Lamentations 3

Аз съм човекът, който видя скръб от тоягата на Неговата ярост.

Mi estas la viro, kiu spertis suferon sub la vergo de Lia kolero.

Мен Той води и отведе в тъмнина, а не в светлина.

Min Li kondukis kaj irigis en mallumon, ne en lumon.

Само против мен обръща непрекъснато ръката Си цял ден.

Nur sur min Li turnas Sian manon ĉiutage denove.

Състари плътта ми и кожата ми, строши костите ми.

Li maljunigis mian karnon kaj haŭton, rompis miajn ostojn.

Загради ме и ме обкръжи с горчивина и мъка.

Li konstruis ĉirkaŭ mi, ĉirkaŭis min per maldolĉaĵoj kaj malfacilaĵoj.

Сложи ме да живея в тъмнина като отдавна умрелите.

En mallumon Li lokis min, kiel porĉiamajn mortintojn.

Обгради ме и не мога да изляза, утежни бронзовите ми окови.

Li ĉirkaŭbaris min, ke mi ne povu eliri; Li ligis min per pezaj ĉenoj.

Също и когато викам и ридая, спира молитвата ми.

Kvankam mi krias kaj vokas, Li kovras Siajn orelojn antaŭ mia preĝo.

Прегради пътищата ми с дялани камъни, изкриви пътеките ми.

Li baris miajn vojojn per hakitaj ŝtonoj; Li kurbigis miajn vojetojn.

Стана ми като мечка в засада, като лъв в скришни места.

Li estas por mi kiel urso en embusko, kiel leono en kaŝita loko.

Отби настрана пътищата ми и ме разкъса, опустоши ме.

Li depuŝis min de miaj vojoj, kaj disŝiris min; Li faris min objekto de teruro.

Опъна лъка Си и ме постави като прицел на стрела.

Li streĉis Sian pafarkon, kaj starigis min kiel celon por Siaj sagoj.

Заби в бъбреците ми стрелите на колчана Си.

En miajn renojn Li pafis la filojn de Sia sagujo.

Станах за присмех на целия си народ и за тяхна подигравателна песен цял ден.

Mi fariĝis mokataĵo por mia tuta popolo, ilia ĉiutaga rekantaĵo.

Насити ме с горчивини, напи ме с пелин.

Li satigis min per maldolĉaĵo, trinkoplenigis min per vermuto.

Строши зъбите ми с кремък, стъпка ме в праха.

Li disrompis miajn dentojn en malgrandajn pecojn, Li enpuŝis min en cindron.

Отблъснал си душата ми от мира, забравих благоденствието.

Mia animo estas forpuŝita for de paco; bonstaton mi forgesis.

И казах: Погина силата ми и надеждата ми в ГОСПОДА.

Kaj mi diris: Pereis mia forto kaj mia espero al la Eternulo.

Спомни си скръбта ми и скитането ми, пелина и жлъчката!

La memoro pri mia mizero kaj miaj suferoj estas vermuto kaj galo.

Душата ми ги помни непрестанно и се е смирила в мен.

Konstante rememorante tion, senfortiĝas en mi mia animo.

Това ще влагам в сърцето си, затова ще се надявам:

Sed tion mi respondas al mia koro, kaj tial mi esperas:

Заради милостите на ГОСПОДА ние не се довършихме, защото милосърдията Му не свършват.

Ĝi estas favorkoreco de la Eternulo, ke ni ne tute pereis; ĉar Lia kompatemeco ne finiĝis,

Те се подновяват всяка сутрин, голяма е Твоята вярност.

Sed ĉiumatene ĝi renoviĝas; granda estas Via fideleco.

Моят дял е ГОСПОД, казва душата ми, затова ще се надявам на Него.

Mia parto estas la Eternulo, diras mia animo; tial mi esperas al Li.

Добър е ГОСПОД към тези, които Го чакат, към душата, която Го търси.

La Eternulo estas bona por tiuj, kiuj esperas al Li, por la animo, kiu serĉas Lin.

Добро е тихо да се очаква спасението от ГОСПОДА.

Bone estas esperi pacience helpon de la Eternulo.

Добро е за човека да носи ярем в младостта си.

Bone estas al la homo, kiu portas jugon en sia juneco;

Нека седи насаме и мълчи, когато Господ му го е наложил.

Li sidas solece kaj silentas, kiam li estas ŝarĝita;

Нека сложи устата си в пръстта — може би има надежда.

Li metas sian buŝon en polvon, kredante, ke ekzistas espero;

Нека подаде бузата си на онзи, който го бие, нека се насити с позор.

Li donas sian vangon al tiu, kiu lin batas; li satigas sin per malhonoro.

Защото Господ не отхвърля завинаги,

Ĉar ne por eterne forlasas la Sinjoro;

а като е наскърбил, пак се смилява според многото Си милости.

Se Li iun suferigas, Li ankaŭ kompatas pro Sia granda favorkoreco;

Защото не от сърце Той наскърбява и огорчава човешките синове.

Ĉar ne el Sia koro Li sendas mizeron kaj suferon al la homoj.

Да се тъпчат под крака всички затворници на земята,

Kiam oni premas sub siaj piedoj ĉiujn malliberulojn de la tero,

да се изкривява съдът на човека пред лицето на Всевишния,

Kiam oni forklinas la rajton de homo antaŭ la vizaĝo de la Plejaltulo,

да се онеправдава човек в делото му — ГОСПОД няма ли да види?

