Matthew 14

А в онова време четверовластникът Ирод чу слуха за Иисус
Te dierzelfder tijd hoorde Herodes, de viervorst, het gerucht van Jezus;
и каза на слугите си: Това е Йоан Кръстител – той е възкръснал от мъртвите и затова тези сили действат чрез него.
En zeide tot zijn knechten: Deze is Johannes de Doper; hij is opgewekt van de doden, en daarom werken die krachten in Hem.
Защото Ирод беше хванал Йоан и го беше вързал и хвърлил в тъмница заради Иродиада, жената на брат си Филип;
Want Herodes had Johannes gevangen genomen, en hem gebonden, en in den kerker gezet, om Herodias' wil, de huisvrouw van Filippus, zijn broeder.
понеже Йоан му казваше: Не ти е позволено да я имаш.
Want Johannes zeide tot hem: Het is u niet geoorloofd haar te hebben.
И Ирод искаше да го убие, но се боеше от множеството, защото го считаха за пророк.
En willende hem doden, vreesde hij het volk, omdat zij hem hielden voor een profeet.
А когато празнуваха рождения ден на Ирод, дъщерята на Иродиада танцува по средата и угоди на Ирод.
Maar als de dag der geboorte van Herodes gehouden werd, danste de dochter van Herodias in het midden van hen, en zij behaagde aan Herodes.
Затова той с клетва й обеща да й даде каквото и да му поиска.
Waarom hij haar met ede beloofde te geven, wat zij ook zou eisen.
А тя, подучена от майка си, каза: Дай ми тук, на блюдо, главата на Йоан Кръстител.
En zij, te voren onderricht zijnde van haar moeder, zeide: Geef mij hier in een schotel het hoofd van Johannes den Doper.
Царят се наскърби, но заради клетвата си и заради седящите с него заповяда да й се даде;
En de koning werd bedroefd; doch om de eden, en degenen, die met hem aanzaten, gebood hij, dat het haar zou gegeven worden;
и прати да обезглавят Йоан в тъмницата.
En zond heen, en onthoofdde Johannes in den kerker.
И донесоха главата му на блюдо и я дадоха на момичето, а то я занесе на майка си.
En zijn hoofd werd gebracht in een schotel, en het dochtertje gegeven; en zij droeg het tot haar moeder.
А учениците му, като дойдоха, взеха тялото и го погребаха; после дойдоха и казаха на Иисус.
En zijn discipelen kwamen, en namen het lichaam weg, en begroeven hetzelve; en gingen en boodschapten het Jezus.
Когато Иисус чу това, се оттегли оттам с кораб на едно уединено място настрана. А множествата, като чуха, Го последваха пеша от градовете.
En als Jezus dit hoorde, vertrok Hij van daar te scheep, naar een woeste plaats alleen; en de scharen, dat horende, zijn Hem te voet gevolgd uit de steden.
И Той, като излезе, видя голямо множество, смили се над тях и изцели болните им.
En Jezus uitgaande, zag een grote schare, en werd innerlijk met ontferming over hen bewogen, en genas hun kranken.
А като се свечери, учениците дойдоха при Него и казаха: Мястото е уединено и времето е вече напреднало; разпусни множествата да отидат по селата и да си купят храна.
En als het nu avond werd, kwamen Zijn discipelen tot Hem, zeggende: Deze plaats is woest, en de tijd is nu voorbijgegaan; laat de scharen van U, opdat zij heengaan in de vlekken en zichzelven spijze kopen.
А Иисус им каза: Няма нужда да отиват – дайте им вие да ядат.
Maar Jezus zeide tot hen: Het is hun niet van node heen te gaan, geeft gij hun te eten.
А те Му казаха: Имаме тук само пет хляба и две риби.
Doch zij zeiden tot Hem: Wij hebben hier niet, dan vijf broden en twee vissen.
А Той каза: Донесете ги тук при Мен.
En Hij zeide: Brengt Mij dezelve hier.
Тогава, като заповяда на множествата да насядат на тревата, взе петте хляба и двете риби, погледна към небето и благослови; и като разчупи хлябовете, ги даде на учениците, а учениците – на хората.
