بخش است، امّا سخنان آدم نادان خودش را تباه می‌کند.

началото на думите на устата му е безумие, и краят на говоренето му е дива лудост.

ابتدای کلامش حماقت است و پایان آن دیوانگی محض.

Безумният умножава думи, но човек не знае какво ще бъде, и кой може да му извести какво ще бъде след него?

شخص احمق زیاد حرف می‌زند. هیچ‌کس نمی‌داند که بعداً چه اتّفاقی خواهد افتاد و هیچ‌کس نمی‌تواند بگوید بعد از مرگ چه خواهد شد.

Трудът на безумните ги уморява, понеже те дори не знаят как да отидат в града.

کار آدم نادان را فرسوده می‌کند، به طوری که حتّی نمی‌تواند راه خانهٔ خود را پیدا کند.

Горко ти, земьо, когато царят ти е дете и първенците ти преяждат сутрин!

افسوس به حال کشوری که پادشاه آن اختیاری از خود نداشته باشد و رهبرانش سحرگاهان بخورند و بنوشند و مست شوند!

Блазе ти, земьо, когато царят ти е син на благородни и първенците ти ядат навреме — за укрепване, а не за напиване!

خوشا به حال سرزمینی که پادشاهش نجیب‌زاده باشد و رهبران آن به موقع و به اندازه بخورند و بنوشند و مست نکنند!

От леност се съсипва къщният покрив и от безделието на ръцете къщата прокапва.

در اثر تنبلی سقف خانه چِکه می‌کند و فرو می‌ریزد.

Угощение се приготвя за забавление и виното весели живота, а парите отговарят на всичко.

جشن خوشی می‌آورد و شراب سرمستی، امّا بدون پول هیچ‌کدام را نمی‌توانی داشته باشی.

Не проклинай царя дори и в мисълта си и не проклинай богатия дори и в спалнята си, защото небесна птица може да отнесе гласа ти и крилата птица да разкаже това.

به پادشاه حتّی در فکر خود هم دشنام ندهید و حتّی در بستر خود هم شخص ثروتمند را لعنت نکنید، زیرا ممکن است پرنده‌ای سخنان تو را به گوش آنها برساند.