Kiam oni estas maljusta kontraŭ homo en lia juĝa afero — Ĉu la Sinjoro tion ne vidas?

Кой е този, който каза и се изпълни, без да е заповядал ГОСПОД?

Kiu povas per sia diro atingi, ke io fariĝu, se la Sinjoro tion ne ordonis?

Не излизат ли от устата на Всевишния и злото, и доброто?

Ĉu ne el la buŝo de la Plejaltulo eliras la decidoj pri malbono kaj pri bono?

Защо се оплаква жив човек, и мъж за греховете си?

Kial murmuras homo vivanta? Ĉiu murmuru kontraŭ siaj pekoj.

Нека изследваме и изпитаме пътищата си и нека се върнем при ГОСПОДА!

Ni trarigardu kaj esploru nian konduton, kaj ni revenu al la Eternulo;

Нека издигнем сърцата си и ръцете си към Бога в небесата!

Ni levu nian koron kaj niajn manojn al Dio en la ĉielo.

Ние съгрешихме и отстъпихме и Ти не ни прости.

Ni pekis kaj malobeis, kaj Vi ne pardonis.

Обви се с гняв и ни преследва, убива ни, без да ни пожалиш.

Vi kovris Vin per kolero kaj persekutis nin; Vi mortigis, Vi ne kompatis.

Обви се с облак, за да не проникне молитва.

Vi kovris Vin per nubo, por ke ne atingu Vin la preĝo.

Помия и измет ни направи сред народите.

Vi faris nin balaindaĵo kaj abomenindaĵo inter la popoloj.

Всичките ни врагове раззинаха устата си против нас.

Malfermegis kontraŭ ni sian buŝon ĉiuj niaj malamikoj.

Ужас и яма ни сполетяха, опустошение и разрушение.

Teruro kaj pereo trafis nin, ruinigo kaj malfeliĉo.

Водни потоци лее окото ми заради разрушението на дъщерята на народа ми.

Torentojn da akvo verŝas mia okulo pri la malfeliĉo de la filino de mia popolo.

Окото ми пролива сълзи и не престава, защото няма отдих,

Mia okulo fluigas kaj ne ĉesas, ne ekzistas por ĝi halto,

докато ГОСПОД не се наведе и не погледне от небесата.

Ĝis la Eternulo ekrigardos kaj ekvidos de la ĉielo.

Окото ми наскърбява душата ми заради всичките дъщери на града ми.

Mia okulo suferigas mian animon pri ĉiuj filinoj de mia urbo.

Постоянно ме гонят като птичка враговете ми без причина.

Senkaŭze ĉasas min kiel birdon miaj malamikoj;

Отсякоха живота ми в рова и хвърлиха камък върху мен.

Ili pereigas mian vivon en kavo, ili ĵetas sur min ŝtonojn.

Водите стигнаха над главата ми, казах: Отсечен съм!

Akvo leviĝis kontraŭ mian kapon, kaj mi diris: Mi tute pereis.

Призовах Името Ти, ГОСПОДИ, от най-дълбокия ров.

Mi vokis Vian nomon, ho Eternulo, el la profunda kavo;

Ти чу гласа ми; не крий ухото Си от въздишките ми, от вика ми!

Vi aŭdis mian voĉon; ne kovru Vian orelon antaŭ mia vokado pri liberigo.

Ти се приближи в деня, когато Те призовах. Каза: Не бой се.

Vi alproksimiĝis, kiam mi vokis al Vi; Vi diris: Ne timu.

Ти защити, Господи, делото на душата ми, изкупи живота ми.

Vi, ho Sinjoro, defendis mian juĝaferon; Vi liberigis mian vivon.

Ти видя, ГОСПОДИ, онеправдаването ми, отсъди правото ми!

Vi vidis, ho Eternulo, la maljustaĵon, kiun mi suferas; juĝu mian aferon.

Ти видя цялото им отмъщение, всичките им замисли за мен.

Vi vidis ilian tutan venĝon, ĉiujn iliajn intencojn kontraŭ mi.

Ти чу хулите им, ГОСПОДИ, всичките им замисли против мен,

Vi aŭdis ilian insultadon, ho Eternulo, ĉiujn iliajn intencojn kontraŭ mi,

говоренето на тези, които се надигнаха против мен, и хитрините им цял ден.

La parolojn de tiuj, kiuj leviĝis kontraŭ min, kaj iliajn pensojn kontraŭ mi dum la tuta tago.

Виж сядането им и ставането им — аз съм им подигравателна песен.

Rigardu, kiam ili sidas kaj kiam ili leviĝas; mi ĉiam estas ilia rekantaĵo.

Върни им, ГОСПОДИ, отплата според делата на ръцете им!

Redonu al ili repagon, ho Eternulo, laŭ la faroj de iliaj manoj.

Дай им слепота на сърцето, Твоето проклятие да ги постигне!

Donu al ili doloron en la koro, sentigu al ili Vian malbenon.

Преследвай ги с гняв и ги изтреби изпод небесата ГОСПОДНИ!

Persekutu ilin en kolero, kaj ekstermu ilin el sub la ĉielo de la Eternulo.