Psalms 73

(По слав. 72) Псалм на Асаф. Наистина Бог е благ към Израил, към чистите по сърце.
Een psalm van Asaf. Immers is God Israël goed, dengenen, die rein van harte zijn.
А аз — краката ми без малко се препънаха, стъпките ми почти се подхлъзнаха,
Maar mij aangaande, mijn voeten waren bijna uitgeweken; mijn treden waren bijkans uitgeschoten.
защото завидях на надменните, като гледах благоденствието на безбожните,
Want ik was nijdig op de dwazen, ziende der goddelozen vrede.
защото нямат мъки в смъртта си и тялото им е охранено.
Want er zijn geen banden tot hun dood toe, en hun kracht is fris.
Не са в грижи като другите смъртни, нито са измъчвани като другите хора,
Zij zijn niet in de moeite als andere mensen, en worden met andere mensen niet geplaagd.
затова гордостта им е като гердан, насилието ги облича като дреха.
Daarom omringt hen de hovaardij als een keten; het geweld bedekt hen als een gewaad.
Очите им изпъкват от тлъстина, въображенията на сърцето им преливат.
Hun ogen puilen uit van vet; zij gaan de inbeeldingen des harten te boven.
Присмиват се и говорят злобно за насилие, говорят горделиво.
Zij mergelen de lieden uit, en spreken boselijk van verdrukking; zij spreken uit de hoogte.
Издигнали са устата си против небето и езикът им обхожда земята.
Zij zetten hun mond tegen den hemel, en hun tong wandelt op de aarde.
Затова народът му се връща тук и вода с пълна чаша се изцежда за тях.
Daarom keert zich Zijn volk hiertoe, als hun wateren eens vollen bekers worden uitgedrukt,
И те казват: Как ще знае Бог? И как ще има знание у Всевишния?
Dat zij zeggen: Hoe zou het God weten, en zou er wetenschap zijn bij den Allerhoogste?
Ето, това са безбожните — и винаги благополучни, умножават богатство!
Ziet, dezen zijn goddeloos; nochtans hebben zij rust in de wereld; zij vermenigvuldigen het vermogen.
Наистина аз напразно очистих сърцето си и измих в невинност ръцете си,
Immers heb ik te vergeefs mijn hart gezuiverd, en mijn handen in onschuld gewassen.
защото цял ден съм измъчван и наказван всяка сутрин.
Dewijl ik den gansen dag geplaagd ben, en mijn straffing is er alle morgens.
Ако кажех: Така ще говоря! — ето, бих изменил на поколението на синовете Ти.
Indien ik zou zeggen: Ik zal ook alzo spreken; ziet, zo zou ik trouweloos zijn aan het geslacht Uwer kinderen.
Тогава размислих, за да разбера това, но беше прекалено трудно пред очите ми,
Nochtans heb ik gedacht om dit te mogen verstaan; maar het was moeite in mijn ogen;
докато влязох в Божието светилище и разбрах техния край.
Totdat ik in Gods heiligdommen inging, en op hun einde merkte.
Ти наистина си ги поставил на хлъзгави места, сринал си ги в развалини.
Immers zet Gij hen op gladde plaatsen; Gij doet hen vallen in verwoestingen.
Как изведнъж стигнаха до запустение! Погинаха, изчезнаха от внезапен ужас.
Hoe worden zij als in een ogenblik tot verwoesting, nemen een einde, worden te niet van verschrikkingen!
Както сън, след като човек се събуди, така и Ти, Господи, когато се надигнеш, ще презреш образа им.
Als een droom na het ontwaken! Als Gij opwaakt, o Heere, dan zult Gij hun beeld verachten.
Така сърцето ми се огорчаваше и се измъчвах отвътре,
Als mijn hart opgezwollen was, en ik in mijn nieren geprikkeld werd,
толкова бях обезумял и не разбирах, бях като животно пред Теб.
Toen was ik onvernuftig, en wist niets; ik was een groot beest bij U.
И все пак аз съм постоянно с Теб, Ти си ме хванал за десницата ми.
Ik zal dan geduriglijk bij U zijn; Gij hebt mijn rechterhand gevat;
Ще ме водиш със съвета Си и след това ще ме приемеш в слава.
Gij zult mij leiden door Uw raad; en daarna zult Gij mij in heerlijkheid opnemen.
Кого имам на небето? И на земята не желая нищо друго освен Теб.
Wien heb ik nevens U in den hemel? Nevens U lust mij ook niets op de aarde!
Дори да отпаднат плътта ми и сърцето ми, Бог е канарата на сърцето ми и моят дял до века.
Bezwijkt mijn vlees en mijn hart, zo is God de Rotssteen mijns harten, en mijn Deel in eeuwigheid.
Защото, ето, тези, които се държат далеч от Теб, ще погинат, Ти изтребваш всички, които Те оставят в блудство.
Want ziet, die verre van U zijn, zullen vergaan; Gij roeit uit, al wie van U afhoereert;
Но за мен е добре да се приближа до Бога; аз положих упованието си в Господа БОГА, за да възгласявам всичките Твои дела!
Maar mij aangaande, het is mij goed nabij God te wezen; ik zet mijn betrouwen op den Heere HEERE, om al Uw werken te vertellen.