En Hij beval de scharen neder te zitten op het gras, en nam de vijf broden en de twee vissen, en opwaarts ziende naar den hemel, zegende dezelve; en als Hij ze gebroken had, gaf Hij de broden den discipelen, en de discipelen aan de scharen.
И всички ядоха и се наситиха; и вдигнаха останалите къшеи – дванадесет пълни коша.
En zij aten allen en werden verzadigd, en zij namen op, het overschot der brokken, twaalf volle korven.
А онези, които ядоха, бяха около пет хиляди мъже, освен жените и децата.
Die nu gegeten hadden, waren omtrent vijf duizend mannen, zonder de vrouwen en kinderen.
И начаса Иисус накара учениците да влязат в кораба и да отидат преди Него на другата страна, докато разпусне множествата.
En terstond dwong Jezus Zijn discipelen in het schip te gaan, en voor Hem af te varen naar de andere zijde, terwijl Hij de scharen van Zich zou laten.
И като разпусна множествата, се изкачи на хълма да се помоли насаме. И като се свечери, Той беше там сам.
En als Hij nu de scharen van Zich gelaten had, klom Hij op den berg alleen, om te bidden. En als het nu avond was geworden, zo was Hij daar alleen.
А корабът беше вече в средата на езерото, блъскан от вълните, защото вятърът беше насрещен.
En het schip was nu midden in de zee, zijnde in nood van de baren; want de wind was hun tegen.
А в четвъртата стража на нощта Той дойде към тях, като вървеше по езерото.
Maar ter vierde wake des nachts kwam Jezus af tot hen, wandelende op de zee.
И учениците, като Го видяха да ходи по езерото, се изплашиха, мислейки, че е призрак, и извикаха от страх.
En de discipelen, ziende Hem op de zee wandelen, werden ontroerd, zeggende: Het is een spooksel! En zij schreeuwden van vreze.
А Иисус веднага им проговори, като каза: Дерзайте! Аз съм; не се бойте.
Maar terstond sprak hen Jezus aan, zeggende: Zijt goedsmoeds, Ik ben het, vreest niet.
А Петър в отговор Му каза: Господи, ако си Ти, заповядай ми да дойда при Теб по водата.
En Petrus antwoordde Hem, en zeide: Heere! indien Gij het zijt, zo gebied mij tot U te komen op het water.
А Той каза: Ела. И Петър слезе от кораба и вървеше по водата, за да отиде при Иисус.
En Hij zeide: Kom. En Petrus klom neder van het schip, en wandelde op het water, om tot Jezus te komen.
Но като видя (силния) вятър, се уплаши и като потъваше, извика: Господи, спаси ме!
Maar ziende den sterken wind, werd hij bevreesd, en als hij begon neder te zinken, riep hij, zeggende: Heere, behoud mij!
И Иисус веднага простря ръка, хвана го и му каза: Маловерецо, защо се усъмни?
En Jezus, terstond de hand uitstekende, greep hem aan, en zeide tot hem: Gij kleingelovige! waarom hebt gij gewankeld?
И като влязоха в кораба, вятърът утихна.
En als zij in het schip geklommen waren, stilde de wind.
А онези, които бяха в кораба, Му се поклониха и казаха: Наистина Ти си Божи Син!
Die nu in het schip waren, kwamen en aanbaden Hem, zeggende: Waarlijk, Gij zijt Gods Zoon!
И като преминаха езерото, дойдоха в Генисаретската земя.
En overgevaren zijnde, kwamen zij in het land Gennesaret.
И когато тамошните мъже Го познаха, разпратиха по цялата онази околност и доведоха при Него всичките болни;
En als de mannen van die plaats Hem werden kennende, zonden zij in dat gehele omliggende land, en brachten tot Hem allen, die kwalijk gesteld waren;
и Го молеха да се допрат само до полата на дрехата Му; и колкото се допряха, оздравяха.
En baden Hem, dat zij alleenlijk den zoom Zijns kleeds zouden mogen aanraken; en zovelen als Hem aanraakten, werden gezond.