Psalms 17

(По слав. 16) Молитва на Давид. Чуй, ГОСПОДИ, правото дело, обърни внимание на вика ми, дай ухо на молитвата ми, която не идва от измамни устни.
Een gebed van David. HEERE! hoor de gerechtigheid, merk op mijn geschrei, neem ter ore mijn gebed, met onbedriegelijke lippen gesproken.
Нека правото ми излезе от лицето Ти, нека очите Ти видят правдата.
Laat mijn recht van voor Uw aangezicht uitgaan, laat Uw ogen de billijkheden aanschouwen.
Ти си изпитал сърцето ми, посетил си ме през нощта, изпитал си ме и не си намерил нищо. Мисълта ми не надхвърля устата ми.
Gij hebt mijn hart geproefd, des nachts bezocht, Gij hebt mij getoetst. Gij vindt niets; hetgeen ik gedacht heb, overtreedt mijn mond niet.
Колкото до човешките дела, чрез словото на устата Ти аз се опазих от пътеките на насилниците.
Aangaande de handelingen des mensen, ik heb mij, naar het woord Uwer lippen, gewacht voor de paden des inbrekers;
Стъпките ми се придържаха към Твоите пътеки, краката ми не се подхлъзнаха.
Houdende mijn gangen in Uw sporen, opdat mijn voetstappen niet zouden wankelen.
Боже, аз Те призовах, защото Ти ще ме послушаш. Приклони към мен ухото Си, послушай думите ми!
Ik roep U aan, omdat Gij mij verhoort; o God! neig Uw oor tot mij; hoor mijn rede.
Чудните си милости яви, Ти, който с десницата Си спасяваш от въставащите онези, които се уповават на Теб.
Maak Uw weldadigheden wonderbaar, Gij, die verlost degenen, die op U betrouwen, van degenen, die tegen Uw rechterhand opstaan!
Пази ме като зеница на око, скрий ме под сянката на крилете Си
Bewaar mij als het zwart des oogappels, verberg mij onder de schaduw Uwer vleugelen,
от безбожните, които ме съсипват, от смъртните ми врагове, които ме обкръжават.
Voor het aangezicht der goddelozen, die mij verwoesten, mijner doodsvijanden, die mij omringen.
Те затварят своето затлъстяло сърце, устата им говори с гордост.
Met hun vet besluiten zij zich, met hun mond spreken zij hovaardelijk.
Сега обиколиха стъпките ни, насочиха очите си, за да ни повалят на земята —
In onzen gang hebben zij ons nu omsingeld, zij zetten hun ogen op ons ter aarde nederbukkende.
като лъв, алчен да разкъса, и като лъвче, спотайващо се в скришни места.
Hij is gelijk als een leeuw, die begeert te roven, en als een jonge leeuw, zittende in verborgen plaatsen.
Стани, ГОСПОДИ, застани срещу него, повали го, с меча Си избави душата ми от безбожния,
Sta op, HEERE, kom zijn aangezicht voor, vel hem neder; bevrijd mijn ziel met Uw zwaard van den goddeloze;
от хора, ГОСПОДИ, с ръката Си, от хората на света, чийто дял е в този живот и чийто корем пълниш със скритото Си съкровище. Синовете им се насищат и остатъка оставят на децата си.
Met Uw hand van de lieden, o HEERE! van de lieden, die van de wereld zijn, welker deel in dit leven is, welker buik Gij vervult met Uw verborgen schat; de kinderen worden verzadigd, en zij laten hun overschot hun kinderkens achter.
Колкото до мен, аз ще видя лицето Ти в правда, ще се наситя от Твоя изглед, когато се събудя.
Maar ik zal Uw aangezicht in gerechtigheid aanschouwen, ik zal verzadigd worden met Uw beeld, als ik zal opwaken.